Ешуа 11 глава

Кніга Ешуа
Пераклад Чарняўскага 2017 → Новый русский перевод

Калі Явін, цар Асора, пачуў пра гэта, ён паслаў да Ёбаба, цара Мадона, і да цара Сэмрона, і да цара Ахсафа,

Услышав об этом, Иавин, царь Хацора, послал сообщить Иоваву, царю Мадона, царям Шимрона и Ахсафа,

да цароў поўначы, якія пражывалі ў гарах і ў Арабе з паўднёвага боку Кінэрэта, а таксама ў Сэфэле і на землях Дора каля мора,

и царям, которые жили в северных нагорьях, в Иорданской долине к югу от Киннерета[24], в западных предгорьях и на возвышенностях Дора[25] на западе;

да хананеяў на ўсходзе і захадзе, і да амарэяў, і да хетэяў, феразеяў і евусеяў у гарах, а таксама да гівеяў, якія пражывалі ля падножжа Гэрмона ў зямлі Міцпа.

хананеям на востоке и на западе; аморреям, хеттам, ферезеям и иевусеям в нагорьях, и хиввеям под Хермоном в области Мицпы.

І выйшлі яны ўсе са сваімі дружынамі, народ вельмі вялікі, быццам пясок на беразе мора, а таксама коні і калясніцы ў вялікай колькасці;

Они выступили со всеми своими воинами и большим количеством коней и колесниц — огромным войском, многочисленным, как песок на морском берегу.

і сабраліся ўсе гэтыя цары, і сталі адным лагерам ля водаў Мэромы, каб ваяваць супраць Ізраэля.

Все эти цари объединили свои силы, и, придя, встали лагерем у реки Мером, чтобы воевать с Израилем.

І сказаў да Ешуа Госпад: «Не бойся іх! Бо заўтра ў гэтую самую гадзіну Я пакладу ўсіх іх забітымі перад Ізраэлем: коней іх ты акульгавіш, а калясніцы іх спаліш агнём».

Господь сказал Иисусу: «Не бойся их, потому что завтра к этому времени Я отдам всех их Израилю убитыми. Перережь жилы их коням и сожги их колесницы».

І Ешуа і ўсё яго войска з ім пайшлі раптоўна супраць іх да водаў Мэромы, і напалі на іх.

Иисус и всё его войско внезапно вышли на них возле реки Мером и напали,

І аддаў іх Госпад у рукі Ізраэля; ён разбіў іх і гнаўся за імі аж да вялікага Сідона і Мацэрэфота на захадзе і аж да даліны Міцпы на ўсходзе. Так забіваў усіх, што не застаўся ніводзін з іх;

а Господь отдал их в руки Израиля. Они разбили их и гнались за ними до великого Сидона и Мисрефот-Маима и до долины Мицпы на востоке, пока никого из них не осталось в живых.

зрабіў Ешуа так, як яму загадаў Госпад: коней іх акульгавіў і калясніцы спаліў.

Иисус поступил с ними так, как сказал ему Господь, — он перерезал жилы их коням и сжег их колесницы.

А ў той час Ешуа вярнуўся і заняў Асор і цара яго забіў мечам, а Асор спакон веку быў сталіцай усіх гэтых царстваў.

В то время Иисус повернул назад, взял Хацор и предал его царя мечу. (Хацор был главным из всех этих царств.)

І забіў ён усё жывое, што там было, і не пакінуў у ім анікога, але ўсё спустошыў аж да вынішчэння і сам горад спаліў пажарам.

Всех, кто в нём был, они предали мечу, уничтожив их полностью[26] — никого не оставили в живых; а сам город он сжег.

І ўсё навокал, гарады і іх цароў, схапіў, ударыў, і знішчыў, і спустошыў, як загадаў Майсей, паслугач Госпадаў.

Иисус взял все эти царские города и их царей и предал их мечу. Он полностью уничтожил их, как велел слуга Господа Моисей.

