1 да Карынфян 4 глава

Да Карынфян 1-е Пасланне святога Апостала Паўла
Пераклад праваслаўнай царквы → Новый русский перевод

 
 

Дык вось, няхай людзі лíчаць нас служыцелямі Хрыстовымі і домаўпра́ўнікамі тайнаў Божых;
 
Итак принимайте нас как служителей Христа, которым были вверены тайны Божьи.

ад домаўпра́ўнікаў жа патрабу́ецца, каб кожны аказаўся верным.
 
От тех, кому оказано такое доверие, требуется верность.

Для мяне вельмі мала значыць, як су́дзіце пра мяне вы або іншыя людзі; я і сам пра сябе не суджу?.
 
Меня очень мало заботит, как вы или кто-то другой будет обо мне судить. Я и сам не сужу себя.

Бо хоць я нічога за сабою не ведаю, але гэтым не апра́ўдваюся; суддзя ж мне Гасподзь.
 
Совесть моя чиста, хотя не это оправдывает меня. Но мой судья — Господь.

Таму не судзíце зусім да часу, пакуль не прыйдзе Гасподзь, Які і асве́тліць скрытае ў цемры, і вы́явіць намеры сэрцаў, і тады кожнаму будзе пахвала ад Бога.
 
Поэтому ни о чем не судите заранее, но ждите возвращения Господа. Он всё тайное сделает явным и обнажит скрытые намерения человеческих сердец, и тогда каждый получит от Него похвалу.

Гэта, браты, я вобразна паказаў на сабе і Апалосе дзеля вас, каб вы навучыліся ад нас не мудрава́ць звыш таго, што напíсана, і каб пыхліва не ўзносілі аднаго перад другім.
 
Я говорю это, братья, обо мне и об Аполлосе ради вашего блага, чтобы вы на нашем примере постигли, что означает изречение: «Ничего сверх того, что написано», и чтобы вы не хвастались кем-то одним, ставя его выше другого.

Бо хто вылуча́е цябе́ І што́ маеш ты, чаго не атрымаў? А калі атрымаў, то чаго хвалішся, быццам не атры́мліваў?
 
Кто же делает тебя лучше других? Что у тебя есть своего, чего бы ты не получил от Бога? Если ничего такого нет, то что же ты хвалишься подаренным?

Вы ўжо насы́ціліся, вы ўжо разбагацелі, без нас вы сталі царава́ць; о, калі б вы сапраўды сталі царава́ць, каб і мы разам з вамі царава́лі!
 
У вас уже все есть! Вы уже богаты! Вы без нас стали править! О, как бы я хотел, чтобы вы действительно уже правили, и тогда мы правили бы вместе с вами!

Бо думаю, што Бог паставіў нас, апосталаў, апошнімі, як бы асу́джанымі на смерць; таму што мы сталі відовішчам для свету, для Ангелаў і для людзей.
 
Мне кажется, что Бог выставил нас, апостолов, как последних из людей, как осужденных на смертную казнь, на всеобщее обозрение. Мы стали зрелищем для мира, для ангелов и для людей.

Мы неразумныя дзеля Хрыста, а вы разумныя ў Хрысце; мы сла́быя, а вы моцныя; вы ў славе, а мы ў пага́рдзе.
 
Мы стали «глупцами» ради Христа, вы же «мудрецы» во Христе! Мы «слабы», а вы — «сильны»! Вас прославляют, а нас бесчестят!

Да цяперашняга часу мы і голад, і смагу церпім, мы і голыя, і пабітыя, і бяздомныя,
 
Мы по-прежнему испытываем голод и жажду, отсутствие одежды и терпим побои, у нас нет жилья,

і працуем, робячы ўсё сваімі рукамі. Нас абражаюць — мы благаслаўляем; нас гоняць — мы трываем;
 
мы тяжело работаем своими руками. Когда нас проклинают, мы в ответ благословляем; нас преследуют, а мы терпим.

нас зневажа́юць — мы суцяша́ем; мы сталі сме́ццем для свету, адкíдамі для ўсіх аж дагэтуль.
 
О нас говорят самое плохое, а мы отвечаем добром. До сегодняшнего дня мы как отбросы общества, всеми презираемые.

Не для таго, каб пасароміць вас, пішу гэта, а як дзяцей маіх узлюбленых настаўляю.
 
Я пишу это не для того, чтобы устыдить вас, нет, я хочу вас предупредить как моих любимых детей.

Бо хоць і тысячы настаўнікаў вы маеце ў Хрысце, але айцоў не многа; я нарадзіў вас у Хрысце Іісусе праз дабраве́сце.
 
Хотя у вас тысячи учителей во Христе, у вас, всё же, не много отцов. Я же стал вашим отцом через Радостную Весть об Иисусе Христе.

Таму прашу вас, будзьце перайма́льнікамі маімі, як я — Хрыста.
 
Поэтому умоляю вас: следуйте моему примеру.

Дзеля гэтага я паслаў да вас Цімафея, майго ўзлюбленага і вернага ў Госпадзе сына, які вам нагада́е пра шляхі мае́ ў Хрысце Іісусе, як я ўсюды, у кожнай царкве, вучу.
 
Для этого я и посылаю к вам Тимофея, моего дорогого и верного сына в Господе. Он напомнит вам о моем образе жизни в Иисусе Христе, которому я учу везде, в каждой церкви.

Паколькі я не іду да вас, то некаторыя з вас заганары́ліся;
 
Некоторые из вас возгордились, полагая, что я не приду к вам.

але я неўзаба́ве прыйду да вас, калі Госпаду будзе ўгодна, і зведаю не словы ганарліўцаў, а сілу;
 
Но я скоро приду к вам, если на то будет воля Господа, и тогда узнаю, чего стоят не слова этих гордецов, а их сила.

бо Царства Божае не ў слове, а ў сіле.
 
Царство Божье проявляется не в слове, а в силе.

Чаго вы хочаце́ з розгаю мне прыйсці да вас ці з любоўю і духам лагоднасці?
 
Выбирайте сами: прийти мне с розгой или же с любовью и в духе кротости?



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.