Другі ліст св.Паўла да Тыматэя
Пераклад П. Татарыновіча → Аверинцев: отдельные книги
4 Параўн. 1 Ліст да Тымат. 4:7.
6−8 Бліскі свой мучаніцкі канец («стаўся ахвярай ужо») Апостал запавяшчае глыбока кранаючымі славамі аб дасягнутай мэце зямнога шляху і беззаганным гэраізьме ды чаканым вянку нагароды ў Судным Дні.
10−12 Дымас, успомнены ў Лісьце да Калёссанаў (4:14); аб Тыхіку гл.: Ап. Дзеі (20:4).
14−15 Аляксандар той самы бессумніўна, аб якім гаворыцца ў 1 Лісьце да Тым. (1:20); мабыць, выступаў ён сьветкам на судзе проці Апостала, што адлучыў яго ад Эклезіі.
16 На першым судзе Апостала не знайшлося ні воднага сьветка ў ягонай абароне, паміма магчымасьцяў.
19 Аб Аквільлі ды Прыскільлі гл.: Да Рым. 16:3; Ап. Дзеі 18:2−3, 18, 26.
20 Аб Эрасьце гл.: Ап. Дзеі 19:22; тамжа і аб Тыматэю — 20:4.
21 Лін — наступнік сьв. Пятра. Пудэнт, быцьможа сэнатар рымскі, і Кляўдыя, жонка ягоная.