2 Паралипоменон 16 глава

Вторая книга Паралипоменон
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Чарняўскага 2017

В тридцать шестой год правления Асы царь израильский Вааса начал войну с Иудеей. Он отстроил Раму, чтобы никто не мог ни войти к царю Иудеи Асе, ни выйти от него.

А на трыццаць шосты год царавання Асы напаў Бааса, цар Ізраэля, на Юдэю; і мурам акружыў Раму, каб ніхто не мог вольна выйсці і ўвайсці з царства Асы.

Аса взял всё серебро и золото из сокровищниц Храма ГОСПОДНЯ и из царского дворца и послал эти дары Бен-Хададу, царю арамейскому, что жил в Дамаске, с такими словами:

Дык узяў тады Аса срэбра і золата са скарбаў дома Госпадавага і з палаца царскага ды паслаў Бэнададу, цару Сірыі, які жыў у Дамаску, кажучы:

«Да будет союз между мной и тобой, подобный тому, что был между моим отцом и твоим отцом. Я посылаю тебе серебро и золото. Расторгни свой договор с царем израильским Ваасой, чтобы он отступил от моей страны».

«Трывае дамова між мною і табою, і між маім бацькам і тваім бацькам; дзеля таго паслаў табе срэбра і золата, каб ты, разарваўшы дамову, якую маеш з Баасам, царом Ізраэля, прымусіў яго ад мяне адступіцца».

Послушал Бен-Хадад царя Асу и послал своих военачальников и войско против городов израильских. Они опустошили Ийон, Дан, Авель-Маим и все укрепленные города-хранилища1 в наделе Неффалима.

Бэнадад паслухаў цара Асу і паслаў кіраўнікоў войскаў сваіх у гарады Ізраэля; напалі яны на Агіён, і Дан, і Абэл-Маім і на ўсе склады гарадоў Нэфталі.

Как только Вааса услышал об этом, он перестал укреплять Раму и бросил начатое дело.

Калі пра гэта пачуў Бааса, перастаў адбудоўваць Раму ды спыніў сваю работу.

А царь Аса собрал всех жителей Иудеи, и они унесли все камни и древесину, которыми Вааса укреплял Раму. Из этих материалов царь Аса построил защитные сооружения Гивы и Мицпы.

Затым цар Аса сабраў усю Юду, і забралі яны з Рамы камяні і дрэвы, якімі карыстаўся пры будаўніцтве Бааса, ды з іх пабудавалі Габу і Міцпу.

Тогда к царю иудейскому Асе пришел провидец Ханани и сказал: «Ты уповал на царя арамейского, а не на ГОСПОДА, Бога твоего, потому и ушло, выскользнуло из твоих рук войско царя арамейского.

У той час прыйшоў Ханані Прадракальнік да Асы, цара Юдэі, ды сказаў яму: «Таму што ты меў надзею на цара Сірыі, а не на Госпада, Бога твайго, таму выйдзе з-пад рукі тваёй войска цара Сірыі.

Помнишь ли ты, какое могучее войско2 было у кушитов и ливийцев — с бесчисленными колесницами и всадниками? Но ты уповал тогда на ГОСПОДА, потому Он и отдал их тебе в руки!

Ці ж этыёпцы і лібійцы не былі вялікай сілай дзеля калясніц, і коннікаў, і вялікай колькасці? Іх, — бо ты верыў Госпаду, — аддаў Ён у рукі твае!

Ибо очи ГОСПОДА видят всю землю,3 чтобы дать силу тем, кто предан Ему всем сердцем. Безрассудно ты поступил в этом деле, потому и будут у тебя отныне войны».

Вочы бо Госпадавы сочаць за ўсёю зямлёю, і даюць мужнасць тым, хто шчырым сэрцам верыць у Яго. Дык неразумна паступаў ты ў гэтым, бо ад цяперашняга часу пачнуцца войны супраць цябе».

Разгневался Аса на провидца и велел заковать его в колодки и бросить в темницу — так он был разъярен от этих речей. В то время Аса притеснял и других людей из народа.

І, разгневаўшыся на Прадракальніка, Аса загадаў яго ўкінуць у вязніцу, бо надта быў дзеля гэтага ўзлаваны; і ў той час мучыў Аса і другіх з народа.

Прочие деяния Асы, от первого до последнего, записаны в Книге царей Иудеи и Израиля.

А першыя і апошнія дзеянні Асы запісаны былі ў кнізе цароў Юдэі і Ізраэля.

На тридцать девятом году своего царствования Аса тяжело заболел ногами, и болезнь его усиливалась. Но и в болезни он уповал не на ГОСПОДА, а на врачей.

Таксама захварэў Аса вельмі цяжкай хваробай ног на трыццаць дзевятым годзе свайго царавання; але і ў хваробе сваёй не шукаў Госпада, але больш спадзяваўся на майстэрства лекараў.

Отошел Аса к отцам своим и умер на сорок первом году своего царствования.

І супачыў Аса са сваімі бацькамі, і памёр на сорак першым годзе свайго валадарання.

Его похоронили в гробнице, которую он сделал для себя в Городе Давидовом. Его положили на ложе, которое умастили разными благовониями и искусно приготовленными маслами, и зажгли огромный костер.

І пахавалі яго ў яго труне, якую прыгатаваў сабе ў горадзе Давіда; і паклалі яго на ложку, поўным духмянасцей і розных намашчэнняў, што былі прыгатаваны майстэрствам гандляроў мазямі, і спалілі іх пры пахаванні вялікае мноства.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

4 [1] — Или: окрестные города.

8 [2] — Букв.: разве не могучее войско…

9 [3] — Или: вся земля открыта взору Господнему.

« 15 глава 17 глава »