Пераклад Чарняўскага 2017
1 І, увайшоўшы ў лодку, Ён пераплыў мора і прыбыў у Свой горад.
2 І вось, прынеслі да Яго спаралізаванага, што ляжаў на ложку. І Ісус, бачачы іх веру, сказаў спаралізаванаму: «Не бойся, сыне, даруюцца табе твае грахі».
3 І вось, некаторыя з кніжнікаў сказалі самі сабе: «Ён блюзніць».
4 І Ісус, ведаючы іх думкі, сказаў: «Нашто вы надумляеце ліхое ў вашых сэрцах?
5 Бо што лягчэй сказаць: “Даруюцца грахі твае”, ці сказаць: “Устань і хадзі”?
6 Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае на зямлі ўладу даравання грахоў, — гаворыць тады спаралізаванаму: “Устань, вазьмі ложак твой і ідзі ў дом твой”».
7 І той падняўся і пайшоў у дом свой.
8 І, бачачы гэта, натоўпы здзівіліся і славілі Бога, што даў гэтакую ўладу людзям.
9 І, калі адыходзіў адтуль Ісус, убачыў Ён чалавека, на імя Мацвей, які сядзеў пры мыце, і гаворыць яму: «Ідзі ўслед за Мной!» І той, падняўшыся, пайшоў за Ім.
10 І сталася, калі Ён узлягаў за сталом у доме, вось, прыйшлі многія мытнікі і грэшнікі і ўзляглі разам з Ісусам і Яго вучнямі.
11 І, бачачы гэта, фарысеі казалі вучням Яго: «Чаму з мытнікамі і грэшнікамі есць ваш Настаўнік?»
12 А Ён, пачуўшы гэта, гаворыць: «Не здаровым трэба лекара, але немачным.
13 Дык ідзіце і навучыцеся, што значыць: “Міласэрнасці хачу, а не ахвяры”. Бо Я прыйшоў заклікаць не справядлівых, але грэшнікаў да пакаяння».
14 Тады падыходзяць да Яго вучні Яна, кажучы: «Чаму гэта мы і фарысеі часта посцім, а вучні Твае не посцяць?»
15 І гаворыць ім Ісус: «Ці ж могуць вясельнікі сумаваць, пакуль жаніх з імі? Але прыйдуць дні, калі забяруць ад іх жаніха, і тады яны будуць посціць.
16 Бо ніхто не прышывае латы новага сукна да старога адзення, бо яна раздзірае яго і дзіра робіцца большай.
17 Таксама не ўліваюць новае віно ў старыя мяхі, бо тады разрываюцца мяхі, і віно выліваецца, і мяхі прападаюць; але новае віно ўліваюць у новыя мяхі, тады зберагаецца адно і другое».
18 Калі Ён ім гэта гаварыў, вось, адзін начальнік падышоў і пакланіўся Яму, кажучы: «Госпадзе, дачка мая толькі што сканала, але прыйдзі, ускладзі на яе Сваю руку, і яна жыць будзе».
19 І, падняўшыся, Ісус пайшоў за ім, і вучні Яго.
20 І вось, жанчына, якая дванаццаць гадоў пакутавала на крывацечу, падышла ззаду і дакранулася да краю вопраткі Яго.
21 Бо яна казала сама ў сабе: «Калі толькі дакрануся да вопраткі Яго, збаўлена буду».
22 Ісус, павярнуўшыся і ўбачыўшы яе, сказаў: «Не бойся, дачка, вера твая дала збаўленне табе». І аздароўлена была жанчына ў тую самую гадзіну.
23 А калі прыйшоў Ісус у дом начальніка, убачыў жалейнікаў і натоўп усхваляваны,
24 казаў ім: «Разыдзіцеся, не памерла дзяўчынка, але спіць». І смяяліся з Яго.
25 А калі людзей вывелі, увайшоў і ўзяў яе за руку, і дзяўчынка паднялася.
26 І разышлася вестка пра гэта па ўсёй той зямлі.
27 І, калі Ісус адыходзіў адтуль, ішлі за Ім два сляпыя, якія крычалі і казалі: «Сыне Давідаў, злітуйся над намі!»
28 А калі Ён увайшоў у дом, падышлі да Яго сляпыя, і кажа ім Ісус: «Ці верыце, што Я магу вам гэта зрабіць?» Сказалі Яму: «Несумненна, Госпадзе».
29 Тады Ён дакрануўся да іх вачэй, кажучы: «Хай вам станецца, як вы верыце».
30 І адкрыліся вочы іх. І строга папярэдзіў іх Ісус, кажучы: «Глядзіце, каб ніхто пра гэта не даведаўся».
31 Але яны, адышоўшыся, расславілі аб Ім па ўсёй той зямлі.
