1 θελω γαρ υμαϲ ειδεναι ηλικον αγωνα εχω υπερ υμων και τω̅ εν λαοδικια και οϲοι ουχ εωρακαν το προϲωπον μου εν ϲαρκι
2 ινα παρακληθωϲιν αι καρδιαι αυτων ϲυμβιβαϲθεντεϲ εν αγαπη και ειϲ παν πλουτοϲ τηϲ πληροφοριαϲ τηϲ ϲυ̅εϲεωϲ ειϲ επιγνωϲιν του μυϲτηριου του θ̅υ̅ χ̅υ̅
3 εν ω ειϲιν παντεϲ οι θηϲαυροι τηϲ ϲοφιαϲ και γνωϲεωϲ αποκρυφοι
4 τουτο λεγω ινα μηδειϲ υμαϲ παραλογιζηται εν πιθανολογια
5 ει γαρ και τη ϲαρκι απειμι αλλα τω πνευματι ϲυν υμιν ειμι χαιρων και βλεπων υμων την ταξιν και το ϲτερεωμα τηϲ ειϲ χ̅ν̅ πιϲτεωϲ υμων
6 ωϲ ουν παρελαβετε τον χ̅ν̅ ι̅ν̅ τον κ̅ν̅ εν αυτω περιπατειτε
7 ερριζωμενοι και εποικοδομουμενοι εν αυτω και βεβαιουμενοι τη πιϲτει καθωϲ εδιδαχθητε περιϲϲευοντεϲ εν αυτη εν ευχαριϲτια
8 βλεπετε μη τιϲ υμαϲ εϲται ο ϲυλαγωγων δια τηϲ φιλοϲοφιαϲ και κενηϲ απατηϲ κατα την παραδοϲιν τω̅ ανθρωπων κατα τα ϲτοιχεια του κοϲμου και ου κατα χ̅ν̅
9 οτι ε̅ αυτω κατοικει παν το πληρωμα τηϲ θεοτητοϲ ϲωματικωϲ
10 και εϲτε εν αυτω πεπληρωμενοι ο εϲτι̅ η κεφαλη παϲηϲ αρχηϲ και εξουϲιαϲ
11 εν ω και περιετμηθητε περιτομη αχειροποιητω εν τη απεγδυϲει του ϲωματοϲ τηϲ ϲαρκοϲ εν τη περιτομη του χ̅υ̅
12 ϲυνταφεντεϲ αυτω εν τω βαπτιϲμω εν ω και ϲυνηγερθητε δια τηϲ πιϲτεωϲ τηϲ ενεργειαϲ του θ̅υ̅ του εγειραντοϲ αυτον εκ των νεκρων
13 και υμαϲ νεκρουϲ ονταϲ τοιϲ παραπτωμαϲιν και τη ακροβυϲτια τηϲ ϲαρκοϲ υμων ϲυνεζωοποιηϲεν ημαϲ ϲυν αυτω χαριϲαμενοϲ ημι̅ παντα τα παραπτωματα
14 εξαλειψαϲ το καθ ημων χειρογραφο̅ τοιϲ δογμαϲιν ο ην υπεναντιον ημιν και αυτο ηρκεν εκ του μεϲου προϲηλωϲαϲ αυτο τω ϲταυρω
15 απεκδυϲαμενοϲ ταϲ αρχαϲ και ταϲ εξουϲιαϲ και εδειγματιϲεν εν παρρηϲια θριαμβευϲαϲ αυτουϲ εν αυτω
16 μη ουν τιϲ υμαϲ κρεινετω ε̅ βρωϲει και εν ποϲει η εν μερει εορτηϲ η νεομηνιαϲ η ϲαββατω̅
17 ο εϲτιν ϲκια των μελλοντων το δε ϲωμα του χ̅υ̅
18 μηδειϲ υμαϲ καταβραβευετω θελων εν ταπεινοφροϲυνη και θρηϲκεια τω̅ αγγελων α εορακεν εμβατευων εικη φυϲιουμενοϲ υπο του νοοϲ τηϲ ϲαρκοϲ αυτου
19 και ου κρατων την κεφαλην εξ ου παν το ϲωμα δια των αφων και ϲυνδεϲμων επιχορηγουμενον και ϲυνβιβαζομενον αυξει την αυξηϲιν του θ̅υ̅
20 ει απεθανετε ϲυν χ̅ω̅ απο των ϲτοιχειων του κοϲμου τι ωϲ ζω̅τεϲ εν κοϲμω δογματιζεϲθε
21 μη αψη μηδε γευϲη μηδε θιγηϲ
22 α εϲτιν παντα ειϲ φθοραν τη αποχρηϲει κατα τα ενταλματα και διδαϲκαλειαϲ των α̅θρωπων
23 ατινα εϲτιν λογον μεν εχοντα ϲοφιαϲ εν εθελοθρηϲκεια και ταπεινοφροϲυνη αφειδια ϲωματοϲ ουκ εν τιμη τινι προϲ πληϲμονην τηϲ ϲαρκοϲ
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Колоссянам апостола Павла, 2 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.