2 да Тыматэя 1 глава

Другі ліст св.Паўла да Тыматэя
Пераклад П. Татарыновіча → Русского Библейского Центра

Павал, з волі Божай Апостал Езуса Хрыстуса, водле абяцаньня жыцьця ў Хрыстусе Езусе —

Павел, по воле Божьей апостол Христа Иисуса, идущий с обещанием жизни, а жизнь — это Христос Иисус, —

Тыматэю, найдаражэйшаму сыну: ласка, міласэрдзе й спакой ад Бога Айца і Хрыстуса Езуса, Усеспадара нашага.

Тимофею, любимому чаду: благодать, милость, мир от Бога Отца и Христа Иисуса, Господа нашего!

Дзякую Богу, якому служу ад прабацькоў з чыстым сумленьнем, што няўпынна спамінаю цябе ў маіх малітвах ноччу й днём,

Благодарю Бога за то, что, с чистой совестью, как и мои прародители, служа Ему, могу постоянно, днем и ночью, упоминать тебя в моих к Нему предстояниях.

жадаючыўбачыць цябе, помнячы твае сьлёзы, каб нацешыцца поўнарадасна,

Не забываю о твоих слезах. Желаю видеть тебя. И как же я при этом порадуюсь

маючы ў памяці шчырую веру тваю, катора найперш ясьнела ў бабцы тваёй Лёідзе і матцы тваёй Эўніцэ ды, напэўна, жыве і ў табе.

Новой очевидности твоей искренней веры! Ею отличались еще твоя бабка Лоида и мать Евника, и я не сомневаюсь, что и ты такой же.

Дзеля гэтага прыпамінаю табе, каб ажыўляў ласку Божу, даную табе праз узлажэньне рук маіх,

Заодно напоминаю: не давай остыть в себе Божьему дару, который я сам подтвердил возложением рук.

Бог бо даў нам ня духа боязі, але магаты, любасьці й цьвярозасьці.

Бог наделил нас не робостью, а наоборот, силой духа, любви и воли.

Не саромейся вось-жа сьветчаньня Ўсеспадара нашага, ані мяне, вязьня ягонага, а супрацуй зы мною для Эванэліі, падтрымваны моцай Бога,

Нельзя тебе стыдиться свидетельства о нашем Господе, да и меня, Его узника, и не хотеть страданий ради евангелия, которое несем силой Бога.

што выбавіў нас і паклікаў сьвятым поклікам ня дзеля ўчынкаў нашых, але водле свае пастановы ды ласкі, дадзенай нам у Хрыстусе Езусе спрадвечна,

Он спас и святым призванием призвал нас не по нашим делам, а по Своему предрешению — по благодати, дарованной нам через Христа Иисуса прежде веков и времен.

ацяперадкрытае празь зьяўленьне Збавіцеля нашага Езуса Хрыстуса, зьнікчоміўшага сьмерць, а ўяўніўшага жыцьцё й несьмяротнасьць праз Эванэлію,

Открыло же ее теперь явление нашего Спасителя Христа Иисуса, истребившего смерть и со светом евангелия явившего жизнь, бессмертие.

для якое пастаўлены я прапаведнікам, Апосталам, ды вучыцелям паганаў.

На это я поставлен проповедником, апостолом и учителем.

Ад таго-ж я і цярплю гэтак: але не саромлюся, ведаю бо каму ўверыў і чуюся пэўным, што ён мае магату дахаваць скарб мой аж да гэнага дня.

В этом причина нынешних моих страданий. Но не сетую. Знаю, в Кого поверил, и убежден, что к тому Дню Он, конечно, задаток мой сбережет.

Трымайся прыкладу здаровага навучаньня, якое чуў ты ад мяне, зь вераю і любасьцю ў Хрыстусе Езусе.

С верой и любовью Христа Иисуса бери за образец здравого учения все, что узнал от меня.

Сьцеражы павераны табе добры скарб у Духу Сьвятым, што жыве ў нас.

Святым Духом, в нас обитающим, береги доверенный тебе бесценный задаток.

Ведаеш ты тое, што ўсе з Азіі, а сярод іх Фігэль і Гэрмагэн, адвярнуліся ад мяне.

Как ты знаешь, в Азии от меня все отвернулись, в том числе Фигел и Гермоген.

Хай Госпад будзе міласьцівы для дому Анічыпара, ён так часта прыймаў мяне, не стыдаючыся путаў маіх.

Пусть будет Господь милостив к дому Онисифора за то, что он не раз помогал мне набраться новых сил и не пугался моих цепей.

А як быў у Рыме, зь вялікай рупнасьцяй шукаў мяне ды і знайшоў.

В Риме он долго меня искал. И нашел.

Хай-жа Бог дасьць яму знайсьці міласэрдзе ў дзень Госпадавы. А колькі ўслугаў ён аддаў мне ў Эфэзе, ты лепей ведаеш.

Пусть он обретет милость у Господа в тот День! Да позволит ему это Господь! Ты хорошо знаешь, как много он сделал для меня в Эфесе.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

1 Ліст перадсьмертны Апостала ёсьць напамінам, што Хрыстус ёсьць вечнае жыцьцё.

2 «з чыстым сумленьнем»: бо прасьледаваў хрысьціян зь недаразуменьня.

5−8 Тыматэй, сын хрысьціянкі ды ўнук хрысьціянкі, поены быў вераю ў Хрыстуса, бы малаком матчыным, і шчодра абдараным ласкаю Божаю высьвяцінамі духоўніцкімі.

9 Сьвятым Апостал называе свой і Тыматэевы поклік таму, што ён паходзіць ад Духа Сьв. вечнага і мае сьвятую мэту ўсьвячваньня людзей.

15 Адыйшлі, баючыся прасьледу й сьмяротнага асуду.

18 Малітва за душу Анчыпара ёсьць найстарэйшы прыклад хрысьціянскіх мольбаў задушных.

« 6 глава 2 глава »