Калі настаў час Эстэры, дачкі Амінадава, дзядзькі Мардахэя, які ўзяў яе да сябе замест дачкі, — ісьці да цара; тады яна не прасіла нічога, апрача таго, пра што сказаў ёй Гегай, еўнух царскі, вартаўнік жонак. І здабыла Эстэр прыхільнасьць да сябе ў вачах усіх, хто бачыў яе.
Когда Есфири пришло время идти к царю, она ничего не просила. Она только хотела, чтобы Гегай, царский евнух, который отвечал за женщин, посоветовал, что ей следует взять. (Есфирь была дочерью Абихаила, дяди Мардохея, который удочерил её). Есфирь нравилась всем, кто видел её.