2 да Цімафея 1 глава

Другое пасланне да Цімафея
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Елизаветинская на русском

Павел, з волі Божай апостал Езуса Хрыста, згодна з абяцаннем жыцця ў Хрысце Езусе —

павел, апостол Иисус Христов волею Божиею, по обетованию жизни, яже о Христе Иисусе,

Цімафею, умілаванаму сыну: ласка, міласэрнасць, спакой ад Бога Айца і Езуса Хрыста, Пана нашага.

тимофею возлюбленному чаду: благодать, милость, мир от Бога Отца и Христа Иисуса Господа нашего.

Калі я няспынна ўспамінаю пра цябе ў сваіх малітвах ноччу і днём, я ўдзячны Богу, якому на ўзор продкаў служу з чыстым сумленнем.

Благодарю Бога, емуже служу от прародителей чистою совестию, яко непрестанную имам о тебе память в молитвах моих день и нощь,

Узгадваючы пра твае слёзы, я прагну ўбачыць цябе, каб напоўніцца радасцю.

желая видети тя, поминая слезы твоя, да радости исполнюся,

Калі ўспамінаю пра тваю некрывадушную веру, якая спярша жыла ў тваёй бабулі Лаідзе і тваёй маці Эўніцы, я перакананы, што яна жыве таксама ў табе.

воспоминание приемля о сущей в тебе нелицемерней вере, яже вселися прежде в бабу твою лоиду и в матерь твою евникию: известен же есмь, яко и в тебе.

З гэтай прычыны нагадваю табе, каб ты распальваў дар Божы, які ёсць у табе праз ускладанне маіх рук.

Еяже ради вины воспоминаю тебе возгревати дар Божий живущий в тебе возложением руку моею:

Таму што Бог даў нам не духа боязі, але сілы, любові і разважнасці.

не бо даде нам Бог духа страха, но силы и любве и целомудрия.

Дык не саромейся сведчання нашага Пана, ні мяне, вязня Ягонага, але далучыся да цярпенняў дзеля Евангелля паводле моцы Бога,

Не постыдися убо страстию Господа нашего Иисуса Христа, ни мною юзником его: но спостражди благовествованию (Христову) по силе Бога,

які ўратаваў нас і паклікаў святым пакліканнем не за нашыя ўчынкі, але паводле ўласнай пастановы і ласкі, дадзенай нам у Хрысце Езусе перад вечнымі часамі

спасшаго нас и призвавшаго званием святым, не по делом нашым, но по своему благоволению и благодати данней нам о Христе Иисусе прежде лет вечных,

і адкрытай цяпер праз аб’яўленне Збаўцы нашага, Езуса Хрыста, які знішчыў смерць і асвятліў жыццё і несмяротнасць Евангеллем,

явльшейся же ныне просвещением спасителя нашего Иисуса Христа, разрушившаго убо смерть и возсиявшаго жизнь и нетление благовествованием,

дзеля якога я пастаўлены прапаведнікам, апосталам і настаўнікам.

в неже поставлен бых аз проповедник и апостол и учитель языков.

З гэтай прычыны я і цярплю гэта, але не саромеюся, бо ведаю, у каго паверыў, і перакананы, што Ён мае моц захаваць дэпазіт веры на той дзень.

Еяже ради вины и сия стражду: но не стыждуся. Вем бо, емуже веровах, и известихся, яко силен есть предание мое сохранити в день он.

Трымайся прыкладу здаровага вучэння, якое ты чуў ад мяне ў любові і веры, што ў Хрысце Езусе.

Образ имей здравых словес, ихже от мене слышал еси, в вере и любви, яже о Христе Иисусе.

Захавай гэты прыгожы дэпазіт дзякуючы Духу Святому, які жыве ў нас.

Доброе завещание соблюди духом святым живущим в нас.

Ці ведаеш, што ўсе з Азіі, сярод якіх Фігел і Гермаген, адвярнуліся ад мяне?

Веси ли сие, яко отвратишася от мене вси, иже от асии, от нихже есть фигелл и ермоген.

Хай будзе міласэрным Пан да дому Анэсіфора, бо ён часта падтрымліваў мяне і не саромеўся маіх кайданаў,

Да даст (же) милость Господь онисифорову дому, яко многажды мя упокои и вериг моих не постыдеся,

але, прыбыўшы ў Рым, старанна шукаў мяне і знайшоў.

но пришед в рим, тощнее взыска мя и обрете:

Няхай Пан будзе міласэрным да яго ў гэты дзень. А колькі ён служыў мне ў Эфесе, ты лепей ведаеш.

да даст ему Господь обрести милость от Господа в день он: и елико во ефесе послужи ми, добрее ты веси.

« 6 глава 2 глава »