Первое послание Петра
Русского Библейского Центра → Пераклад П. Татарыновіча
4 Ап. Пётр супрацьставіць паганскаму культу красы цела, грысьціянскае паняцце прыгожасьці духовай. Аб нутраным чалавеку гавора і Ап. Павал (Рым. 7:22).
15 сьвяцеце ў сэрцах = аддавайце Богу чэсьць.; ...апраўданне надзеі = што чакаеце павароту Збавіцеля ў хвале ды ягонага Валадарства у надпрыродным духовым сэнсе, а не ў палітычным некім, варожым усякай зямной людзкой уладзе, у чым і падазравалі першых хрысьціян Жыды і пагане (Дз. Ап. 17:7).
19 Гэты верш зьмяшчае навуку аб зыйсьці Хрыстуса да атхлані, аб якой гавора чацьвёрты артыкул Скл. Апастольскага. Беспасрэдны кантакт (сьмерць і згробуўстанне Збавіцеля) паказвае, што мова тут аб рэальным факце, аб дзейсным зыйсьці да атхлані (гэбр. Seol), якую уяўляна сабе як вязьніцу ў сэрцы зямлі.
20 Праз 120 год Бог міласэрны цярпліва чакаў на апамятанне перасьцяраганых людзей, пакуль спусьціў запавяшчаную кару на непапраўных (Быць. 6:3).
21 Вада патопу гэта правобраз хроснае вады. Як тыя збавіліся ад патопу, што былі з Ноем у корабе, так і тые, што прысвойваюцца на хросьце Збавіцелю згробуўсталаму, устаюць з гробу першароднага граху да жыцьцяласкі.