2 да Цімафея 1 глава

Другое пасланне да Цімафея
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Русского Библейского Центра

Павел, з волі Божай апостал Езуса Хрыста, згодна з абяцаннем жыцця ў Хрысце Езусе —

Павел, по воле Божьей апостол Христа Иисуса, идущий с обещанием жизни, а жизнь — это Христос Иисус, —

Цімафею, умілаванаму сыну: ласка, міласэрнасць, спакой ад Бога Айца і Езуса Хрыста, Пана нашага.

Тимофею, любимому чаду: благодать, милость, мир от Бога Отца и Христа Иисуса, Господа нашего!

Калі я няспынна ўспамінаю пра цябе ў сваіх малітвах ноччу і днём, я ўдзячны Богу, якому на ўзор продкаў служу з чыстым сумленнем.

Благодарю Бога за то, что, с чистой совестью, как и мои прародители, служа Ему, могу постоянно, днем и ночью, упоминать тебя в моих к Нему предстояниях.

Узгадваючы пра твае слёзы, я прагну ўбачыць цябе, каб напоўніцца радасцю.

Не забываю о твоих слезах. Желаю видеть тебя. И как же я при этом порадуюсь

Калі ўспамінаю пра тваю некрывадушную веру, якая спярша жыла ў тваёй бабулі Лаідзе і тваёй маці Эўніцы, я перакананы, што яна жыве таксама ў табе.

Новой очевидности твоей искренней веры! Ею отличались еще твоя бабка Лоида и мать Евника, и я не сомневаюсь, что и ты такой же.

З гэтай прычыны нагадваю табе, каб ты распальваў дар Божы, які ёсць у табе праз ускладанне маіх рук.

Заодно напоминаю: не давай остыть в себе Божьему дару, который я сам подтвердил возложением рук.

Таму што Бог даў нам не духа боязі, але сілы, любові і разважнасці.

Бог наделил нас не робостью, а наоборот, силой духа, любви и воли.

Дык не саромейся сведчання нашага Пана, ні мяне, вязня Ягонага, але далучыся да цярпенняў дзеля Евангелля паводле моцы Бога,

Нельзя тебе стыдиться свидетельства о нашем Господе, да и меня, Его узника, и не хотеть страданий ради евангелия, которое несем силой Бога.

які ўратаваў нас і паклікаў святым пакліканнем не за нашыя ўчынкі, але паводле ўласнай пастановы і ласкі, дадзенай нам у Хрысце Езусе перад вечнымі часамі

Он спас и святым призванием призвал нас не по нашим делам, а по Своему предрешению — по благодати, дарованной нам через Христа Иисуса прежде веков и времен.

і адкрытай цяпер праз аб’яўленне Збаўцы нашага, Езуса Хрыста, які знішчыў смерць і асвятліў жыццё і несмяротнасць Евангеллем,

Открыло же ее теперь явление нашего Спасителя Христа Иисуса, истребившего смерть и со светом евангелия явившего жизнь, бессмертие.

дзеля якога я пастаўлены прапаведнікам, апосталам і настаўнікам.

На это я поставлен проповедником, апостолом и учителем.

З гэтай прычыны я і цярплю гэта, але не саромеюся, бо ведаю, у каго паверыў, і перакананы, што Ён мае моц захаваць дэпазіт веры на той дзень.

В этом причина нынешних моих страданий. Но не сетую. Знаю, в Кого поверил, и убежден, что к тому Дню Он, конечно, задаток мой сбережет.

Трымайся прыкладу здаровага вучэння, якое ты чуў ад мяне ў любові і веры, што ў Хрысце Езусе.

С верой и любовью Христа Иисуса бери за образец здравого учения все, что узнал от меня.

Захавай гэты прыгожы дэпазіт дзякуючы Духу Святому, які жыве ў нас.

Святым Духом, в нас обитающим, береги доверенный тебе бесценный задаток.

Ці ведаеш, што ўсе з Азіі, сярод якіх Фігел і Гермаген, адвярнуліся ад мяне?

Как ты знаешь, в Азии от меня все отвернулись, в том числе Фигел и Гермоген.

Хай будзе міласэрным Пан да дому Анэсіфора, бо ён часта падтрымліваў мяне і не саромеўся маіх кайданаў,

Пусть будет Господь милостив к дому Онисифора за то, что он не раз помогал мне набраться новых сил и не пугался моих цепей.

але, прыбыўшы ў Рым, старанна шукаў мяне і знайшоў.

В Риме он долго меня искал. И нашел.

Няхай Пан будзе міласэрным да яго ў гэты дзень. А колькі ён служыў мне ў Эфесе, ты лепей ведаеш.

Пусть он обретет милость у Господа в тот День! Да позволит ему это Господь! Ты хорошо знаешь, как много он сделал для меня в Эфесе.

« 6 глава 2 глава »