2 Тимофія 1 глава

Друге послання св. апостола до Тимофія
Переклад Куліша та Пулюя → Пераклад П. Татарыновіча

Павел, апостол Ісуса Христа волею Божою, по обітницї життя, що в Христї Ісусї,

Павал, з волі Божай Апостал Езуса Хрыстуса, водле абяцаньня жыцьця ў Хрыстусе Езусе —

Тимотею, любому синові: Благодать, милость, мир од Бога Отця, і Христа Ісуса, Господа нашого.

Тыматэю, найдаражэйшаму сыну: ласка, міласэрдзе й спакой ад Бога Айца і Хрыстуса Езуса, Усеспадара нашага.

Дякую Богу, котрому служу від прародителїв чистою совістю, що без перестанку згадую тебе в молитвах моїх ніч і день,

Дзякую Богу, якому служу ад прабацькоў з чыстым сумленьнем, што няўпынна спамінаю цябе ў маіх малітвах ноччу й днём,

бажаючи видїти тебе, памятаючи сльози твої, щоб сповнитись радощами,

жадаючыўбачыць цябе, помнячы твае сьлёзы, каб нацешыцца поўнарадасна,

згадуючи нелицемірну віру твою, яка вселилась перше в бабу твою Лоїду і в матїр твою Євникию; певен же я, що і в тебе.

маючы ў памяці шчырую веру тваю, катора найперш ясьнела ў бабцы тваёй Лёідзе і матцы тваёй Эўніцэ ды, напэўна, жыве і ў табе.

З сієї ж причини нагадую тобі, щоб ти під'огрівав дар Божий, що маєш у собі через положеннє рук моїх.

Дзеля гэтага прыпамінаю табе, каб ажыўляў ласку Божу, даную табе праз узлажэньне рук маіх,

Бо дав нам Бог не духа страху, а (духа) сили і любови і здорового розуму.

Бог бо даў нам ня духа боязі, але магаты, любасьці й цьвярозасьці.

Оце ж не сором ся сьвідчення Господа нашого, анї мене, вязника Його, а страждай з благовістєм Христовим по силї Бога,

Не саромейся вось-жа сьветчаньня Ўсеспадара нашага, ані мяне, вязьня ягонага, а супрацуй зы мною для Эванэліі, падтрымваны моцай Бога,

що спас нас і покликав покликом сьвятим, не по дїлам нашим, а по своїй постанові і благодатї, даній нам у Христї Ісусї перше часів вічних,

што выбавіў нас і паклікаў сьвятым поклікам ня дзеля ўчынкаў нашых, але водле свае пастановы ды ласкі, дадзенай нам у Хрыстусе Езусе спрадвечна,

тепер же обявленій через явленнє Спасителя нашого Ісуса Христа, що зруйнував смерть і осияв життє і нетлїннє благовістєм,

ацяперадкрытае празь зьяўленьне Збавіцеля нашага Езуса Хрыстуса, зьнікчоміўшага сьмерць, а ўяўніўшага жыцьцё й несьмяротнасьць праз Эванэлію,

для котрого поставлений я проповідником і апостолом і учителем поган.

для якое пастаўлены я прапаведнікам, Апосталам, ды вучыцелям паганаў.

З сієї ж причини я й се терплю; тілько ж не соромлюсь, знаю бо, в кого увірував, і певен, що силен Він переказ мій схоронити до того дня.

Ад таго-ж я і цярплю гэтак: але не саромлюся, ведаю бо каму ўверыў і чуюся пэўным, што ён мае магату дахаваць скарб мой аж да гэнага дня.

Май приклад здорових словес, котрі від мене чув єси, у вірі і любові, що в Христї Ісусї.

Трымайся прыкладу здаровага навучаньня, якое чуў ты ад мяне, зь вераю і любасьцю ў Хрыстусе Езусе.

Добре завіщаннє схорони Духом сьвятим, що живе в нас.

Сьцеражы павераны табе добры скарб у Духу Сьвятым, што жыве ў нас.

Ти знаєш се, що одвернулись од мене всї, що в Азиї; а між ними Фигел і Гермоген.

Ведаеш ты тое, што ўсе з Азіі, а сярод іх Фігэль і Гэрмагэн, адвярнуліся ад мяне.

Нехай же дасть милость Господь Онисифоровому дому, бо він часто мене впокоював, і кайданів моїх не соромив ся;

Хай Госпад будзе міласьцівы для дому Анічыпара, ён так часта прыймаў мяне, не стыдаючыся путаў маіх.

а бувши в Римі, дуже пильно шукав мене, та й знайшов.

А як быў у Рыме, зь вялікай рупнасьцяй шукаў мяне ды і знайшоў.

Нехай дасть йому Господь знайти милость Господню в той день. А скілько услугував менї в Єфесї, ти лучче знаєш.

Хай-жа Бог дасьць яму знайсьці міласэрдзе ў дзень Госпадавы. А колькі ўслугаў ён аддаў мне ў Эфэзе, ты лепей ведаеш.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

1 Ліст перадсьмертны Апостала ёсьць напамінам, што Хрыстус ёсьць вечнае жыцьцё.

2 «з чыстым сумленьнем»: бо прасьледаваў хрысьціян зь недаразуменьня.

5−8 Тыматэй, сын хрысьціянкі ды ўнук хрысьціянкі, поены быў вераю ў Хрыстуса, бы малаком матчыным, і шчодра абдараным ласкаю Божаю высьвяцінамі духоўніцкімі.

9 Сьвятым Апостал называе свой і Тыматэевы поклік таму, што ён паходзіць ад Духа Сьв. вечнага і мае сьвятую мэту ўсьвячваньня людзей.

15 Адыйшлі, баючыся прасьледу й сьмяротнага асуду.

18 Малітва за душу Анчыпара ёсьць найстарэйшы прыклад хрысьціянскіх мольбаў задушных.

« 6 глава 2 глава »