Іуды 1 глава

Паўсюднае пасланьне Апостала Іуды
Пераклад Анатоля Клышкi → Пераклад Васіля Сёмухі

Іуда, раб Ісуса Хрыста і брат Іякава, — пакліканым, улюбёным1 у Бога Бацьку і захаваным Ісусам Хрыстом:

Юда, раб Ісуса Хрыста, брат Якава, пакліканым, якія асьвечаныя Богам Айцом і ахаваныя Ісусам Хрыстом:

міласць вам, і мір, і любоў няхай памножыцца.

міласьць вам і мір і любоў хай памножацца.

Улюбёныя, прыкладаючы ўсю стараннасць, каб пісаць вам пра наша агульнае выратаванне, я палічыў неабходным напісаць вам, заклікаючы вас змагацца за веру, раз назаўсёды перададзеную святым.

Любасныя! маючы ўсю руплівасьць пісаць вам пра супольнае збавеньне, я палічыў за патрэбнае напісаць вам умаўленьне — паспрыяць веры, адзін раз перададзенай сьвятым.

Бо пракраліся некаторыя людзі, якія здаўна загадзя запісаны на гэты суд; бязбожныя людзі, што перакручваюць ласку нашага Бога ў распусту і выракаюцца адзінага Ўладара [Бога] і Госпада Ісуса Хрыста.

Бо пракраліся некаторыя людзі, спрадвеку прызначаныя на гэтае асуджэньне, бязбожнікі, што абарочваюць мілату Бога нашага ў нагоду да распусты і выракаюцца адзінага Валадара Бога і Госпада нашага Ісуса Хрыста.

Але я хачу нагадаць вам, хоць вы самі ўсё ведаеце, што Госпад, выратаваўшы аднойчы народ з егіпецкай зямлі, другі раз знішчыў тых, хто не паверыў;

Я хачу нагадаць вам, хто ўжо ведае гэта, што Гасподзь, вызваліўшы народ зь зямлі Егіпецкай, потым пагубіў тых, што ня веравалі,

і анёлаў, што не захавалі сваёй годнасці, а пакінулі ўласнае жыллё, Ён ахоўвае ў вечных путах пад цемраю на суд вялікага дня;

і анёлаў, якія не захавалі сваёй годнасьці, але пакінулі сваё жытло, трымае ў вечных кайданах, пад цемрывам, на суд вялікага дня.

як Садом і Гамора і навакольныя гарады, якія гэткім чынам аддаліся распусце і пайшлі за іншым целам, пастаўлены як прыклад, падпаўшы пад пакаранне вечнага агню.

Як Садома і Гамора і навакольныя гарады, што падобна да іх блудадзеілі і ўганяліся за іншаю плоцьцю, дастаўшы кары вагнём вечным, пастаўлены ў прыклад, —

Аднак падобна і гэтыя летуценнікі, аддаючыся мроям у сне, апаганьваюць цела, адкідваюць уладарства, блюзнераць супроць нябеснай славы.

гэтак сама будзе і з гэтымі лятуценьнікамі, якія апаганьваюць плоць, адмаўляюць начальствы і ліхасловяць высокія ўлады.

А Архангел Міхаіл, калі разбіраўся з д’яблам і спрачаўся пра Маісеева цела, не адважыўся выказаць зняважлівага прысуду супроць яго, а сказаў: «Няхай забароніць табе Госпад».

Міхаіл Арханёл, калі гаварыў з д’яблам, спрачаючыся пра Майсеева цела, не адважыўся вымавіць зьняважлівага выраку, а сказаў: няхай забароніць табе Гасподзь.

А гэтыя ўсё тое, чаго не ведаюць, зневажаюць; а ўсё, што з прыроды ведаюць, як неразумныя жывёліны, тым губяць сябе.

А гэтыя ганьбуюць тое, чаго ня ведаюць; а што з прыроды, як бязмоўныя жывёлы ведаюць, тым і разбэшчваюць сябе.

Бяда ім, бо яны пайшлі Каінавай дарогаю, паддаліся падману, як Валаам за ўзнагароду, і ў бунце, як Карэй, загінулі.

Гора ім, бо ідуць дарогай Каінавай, упадаюць у змусту зьдзірства, як Валаам, і ў зацятасьці гінуць, як Карэй.