32 Па іх адыходзе прывялі да Яго чалавека нямога, апанаванага нячыстым.
33 Калі ж выгнаў нячыстага духа, нямы той загаварыў. Дык дзівіліся людзі і казалі: «Ніколі гэтага не здаралася ў Ізраэлі».
34 Фарысеі ж казалі: «Моцай князя дэманскага выганяе ліхіх духаў».
35 І хадзіў Ісус па ўсіх гарадах і вёсках, навучаючы ў сінагогах, і прапаведуючы добрую вестку Валадарства Божага, і аздараўляючы ўсякую хваробу ды ўсякую немач у народзе.
36 І, бачачы мноства людзей, Ісус пашкадаваў іх, бо былі зняможаны і кінуты, быццам авечкі, якія не маюць пастыра.
37 Тады кажа Ён вучням Сваім: «Жніва многа, але працаўнікоў мала.
38 Дык прасіце Гаспадара жніва, каб паслаў працаўнікоў на жніво Сваё».
Новой Женевской Библии
9:2 прощаются... грехи твои. Прощать — прерогатива того, кто оскорблен; Иисус прощает грех против Бога, значит Он — Бог (ср. Ис 43:25).
9:5 что легче? Безусловно, простить грехи гораздо труднее, чем совершить чудо, и книжники, похоже, это знали, ибо не оспаривали прерогативу Бога прощать грехи. Прощение грехов не сопровождается видимыми признаками. Тем самым Иисус совершает меньшее, чтобы доказать большее.
9:11 Иисус не осквернился прикосновением к прокаженному; точно так же Его не оскверняло общение с грешниками. Он — Врач, исцеляющий не только недуги плоти, но и болезни духа.
9:14 ученики Иоанновы. Лука говорит, что вопрос задали фарисеи, а Марк включает в число тех, кто завел спор о посте, и фарисеев, и учеников Иоанновых.
9:15 тогда будут поститься. Иисус объяснил, что ученики не постятся, потому что с ними Он, Мессия. Утверждая, что придет время, когда жениха с «сынами чертога брачного» не будет, Иисус с самого начала Своего служения знал, что между первым (искупительным) и вторым (судным) Его пришествием пройдет какое-то время.
9:17 вина молодого в мехи ветхие. Молодое вино бродит и распирает ветхие мехи, грозя разорвать их. Устаревшие стереотипы уже не годны для наступившего Царства. См. Лк 5:37−39 и ком.
9:18−25 См. Мк 5:26−34 и ком. Как обычно, Матфей излагает все более сжато, чем Марк и Лука. И история дочери начальника, и женщины, страдавшей кровотечением, и слепого и глухонемого бесноватых указывают на связь между силой Иисуса и верой в Него. Иисус творит чудеса в ответ на веру в Него.
9:22 вера твоя спасла тебя. Вера спасла терзаемую тяжким недугом женщину, ибо блага Царства даруются тем, кто идет ко Христу, чтобы разрешить свои трудности.
9:23 свирельщиков и народ. Речь идет о профессиональных плакальщиках, которые помогали родным и близким усопшего выразить горе.
9:24 не умерла... но спит. Иисус свидетельствует, что Он воскресит девочку.
9:27−31 Полагают, что исцеление двух слепых — это история слепого Вартимея у Марка (10:46−52). Однако Матфей рассказывает об исцелении слепых дважды (20:29−34), что позволяет говорить о двух разных случаях. И Вартимей, и двое слепых выражают свою веру, называя Иисуса мессианским титулом «Сын Давидов».
9:35−38 Этот отрывок подводит итог деяниям Иисуса, о которых говорится в гл. 5−9 (Он учит, проповедует, исцеляет), и служит Введением к гл. 10, в которой говорится о служении. Основанием является Иез 34:5−6. Иисус — истинный Пастырь, Который печется о Своих овцах (Ин, гл. 10), а потому Он отождествляется с Господом Богом, о Котором говорит Иезекииль (34:11−16).
9:37 жатвы много. Жатва часто служит метафорой того, что сделает Бог в конце времен. Жатвы — «много», значит речь идет об урожае, который необходимо снять (см. Лк 10:2). Иисус имеет в виду не столько суд, сколько возвещение Благой Вести, эсхатологическую проповедь, предшествующую суду и побуждающую людей к покаянию и вере. Тем самым, «делатели» (ст. 38) — не ангелы, посланные собрать жатву для суда (ср. 13:49), но, как следует из дальнейшего, — ученики, которые делают то же, что Иисус, провозглашая приближение Царства (10:7). Примечательно, что здесь Он велит им не самим идти как «делателям», а молиться, чтобы Бог выслал работников. Никто не может выйти на жатву, если не будет на то призван Богом.