А калі прайшоў час і надышоў дзень, у які Эстэр, дачка Абігайля, дзядзькі Мардахэя, якую ўзяў ён сабе за дачку, па парадку павінна пайсці да цара, не патрабавала яна анічога, адно толькі тое, што паручыў Эгэй, еўнух, вартаўнік жанчын, і яна вачам усіх здавалася прыгожай і мілай.
Когда Есфири пришло время идти к царю, она ничего не просила. Она только хотела, чтобы Гегай, царский евнух, который отвечал за женщин, посоветовал, что ей следует взять. (Есфирь была дочерью Абихаила, дяди Мардохея, который удочерил её). Есфирь нравилась всем, кто видел её.