Егошуа 11 глава

Кніга Егошуа
Пераклад Антонія Бокуна → Новый русский перевод

І сталася, што Явін, валадар Хацору, пачуў пра гэта, і змовіўся з Ёвавам, валадаром Мадону, і з валадаром Шымрону, і з валадаром Ахшафу,

Услышав об этом, Иавин, царь Хацора, послал сообщить Иоваву, царю Мадона, царям Шимрона и Ахсафа,

і з валадарамі поўначы, якія жылі ў гарах і ў Арабе з паўднёвага боку Кінэрэту, і ў Шэфэлі, і на ўзвышшах Дору каля мора,

и царям, которые жили в северных нагорьях, в Иорданской долине к югу от Киннерета[24], в западных предгорьях и на возвышенностях Дора[25] на западе;

з Хананейцамі на ўсходзе і на захадзе, з Амарэйцамі, Хетамі, Пэрэзэямі, Евусэямі, з Хівеямі, якія [жывуць] каля падножжа Гермону ў зямлі Міцпа.

хананеям на востоке и на западе; аморреям, хеттам, ферезеям и иевусеям в нагорьях, и хиввеям под Хермоном в области Мицпы.

Выйшлі яны ўсе з дружынамі сваімі, народ шматлікі, быццам пясок на беразе мора, і коньнікі, і калясьніцы ў вялікай лічбе.

Они выступили со всеми своими воинами и большим количеством коней и колесниц — огромным войском, многочисленным, как песок на морском берегу.

І сабраліся ўсе гэтыя валадары, і разлажыліся табарам у адным месцы каля водаў Мэрому, каб ваяваць супраць Ізраіля.

Все эти цари объединили свои силы, и, придя, встали лагерем у реки Мером, чтобы воевать с Израилем.

І сказаў да Егошуа ГОСПАД: «Ня бойся іх, бо заўтра ў гэты самы час Я пакладу іх забітымі перад абліччам Ізраіля. Коні іхнія ты акульгавіш, а калясьніцы іхнія спаліш агнём».

Господь сказал Иисусу: «Не бойся их, потому что завтра к этому времени Я отдам всех их Израилю убитыми. Перережь жилы их коням и сожги их колесницы».

І Егошуа і ўсё войска ягонае з ім прыйшлі раптоўна да водаў Мэрому, і напалі на іх.

Иисус и всё его войско внезапно вышли на них возле реки Мером и напали,

І аддаў іх ГОСПАД у рукі Ізраіля, і ён разьбіў іх, і гнаўся за імі аж да Вялікага Сідону і Місрэфот-Маіму і аж да даліны Міцпа на ўсходзе, і забівалі іх, і не пакінулі ў іх рэшткаў.

а Господь отдал их в руки Израиля. Они разбили их и гнались за ними до великого Сидона и Мисрефот-Маима и до долины Мицпы на востоке, пока никого из них не осталось в живых.

І зрабіў Егошуа так, як яму сказаў ГОСПАД: коні іхнія акульгавіў, а калясьніцы іхнія спаліў агнём.

Иисус поступил с ними так, как сказал ему Господь, — он перерезал жилы их коням и сжег их колесницы.

У той час Егошуа вярнуўся і здабыў Хацор, і валадара ягонага забіў мячом, а Хацор перад гэтым быў сталіцай усіх валадарстваў гэтых.

В то время Иисус повернул назад, взял Хацор и предал его царя мечу. (Хацор был главным из всех этих царств.)

І выбіў ён усякую душу, што там была, вострывам мяча, і аддаў закляцьцю, і не пакінуў анікога, а Хацор спаліў анём.

Всех, кто в нём был, они предали мечу, уничтожив их полностью[26] — никого не оставили в живых; а сам город он сжег.

І ўсе гарады, і валадароў іхніх Егошуа забіў вострывам мяча, і аддаў закляцьцю, як загадаў Майсей, слуга ГОСПАДА.

Иисус взял все эти царские города и их царей и предал их мечу. Он полностью уничтожил их, как велел слуга Господа Моисей.

Толькі ўсе гарады, што стаяць на ўзгорышчы, не паліў Ізраіль, акрамя Хацору, які спаліў Егошуа.

