2 Летопись 28 глава

Ахазу было двадцать лет, когда он стал царём. Он правил в Иерусалиме шестнадцать лет. Ахаз не делал то, что Господь считал праведным и не подчинялся Господу, как его предок Давид.

 

Дваццаць гадоў [было] Ахазу, калі ён пачаў валадарыць, і шаснаццаць гадоў ён валадарыў у Ерусаліме; і не рабіў ён таго, што слушнае ў вачах ГОСПАДА, як Давід, бацька ягоны.

Ахаз творил зло, подобно другим израильским царям. Он сделал литых идолов, чтобы поклоняться Ваалу.

 

І хадзіў ён шляхамі валадароў Ізраілю, і нават зрабіў літыя балваны Баалаў.

Он сжигал благовонное курение в долине Бен-Енном. Он даже своих сыновей принёс в жертву на огне, следуя страшным грехам народов, которых Господь прогнал из страны, когда пришли израильтяне.

 

І ён кадзіў у даліне Бэн-Гінном, і спаліў сыноў сваіх у агні паводле брыдотаў тых народаў, якіх выгнаў ГОСПАД перад абліччам сыноў Ізраіля.

Он совершал жертвоприношения и сжигал благовонное курение на высотах, холмах и под каждым зелёным деревом.

 

І ён складаў ахвяры, і кадзіў на ўзвышшах і на ўзгорках, і пад кожным дрэвам зялёным.

Ахаз грешил, и поэтому Господь позволил сирийскому царю одержать победу над ним. Сирийский царь и его войско разбили Ахаза и, захватив в плен много иудеев, увели их в Дамаск. Господь позволил также сыну Ремалии Факею, израильскому царю, нанести поражение Ахазу.

 

І аддаў яго ГОСПАД, Бог ягоны, у рукі валадара Сірыі, і яны пабілі яго, і ўзялі ў яго ў палон шмат палонных, і завялі ў Дамаск. І таксама ў руку валадара Ізраіля ён быў аддадзены, і той ударыў яго паразай вялікаю.

Факей и его войско убили в один день сто двадцать тысяч храбрых воинов из Иудеи. Израильский царь уничтожил иудеев, потому что они оставили Господа Бога, Которому поклонялись их предки.

 

І забіў Пэках, сын Рэмаліі, у Юдзе сто дваццаць тысячаў за адзін дзень, а ўсе яны — людзі мужныя, бо яны пакінулі ГОСПАДА, Бога бацькоў сваіх.

Зихрий был храбрым воином из Ефрема, который убил Маасею, сына царя Ахаза, Азрикама, начальника над царскими палатами, и Елкану, который был вторым лицом после царя.

 

І забіў ён Зіхры, волата з Эфраіму, Маасэю, сына валадара, Азрыкама, кіраўніка дому, і Элькану, другога пасьля валадара.

Израильское войско взяло в плен двести тысяч своих же родственников, живших в Иудее. Они захватили в Иудее женщин, детей и много ценных вещей и привезли пленных и добычу в Самарию.

 

І ўзялі сыны Ізраіля ў палон у братоў сваіх дзьвесьце тысячаў жанчынаў, сыноў і дачок; і таксама шмат здабычы нарабавалі ў іх, і завезьлі здабычу ў Самарыю.

Но там находился один из пророков Господа по имени Овид. Он встретил израильское войско, возвращавшееся в Самарию, и сказал: «Господь Бог, Которому подчинялись ваши предки, позволил вам поразить иудеев, потому что Он гневался на них. Вы убили и жестоко наказали народ Иудеи, и теперь Бог гневается на вас.

 

І там быў прарок ГОСПАДА, імя ягонае — Адэд. І выйшаў ён перад аблічча войска, якое ўваходзіла ў Самарыю, і сказаў ім: «Вось, ГОСПАД, Бог бацькоў вашых, у гневе на Юду аддаў іх у руку вашую, і вы забілі іх з лютасьцю, якая дайшла да неба.

Вы задумали держать народ Иудеи и Иерусалима в рабстве. Вы также согрешили против Господа, Бога вашего.

 

І цяпер вы думаеце мець сыноў Юды і Ерусаліму як слугаў і нявольнікаў. А ці самі вы ня маеце правіны перад ГОСПАДАМ, Богам вашым?

А теперь послушайте меня. Отпустите своих братьев и сестёр, которых вы взяли в плен, потому что страшный гнев Господа направлен против вас».

 

І цяпер паслухайце мяне, і вярніце палонных, якіх вы ўзялі ў палон з братоў вашых; бо полымя гневу ГОСПАДА [прыйдзе] на вас».

Когда некоторые вожди народа Ефрема увидели израильских воинов, возвращающихся с войны, они встретили их и предостерегли. Эти вожди были: Азария, сын Иоханана, Берехия, сын Мешиллемофа, Иехизкия, сын Селлума, и Амессай, сын Хадлая.

 

І ўсталі некаторыя з галоваў сыноў Эфраіма: Азарыя, сын Егаханана, Бэрэхія, сын Мэшылемота, Эхізкія, сын Шальлюма, і Амаса, сын Хадлая, насупраць тых, што вярталіся з вайны,

Они сказали израильским воинам: «Не приводите сюда пленных из Иудеи, чтобы наш грех перед Господом не стал ещё больше. Это лишь усугубит наш грех и вину, и гнев Господа будет над Израилем!»