Толькі гарады, што стаялі на ўзгорках, не спаліў Ізраэль; адзін толькі Асор спаліў Ешуа полымем.

Впрочем, Израиль не сжег ни один из городов, построенных на возвышенностях, кроме Хацора, который сжег Иисус.

І ўсю здабычу з гэтых гарадоў і жывёлу падзялілі ізраэльцы паміж сабою, людзей усіх забіўшы; не пакінулі яны жывым нікога.

Израильтяне забирали себе из этих городов всю добычу и скот, а всех жителей предавали мечу, пока не истребили их полностью, никого не оставляя в живых.

Так загадаў Госпад Майсею, слузе Свайму, так пераказаў Майсей Ешуа, а ён усё выканаў; не прапусціў з усіх загадаў ніводнага слова, якое загадаў Госпад Майсею.

Как повелел Своему слуге Моисею Господь, так Моисей повелел Иисусу, а Иисус исполнил это — он не оставил неисполненным ничего из того, что Господь повелел Моисею.

Такім чынам, Ешуа завалодаў усёю гэтаю зямлёю: гарамі, і Нагэбам, і зямлёю Госэн, Сэфэлай, і Арабай, і гарою Ізраэльскай, і яе раўнінамі,

Иисус захватил всю эту землю: нагорья, весь Негев, всю область Гошен, западные предгорья, Иорданскую долину и горы Израиля с их предгорьями

ад гары Кальв, якая падымаецца да Сэіра, аж да Баалгада ў даліне Лібана, ля падножжа гары Гэрмон; усіх цароў іх захапіў, ударыў і забіў.

от горы Халак, которая высится к Сеиру, до самого Баал-Гада в Ливанской долине, под горой Хермон. Он захватил всех их царей и, сразив их, предал смерти.

Доўгі час Ешуа ваяваў супраць цароў гэтых.

Долгое время Иисус воевал с этими царями.

Ніводзін горад не заключыў запавету з сынамі Ізраэля, апрача гівеяў, якія пражывалі ў Габаоне: усе ён здабыў вайною.

Кроме хиввеев, что в Гаваоне, ни один город не заключил мира с израильтянами, все их они взяли войной;

Бо быў намер Госпада, каб рабіліся ўпартымі іх сэрцы, і каб ваявалі супраць Ізраэля, і каб загінулі, і каб не заслужылі ніякай міласэрнасці, і каб загінулі так, як загадаў Госпад Майсею.

ведь Сам Господь ожесточил их сердца, чтобы они воевали с Израилем, чтобы им быть полностью уничтоженными, безжалостно истребленными, как повелел Моисею Господь.

У той час Ешуа прыйшоў і забіў сыноў Анака ў гарах, у Геброне і ў Дабіры, і ў Анабе, і ва ўсіх гарах юдэйскіх і ізраэльскіх, і спустошыў гарады.

В то время Иисус пошел и искоренил анакитов в нагорьях: в Хевроне, Давире и Анаве, во всех нагорьях Иуды и во всех нагорьях Израиля. Иисус полностью уничтожил их и их города.

Не пакінуў ён ніводнага чалавека з роду Анака ў зямлі сыноў Ізраэля, за выключэннем гарадоў Газа, і Гет, і Азот, — толькі ў іх яны засталіся.

На земле Израиля анакитов не осталось, они уцелели лишь в Газе, Гате и Ашдоде.

Дык захапіў Ешуа ўсю зямлю, як прадказаў Госпад Майсею, і аддаў яе ва ўласнасць сынам Ізраэля, адпаведна з часткамі і пакаленнямі яго; і зямля супакоілася ад войнаў.

Так Иисус захватил всю ту землю, как говорил Моисею Господь, и отдал её в наследие израильтянам по их родовым разделениям. И земля успокоилась от войны.

Примечания:

Новый русский перевод

2 [24] — Или: от Галилейского озера.

2 [25] — Или: в Нафот-Доре.

11 [26] — См. Исх 22:20 и сноску к нему. Также в ст. 12, 20, 21.

« 10 глава 12 глава »