Впрочем, Израиль не сжег ни один из городов, построенных на возвышенностях, кроме Хацора, который сжег Иисус.

І ўсю здабычу з гэтых гарадоў і жывёлу падзялілі сыны Ізраіля паміж сабою. Толькі людзей усіх выбілі вострывам мяча аж да вынішчэньня іх, не пакідаючы нікога, хто дыхае.

Израильтяне забирали себе из этих городов всю добычу и скот, а всех жителей предавали мечу, пока не истребили их полностью, никого не оставляя в живых.

Як загадаў ГОСПАД Майсею, слузе Свайму, так загадаў Майсей Егошуа, і Егошуа ўсё выканаў; не прапусьціў аніводнага слова з таго, што загадаў ГОСПАД Майсею.

Как повелел Своему слуге Моисею Господь, так Моисей повелел Иисусу, а Иисус исполнил это — он не оставил неисполненным ничего из того, что Господь повелел Моисею.

І Егошуа завалодаў усёю зямлёю гэтаю: гарамі, і ўсім Нэгевам, і ўсёю зямлёю Гашэн, і Шэфэлёй, і Арабай, і гарамі Ізраіля, і раўнінамі іхнімі,

Иисус захватил всю эту землю: нагорья, весь Негев, всю область Гошен, западные предгорья, Иорданскую долину и горы Израиля с их предгорьями

ад гары Халак, якая падымаецца да Сэіру, аж да Баал-Гаду ў даліне Лібану, каля падножжа гары Гермон. А ўсіх валадароў іхніх перамог і забіў іх.

от горы Халак, которая высится к Сеиру, до самого Баал-Гада в Ливанской долине, под горой Хермон. Он захватил всех их царей и, сразив их, предал смерти.

Шмат дзён Егошуа ваяваў супраць валадароў гэтых.

Долгое время Иисус воевал с этими царями.

Ніводзін горад не заключыў міру з сынамі Ізраіля, апрача Хівеяў, жыхароў Гібэону. Усе [гарады] былі ваяваньнем здабытыя.

Кроме хиввеев, что в Гаваоне, ни один город не заключил мира с израильтянами, все их они взяли войной;

Бо ад ГОСПАДА было, каб зрабіць цьвёрдымі сэрцы іхнія, каб яны ваявалі супраць Ізраіля і каб аддаць іх закляцьцю, і не было для іх міласэрнасьці, але каб вынішчыць іх, як загадаў ГОСПАД Майсею.

ведь Сам Господь ожесточил их сердца, чтобы они воевали с Израилем, чтобы им быть полностью уничтоженными, безжалостно истребленными, как повелел Моисею Господь.

У той час Егошуа прыйшоў і выбіў сыноў Анака ў гарах, у Хеўроне, і ў Дэбіры, і ў Анаве, і ў-ва ўсіх гарах Юды, і ў-ва ўсіх гарах Ізраілю, і Егошуа аддаў закляцьцю іх і ўсе гарады іхнія.

В то время Иисус пошел и искоренил анакитов в нагорьях: в Хевроне, Давире и Анаве, во всех нагорьях Иуды и во всех нагорьях Израиля. Иисус полностью уничтожил их и их города.

Не засталося [сыноў] Анака ў зямлі сыноў Ізраіля, толькі ў гарадах Газа, Гат і Ашдод яны засталіся.

На земле Израиля анакитов не осталось, они уцелели лишь в Газе, Гате и Ашдоде.

І захапіў Егошуа ўсю зямлю, як прамовіў ГОСПАД да Майсея, і аддаў яе ў спадчыну сынам Ізраіля, падзяліўшы для каленаў іхніх. І зямля супакоілася ад войнаў.

Так Иисус захватил всю ту землю, как говорил Моисею Господь, и отдал её в наследие израильтянам по их родовым разделениям. И земля успокоилась от войны.

Примечания:

Новый русский перевод

2 [24] — Или: от Галилейского озера.

2 [25] — Или: в Нафот-Доре.

11 [26] — См. Исх 22:20 и сноску к нему. Также в ст. 12, 20, 21.

« 10 глава 12 глава »