2 Паралипоменон 21 глава

Вторая книга Паралипоменон
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Васіля Сёмухі

Иосафат отошел к праотцам и был похоронен в родовой гробнице в Городе Давидовом. После него взошел на престол его сын Иорам.

І спачыў Ёсафат з бацькамі сваімі, і пахаваны з бацькамі сваімі ў горадзе Давідавым. І зацараваў Ёрам, сын ягоны, замест яго.

Были у него братья, сыновья Иосафата: Азарья, Ехиэль, Захария, Азарья, Михаил и Шефатья; все они были сыновьями Иосафата, царя Израилева.

І ў яго былі браты, сыны Ёсафата: Азарыя і Ехііл, і Захар і Азарыя і Міхаіл і Сафатыя: усе гэтыя сыны Ёсафата, цара Ізраілевага.

Отец щедро одарил их серебром, золотом и драгоценностями и дал во владение укрепленные города Иудеи; царство же он отдал своему первенцу Иораму.

І даў ім бацька іхні вялікія дарункі срэбрам і золатам і каштоўнасьцямі, разам з умацаванымі гарадамі ў Юдэі; а царства аддаў Ёраму, бо ён першынец.

Когда Иорам взошел на престол отца своего и власть его окрепла, он убил мечом всех своих братьев и некоторых вождей Израилевых.

І ўступіў Ёрам на царства бацькі свайго і ўмацаваўся, і ўсьмерціў усіх братоў сваіх мячом і таксама некаторых з князёў Ізраілевых;

Когда он взошел на престол, ему было тридцать два года, и восемь лет он правил в Иерусалиме.

трыццаць два гады было Ёраму, калі зацараваў, і восем гадоў цараваў у Ерусаліме;

Он следовал по пути царей израильских, делал то же, что род Ахава, потому что был женат на дочери Ахава. И было то, что он делал, злом в глазах ГОСПОДА.

і хадзіў ён шляхам цароў Ізраільскіх, як рабіў дом Ахаваў, бо дачка Ахава была жонка яго, — і рабіў ён незаўгоднае ў вачах Гасподніх.

Но ради Завета, Союза, заключенного с Давидом, Господь решил не губить Иудею, ведь ГОСПОДЬ обещал Давиду, что светильник рода его никогда не угаснет.

Аднак жа не хацеў Гасподзь загубіць дом Давідаў дзеля запавета, які заключыў з Давідам, і таму што абяцаў даць яму сьвяцільню і сынам ягоным на ўсе часы.

При Иораме восстали эдомитяне, отделились от Иудеи и избрали себе собственного царя.

У дні ягоныя выйшаў Эдом з-пад улады Юды, і паставілі над сабою цара.

Иорам вместе со своими военачальниками и колесничным войском выступил в поход против них. Ночью он отразил нападение эдомитян, окруживших его вместе с колесничным войском.

І пайшоў Ёрам з ваеначальнікамі сваімі, і ўсе калясьніцы зь ім; і ўстаўшы ўначы, пабіў Ідумэян, якія акружалі яго, і начальных над калясьніцамі.

Так Эдом вышел из-под власти Иудеи, он отделен и поныне. Тогда же против власти Иорама восстали и жители Ливны, потому что Иорам оставил ГОСПОДА, Бога отцов своих:

Аднак выйшаў Эдом з-пад улады Юды да сёньня. У той час выйшла і Ліўна з-пад улады ягонай, бо ён пакінуў Госпада Бога бацькоў сваіх.

понастроил капищ на горах иудейских, развратил жителей Иерусалима, сбил с пути истинного Иудею.

Таксама вышыні зладзіў ён на гарах Юдэйскіх, і ўвёў у заблуду жыхароў Ерусаліма і спакусіў Юдэю.

От пророка Илии пришло Иораму письмо, в котором говорилось: «Так говорит ГОСПОДЬ, Бог праотца твоего Давида. За то, что ты не поступал так же, как отец твой Иосафат и как Аса, царь иудейский,

І прыйшло да яго пісьмо ад Ільлі прарока, у якім было сказана: так кажа Гасподзь Бог Давіда, бацькі твайго: за тое, што ты не пайшоў шляхамі Ёсафата, бацькі твайго, і шляхамі Асы, цара Юдэйскага,

но пошел по пути царей израильских и ввел Иудею и жителей Иерусалима в распутство, как делал всё это род Ахава, за то, что ты убил своих братьев, сыновей отца твоего, которые были лучше тебя, —

а пайшоў шляхам цароў Ізраільскіх і ўвёў у заблуду Юдэю і жыхароў Ерусаліма, як уводзіў у заблуду дом Ахаваў, а яшчэ і братоў тваіх, дом бацькі твайго, якія лепшыя за цябе, аддаў сьмерці,

за это ГОСПОДЬ обрушит тяжкие беды на народ твой, и на жен твоих и сыновей, и на все достояние твое,

за тое вось Гасподзь пабіў паражэньнем вялікім народ твой і сыноў тваіх, і жонак тваіх і ўсю маёмасьць тваю,

а тебя поразит страшной болезнью, которая будет длиться годами, пока внутренности твои не выпадут наружу».

а цябе самога — хваробаю моцнаю, хваробаю вантробаў тваіх да таго, што будуць выпадаць вантробы твае ад хваробы дзень у дзень.

ГОСПОДЬ возбудил воинственный дух в филистимлянах и арабах, что были под властью кушитов.

І ўзбунтаваў Гасподзь супроць Ёрама дух Філістымлянаў і Аравіцянаў, сумежных Эфіопам;

Они выступили против Иорама и ворвались в Иудею. Захватили они всё имущество царского дворца и сыновей и жен царя. Ни одного сына не осталось у царя, кроме младшего сына Охозии.1

і яны пайшлі на Юдэю і ўварваліся ў яе, і захапілі ўсю маёмасьць, якая была ў доме цара, таксама і сыноў ягоных, і не засталася ў яго сына, акрамя Ахозіі, меншага з сыноў ягоных.

После этого ГОСПОДЬ поразил внутренности Иорама неисцелимой болезнью.

А пасьля ўсяго гэтага пабіў Гасподзь вантробы яго хваробаю нявылечнаю.

День за днем она длилась, пока к концу второго года внутренности царя не выпали от болезни, и он умер в страшных муках. Народ не развел костра из благовоний в его память, как это делали в память его предков.2

Так было дзень у дзень, а пад канец другога года выпалі вантробы ягоныя ад хваробы ягонай, і ён памёр у ліхіх пакутах; і не спаліў дзеля яго народ ягоны пахошчаў, як рабіў гэта дзеля бацькоў ягоных;

Было Иораму тридцать два года, когда стал он царем, восемь лет он правил в Иерусалиме. Он умер, никем не оплаканный, похоронили его в Городе Давидовом, но не в царских гробницах.

трыццаць два гады было яму, калі зацараваў, і восем гадоў валадарыў у Ерусаліме, і адышоў неаплаканы, і пахавалі яго ў горадзе Давідавым, але ня ў царскіх магільніцах.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

17 [1] — Так в некот. евр. рукописях; масоретский текст: Иоахаза.

19 [2] — Ср. 16:14.

« 20 глава 22 глава »