2 да Цімафея 1 глава

Другое пасланьне да Цімафея
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад П. Татарыновіча

Павал, з волі Божае апостал Ісуса Хрыста, па абяцаньні жыцьця ў Хрысьце Ісусе,

Павал, з волі Божай Апостал Езуса Хрыстуса, водле абяцаньня жыцьця ў Хрыстусе Езусе —

Цімафею, любаснаму сыну: мілата, міласэрнасьць, мір ад Бога Айца і Хрыста Ісуса, Госпада нашага.

Тыматэю, найдаражэйшаму сыну: ласка, міласэрдзе й спакой ад Бога Айца і Хрыстуса Езуса, Усеспадара нашага.

Дзякую Богу, Якому служу ад продкаў у чыстым сумленьні, што не перастаю ўспамінаць пра цябе ў малітвах маіх, удзень і ўначы,

Дзякую Богу, якому служу ад прабацькоў з чыстым сумленьнем, што няўпынна спамінаю цябе ў маіх малітвах ноччу й днём,

і хачу бачыць цябе, памятаючы сьлёзы твае, каб мне напоўніцца радасьцю,

жадаючыўбачыць цябе, помнячы твае сьлёзы, каб нацешыцца поўнарадасна,

трымаючы ў памяці шчырую веру тваю, якая раней жыла ў бабулі тваёй Лаідзе і ў маці тваёй Яўніцы; упэўнены, што яна і ў табе.

маючы ў памяці шчырую веру тваю, катора найперш ясьнела ў бабцы тваёй Лёідзе і матцы тваёй Эўніцэ ды, напэўна, жыве і ў табе.

З гэтай прычыны нагадваю табе падаграваць дар Божы, які ў табе праз ускладаньне маіх рук;

Дзеля гэтага прыпамінаю табе, каб ажыўляў ласку Божу, даную табе праз узлажэньне рук маіх,

бо даў нам Бог Духа ня боязі, а сілы і любові і цноты.

Бог бо даў нам ня духа боязі, але магаты, любасьці й цьвярозасьці.

Дык не саромейся сьведчаньня Госпада нашага Ісуса Хрыста, ні мяне, вязьня Ягонага; а пакутуй з Дабравесьцем (Хрыстовым) сілаю Бога,

Не саромейся вось-жа сьветчаньня Ўсеспадара нашага, ані мяне, вязьня ягонага, а супрацуй зы мною для Эванэліі, падтрымваны моцай Бога,

Які выратаваў нас і паклікаў званьнем сьвятым, не за дзеі нашыя, а паводле Свайго волевыяўленьня і мілаты, дадзенай нам у Хрысьце Ісусе раней адвечных часоў,

што выбавіў нас і паклікаў сьвятым поклікам ня дзеля ўчынкаў нашых, але водле свае пастановы ды ласкі, дадзенай нам у Хрыстусе Езусе спрадвечна,

якая адкрылася цяпер зьяўленьнем Збаўцы нашага Ісуса Хрыста, Які разбурыў сьмерць і явіў жыцьцё нятленнае праз Дабравесьце,

ацяперадкрытае празь зьяўленьне Збавіцеля нашага Езуса Хрыстуса, зьнікчоміўшага сьмерць, а ўяўніўшага жыцьцё й несьмяротнасьць праз Эванэлію,

прапаведаваць якое я пастаўлены і апосталам і настаўнікам язычнікаў.

для якое пастаўлены я прапаведнікам, Апосталам, ды вучыцелям паганаў.

З гэтай прычыны я і пакутую так; але не саромеюся. Бо я ведаю, у Каго ўвераваў, і ўпэўнены, што Ён мае сілу захаваць заруку маю на той дзень.

Ад таго-ж я і цярплю гэтак: але не саромлюся, ведаю бо каму ўверыў і чуюся пэўным, што ён мае магату дахаваць скарб мой аж да гэнага дня.

Трымайся ўзору здаровага вучэньня, якое ты чуў ад мяне, зь вераю і любоўю ў Хрысьце Ісусе.

Трымайся прыкладу здаровага навучаньня, якое чуў ты ад мяне, зь вераю і любасьцю ў Хрыстусе Езусе.

Захоўвай добрую заруку Духам Сьвятым, Які жыве ў нас.

Сьцеражы павераны табе добры скарб у Духу Сьвятым, што жыве ў нас.

Ты ведаеш, што ўсе Асійцы пакінулі мяне; сярод іх і Фігел і Ермаген.

Ведаеш ты тое, што ўсе з Азіі, а сярод іх Фігэль і Гэрмагэн, адвярнуліся ад мяне.

Няхай дасьць Гасподзь міласьць дому Анісіфора за тое, што ён колькі разоў прымаў мяне і не саромеўся кайданоў маіх,

Хай Госпад будзе міласьцівы для дому Анічыпара, ён так часта прыймаў мяне, не стыдаючыся путаў маіх.

а, як быў у Рыме, зь вялікім стараньнем шукаў мяне і знайшоў.

А як быў у Рыме, зь вялікай рупнасьцяй шукаў мяне ды і знайшоў.

Няхай дасьць яму Гасподзь здабыць міласьць у Госпада ў той дзень; а колькі ён служыў (мне) ў Эфэсе, ты лепей ведаеш.

Хай-жа Бог дасьць яму знайсьці міласэрдзе ў дзень Госпадавы. А колькі ўслугаў ён аддаў мне ў Эфэзе, ты лепей ведаеш.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

1 Ліст перадсьмертны Апостала ёсьць напамінам, што Хрыстус ёсьць вечнае жыцьцё.

2 «з чыстым сумленьнем»: бо прасьледаваў хрысьціян зь недаразуменьня.

5−8 Тыматэй, сын хрысьціянкі ды ўнук хрысьціянкі, поены быў вераю ў Хрыстуса, бы малаком матчыным, і шчодра абдараным ласкаю Божаю высьвяцінамі духоўніцкімі.

9 Сьвятым Апостал называе свой і Тыматэевы поклік таму, што ён паходзіць ад Духа Сьв. вечнага і мае сьвятую мэту ўсьвячваньня людзей.

15 Адыйшлі, баючыся прасьледу й сьмяротнага асуду.

18 Малітва за душу Анчыпара ёсьць найстарэйшы прыклад хрысьціянскіх мольбаў задушных.

« 6 глава 2 глава »