2 Паралипоменон 16 глава

Вторая книга Паралипоменон
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Васіля Сёмухі

В тридцать шестой год правления Асы царь израильский Вааса начал войну с Иудеей. Он отстроил Раму, чтобы никто не мог ни войти к царю Иудеи Асе, ни выйти от него.

На трыццаць шостым годзе валадараньня Асы пайшоў Вааса, цар Ізраільскі, на Юдэю і пачаў будаваць Раму; каб не дазволіць нікому ні сыходзіць ад Асы, цара Юдэйскага, ні прыходзіць да яго.

Аса взял всё серебро и золото из сокровищниц Храма ГОСПОДНЯ и из царского дворца и послал эти дары Бен-Хададу, царю арамейскому, что жил в Дамаске, с такими словами:

І вынес Аса срэбра і золата са скарбніц дома Гасподняга і дома царскага і паслаў да Ванадада, цара Сірыйскага, які жыў у Дамаску, кажучы:

«Да будет союз между мной и тобой, подобный тому, что был между моим отцом и твоим отцом. Я посылаю тебе серебро и золото. Расторгни свой договор с царем израильским Ваасой, чтобы он отступил от моей страны».

хай будзе саюз паміж мною і табою, як быў паміж бацькам маім і бацькам тваім: вось я пасылаю табе срэбра і золата: ідзі парві спрымірэнства тваё з Ваасам, царом Ізраільскім; каб ён адступіўся ад мяне.

Послушал Бен-Хадад царя Асу и послал своих военачальников и войско против городов израильских. Они опустошили Ийон, Дан, Авель-Маим и все укрепленные города-хранилища1 в наделе Неффалима.

І паслухаўся Ванадад цара Асы і паслаў ваеначальнікаў, якія былі ў яго, супроць гарадоў Ізраільскіх, і яны спустошылі Іён і Дан і Авэлмаім і ўсе запасы ў гарадах Нэфталімавых.

Как только Вааса услышал об этом, он перестал укреплять Раму и бросил начатое дело.

І калі дачуўся пра гэта Вааса, дык перастаў будаваць Раму і спыніў працу сваю.

А царь Аса собрал всех жителей Иудеи, и они унесли все камни и древесину, которыми Вааса укреплял Раму. Из этих материалов царь Аса построил защитные сооружения Гивы и Мицпы.

А Аса цар сабраў усіх Юдэяў, і яны вывезьлі з Рамы камяні і дрэва, якое ўжываў Вааса на будаўніцтве, — і пабудаваў зь іх Гэву і Міцфу.

Тогда к царю иудейскому Асе пришел провидец Ханани и сказал: «Ты уповал на царя арамейского, а не на ГОСПОДА, Бога твоего, потому и ушло, выскользнуло из твоих рук войско царя арамейского.

У той час прыйшоў Ананій празорлівец да Асы, цара Юдэйскага, і сказаў яму: як што ты паспадзяваўся на цара Сірыйскага і не спадзяваўся на Госпада Бога твайго, таму і ўратавалася войска цара Сірыйскага ад рукі тваёй.

Помнишь ли ты, какое могучее войско2 было у кушитов и ливийцев — с бесчисленными колесницами и всадниками? Но ты уповал тогда на ГОСПОДА, потому Он и отдал их тебе в руки!

І ці ня былі Эфіопы і Лівійцы зь сілаю большаю і з калясьніцамі і коньнікамі вельмі шматлікімі? Але як ты спадзяваўся на Госпада, дык Ён аддаў іх у рукі твае,

Ибо очи ГОСПОДА видят всю землю,3 чтобы дать силу тем, кто предан Ему всем сердцем. Безрассудно ты поступил в этом деле, потому и будут у тебя отныне войны».

бо вочы Госпада азіраюць усю зямлю, каб падтрымаць тых, чыё сэрца цалкам аддадзена Яму. Безразважліва ты ўчыніў цяпер. За тое ад сёньня будуць у цябе войны.

Разгневался Аса на провидца и велел заковать его в колодки и бросить в темницу — так он был разъярен от этих речей. В то время Аса притеснял и других людей из народа.

І разгневаўся Аса на празорліўца і ўвязьніў яго ў цямніцу, бо праз гэта быў раздражнёны на яго; уціскаў Аса і некаторых з народу ў той час.

Прочие деяния Асы, от первого до последнего, записаны в Книге царей Иудеи и Израиля.

І вось дзеі Асы, першыя і апошнія, апісаны ў кнізе цароў Юдэйскіх і Ізраільскіх.

На тридцать девятом году своего царствования Аса тяжело заболел ногами, и болезнь его усиливалась. Но и в болезни он уповал не на ГОСПОДА, а на врачей.

І зрабіўся Аса хворы нагамі на трыццаць дзявятым годзе валадараньня свайго, і хвароба ягоная паднялася да верхніх частак цела; але ён у хваробе сваёй шукаў ня Госпада, а лекараў.

Отошел Аса к отцам своим и умер на сорок первом году своего царствования.

І спачыў Аса з бацькамі сваімі і памёр на сорак першым годзе валадараньня свайго.

Его похоронили в гробнице, которую он сделал для себя в Городе Давидовом. Его положили на ложе, которое умастили разными благовониями и искусно приготовленными маслами, и зажгли огромный костер.

І пахавалі яго ў магільніцы, якую ён уладзіў сабе ў горадзе Давідавым; і паклалі яго на ложы, якое напоўнілі пахошчамі і рознымі штучнымі масьцямі і спалілі іх для яго вялікае мноства.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

4 [1] — Или: окрестные города.

8 [2] — Букв.: разве не могучее войско…

9 [3] — Или: вся земля открыта взору Господнему.

« 15 глава 17 глава »