Гэтыя людзі — падводныя рыфы на вашых вячэрах любові: банкетуюць разам з вамі без страху, пасуць саміх сябе; яны бязводныя воблакі, ветрам гнаныя; восеньскія дрэвы, бясплодныя, двойчы памерлыя, вырваныя з коранем;

Такія бываюць спакусай на вашых вячэрах любові: банкетуючы з вамі, бяз страху напасваюцца; гэта — бязводныя хмары, што вецер носіць; восеньскія дрэвы, бясплодныя, двойчы памерлыя, выкарчаваныя;

раз’юшаныя марскія хвалі, што пеняцца сваімі гнюснасцямі; блуклівыя зоркі, для якіх захаваны змрок цемры навекі.

раз’юшаныя марскія хвалі, што з шумавіньнем выкідаюць сваю брыду, зоркі вандроўныя, якіх трымае морак цемрыва навекі.

І Гэнох, сёмы ад Адама, таксама прарочыў пра іх, кажучы: «Вось прыйшоў Госпад з мірыядамі Сваіх святых [Анёлаў],

Пра іх прарочыў і Энох, сёмы ад Адама, кажучы: вось, ідзе Гасподзь з процьмаю сьвятых анёлаў Сваіх —

каб зрабіць суд над усімі і выкрыць усіх бязбожных ва ўсіх бязбожных учынках, якія яны натварылі ў бязбожжы, і ва ўсіх жорсткіх словах, якія бязбожныя грэшнікі сказалі супроць Яго».

чыніць суд над усімі і выкрыць усіх сярод іх бязбожных ва ўсіх справах, якія ад бязбожнасьці іхняй, і за ўсе жорсткія словы, якімі ганілі Яго бязбожныя грэшнікі.

Гэта бурклівыя цынікі, якія ідуць усё далей паводле сваіх пажадлівасцяў; а вусны іх кажуць высакапарнасці: яны ліслівяць людзям дзеля выгады.

Гэта — наракальнікі, нічым не задаволеныя, што ходзяць у сваіх пажадлівасьцях (бязбожна і беззаконна); вусны іхнія вымаўляюць пыхлівыя словы; і зважаюць на асобы з карысьлівасьці.

Але вы, улюбёныя, успомніце2 словы, сказаныя раней Апосталамі нашага Госпада Ісуса Хрыста,

Але вы, любасныя, памятайце прадказанае апосталамі Госпада нашага Ісуса Хрыста;

што яны казалі вам: «У апошні час будуць глумліўцы, што ідуць усё далей паводле ўласных пажадлівасцяў бязбожжа».

яны казалі вам, што апошнім часам зьявяцца агуднікі, якія будуць хадзіць у сваіх бязбожных пахацінствах.

Гэта тыя, хто робіць падзелы, пажадлівыя, што не маюць духа.

Гэта — людзі, якія адлучаюць сябе (ад адзінства веры), душэўныя, але бяз духу.

Але вы, улюбёныя, ствараючы сябе на вашай найсвяцейшай веры, молячыся ў Святым Духу,

А вы, любасныя, будуючыся на найсьвяцейшай веры нашай, молячыся Духам Сьвятым,

захоўвайце сябе ў Божай любові, чакаючы міласці нашага Госпада Ісуса Хрыста для вечнага жыцця.

захоўвайце сябе ў любові Божай, чакаючы міласьці ад Госпада нашага Ісуса Хрыста, на вечнае жыцьцё;

І да адных будзьце літасцівыя — да тых, хто сумняваецца [адрозніваючы],

і да адных будзьце літасьцівыя, з разважлівасьцю;

ратуйце, выхопліваючы з агню. Да іншых будзьце літасцівымі3 ў страху, гідзячыся нават адзення, заплямленага целам.

а другіх страхам ратуйце, вырываючы з вагню, выкрывайце са страхам, пагарджаючы нават вопраткаю, якая апаганена целам.

Але Таму, Хто можа захаваць вас ад спатыкнення і паставіць перад Сваёю славай беззаганнымі ў радасці,

А Таму, Хто можа захаваць вас ад падзеньня і паставіць перад славаю Сваёю беспахібнымі ў радасьці,

Адзінаму [Мудраму] Богу, нашаму Збаўцу, праз Ісуса Хрыста, нашага Госпада — слава, веліч, сіла і ўлада раней за ўсе вякі, і цяпер, і на ўсе вякі, амін.

адзінаму, самаму мудраму Богу, Збаўцу нашаму празь Ісуса Хрыста Госпада нашага, слава: веліч, сіла і ўлада перад усімі вякамі, сёньня і ўсявечна. Амін.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

1 1: У некат. рукап.: асвечаным.

17 2: У некат. рукап.: помніце.

23 3: У некат. рукап.: Іншых выкрывайце.

« 1 глава 1 глава »