І я пачуў мужа, апранутага ў ільняныя [шаты], які [быў] над водамі ракі. І ён падняў правіцу сваю і лявіцу сваю да неба, і прысягнуў на Таго, Які жыве вечна, што [міне] час вызначаны, часы і палова [вызначанага часу], і калі скончыцца разьбіваньне [сілы] рукі народу сьвятога, тады зьдзейсьніцца ўсё гэта.
Одетый в льняные одежды, который стоял над водами реки, поднял правую и левую руки к небу, и я услышал, как он клянется Живущим вечно, говоря: «Год, два года и полгода[106]. Когда не станет того, кто сломил силы святого народа[107], всё это совершится».