 

і сказалі ім: «Ня ўводзьце сюды палонных, бо гэта будзе нам правіна перад ГОСПАДАМ, якую вы думаеце дадаць да грахоў нашых і да правінаў нашых. Бо вялікая правіна наша, і полымя гневу [Божага] над Ізраілем».

Тогда воины передали пленных и ценные вещи этим вождям и народу Израиля.

 

І ўзброеныя пакінулі палонных і здабычу перад абліччам князёў і ўсёй царквы [Ізраіля].

Вожди же, упомянутые раньше, встали и помогли пленным. Эти четверо мужчин взяли одежду, которую захватили израильские воины, и отдали её нагим пленным. Вожди также обули их, дали пленным иудеям есть и пить и растёрли их маслом. Затем вожди из народа Ефрема посадили всех ослабевших пленных на ослов и отправили их обратно к их семьям в город Иерихон, который назывался городом Пальм. После этого четверо вождей вернулись домой в Самарию.

 

І ўсталі мужы, якіх вызначылі па імёнах, і ўзялі палонных, і ўсіх голых з іх апранулі са здабычы, і апранулі іх, і абулі, і далі ім есьці, і далі ім піць, і памазалі [раны] іх, і пасадзілі на аслоў усіх кволых, і завялі іх у Ерыхон, горад пальмаў, да братоў іхніх, і вярнуліся ў Самарыю.

Тогда царь Ахаз попросил ассирийского царя помочь ему.

 

У той час паслаў валадар Ахаз да валадароў Асірыі, каб яны дапамаглі яму.

В то время снова пришли идумеяне и разбили иудеев, захватив многих в плен.

 

І зноў прыйшлі Эдомцы, і пабілі [шмат] у Юдзе, і ўзялі ў палон.

Филистимляне тоже напали на города, находившиеся на холмах и на юге Иудеи. Они захватили города Вефсамис, Аиалон, Гедероф, Сохо, Фимнаф, Гимзо и все маленькие города вокруг них и поселились там.

 

А Філістынцы напалі на гарады Шэфэлі і Нэгеву Юдэйскага, і ўзялі Бэт-Шэмэш, Аялон і Гедэрот, Сахо і вёскі ейныя, Тымну і вёскі ейныя, Гімзо і вёскі ягоныя, і пасяліліся там,

Господь принёс беды Иудее, потому что Ахаз, иудейский царь, вводил народ Иудеи в грех и не был верен Господу.

 

бо прынізіў ГОСПАД Юду з прычыны Ахаза, валадара Ізраіля, бо ён разкелзаў Юду і нявернасьцю стаў няверным ГОСПАДУ.

Феглафелласар, ассирийский царь, пришёл к Ахазу, но вместо того, чтобы помочь ему, принёс Ахазу только беды.

 

І прыйшоў да яго Тыглят-Пільнэсэр, валадар Асірыі, і прыціснуў яго, а не ўмацаваў яго,

Ахаз взял некоторые сокровища из храма Господа, из царского дворца и из дома князей и отдал их ассирийскому царю, но и это ему не помогло.

 

бо Ахаз узяў частку [маёмасьці] Дому ГОСПАДА і дому валадарскага і князёў, і аддаў валадару Асірыі, але не [прынесла гэта] дапамогі яму.

Во время своих бед Ахаз грешил ещё тяжелее и становился всё более неверным Господу.

 

І ў часе ўціску свайго валадар Ахаз павялічваў нявернасьць ГОСПАДУ,

Он приносил жертвы богам, которым поклонялся народ Дамаска. Народ Дамаска разбил Ахаза, и поэтому он подумал: «Боги, которым поклоняются сирийцы, помогают им. Если я принесу жертвы этим богам, может быть, они и мне помогут». Поклоняясь этим богам, Ахаз сам грешил, а также вводил народ Израиля в грех.

 

і складаў ахвяры багам Дамаску, якія пабілі яго, і казаў: «Богі валадароў Сірыі дапамагаюць ім, і я буду складаць ахвяры ім, і яны дапамогуць мне». Але яны былі на спатыкненьне яму і ўсяму Ізраілю.

Ахаз собрал священные предметы из храма Божьего и разбил их на куски, а затем закрыл двери храма Господа. Он сделал алтари и поставил их на каждом углу в Иерусалиме.

 

І сабраў Ахаз начыньні Дому Божага, і пасек начыньні Дому Божага, і замкнуў дзьверы Дому ГОСПАДА, і зрабіў сабе ахвярнікі ў-ва ўсіх кутах Ерусаліму,

В каждом городе Иудеи Ахаз сделал высоты для сжигания благовонного курения, чтобы поклоняться другим богам. Ахаз очень прогневил Господа Бога, Которому повиновались его предки.

 

і ў-ва ўсіх гарадах Юды зрабіў узвышшы, каб кадзіць іншым багам, і гнявіў ГОСПАДА, Бога бацькоў сваіх.

Остальные дела Ахаза, от начала до конца, описаны в книге «Летописи иудейских и израильских царей».

 

А іншыя дзеяньні ягоныя і ўсе ўчынкі ягоныя, першыя і апошнія, вось, яны запісаныя ў Кнізе валадароў Юды і Ізраілю.

Ахаз умер и был похоронен со своими предками в Иерусалиме, но не в той гробнице, где хоронили израильских царей, а после него новым царём стал его сын Езекия.

 

І супачыў Ахаз з бацькамі сваімі, і пахавалі яго ў горадзе, у Ерусаліме; але ня ўнесьлі яго ў магілы валадароў Ізраіля. І пачаў валадарыць Эзэкія, сын ягоны, пасьля яго.