2 Хронікаў 36 глава

Другая кніга Хронікаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Новый русский перевод

Затым народ зямлі ўзяў сына Осіі — Ёахаза і паставіў царом у Ерузаліме на месца бацькі яго.

Народ страны взял сына Иосии Иоахаза и сделал его царем в Иерусалиме вместо его отца.

Ёахаз меў дваццаць тры гады, калі пачаў кіраваць, і тры месяцы быў царом у Ерузаліме.

Иоахазу[125] было двадцать три года, когда он стал царем, и правил он в Иерусалиме три месяца.

А выдаліў яго цар Егіпта, калі прыбыў у Ерузалім, і абклаў зямлю данінаю ў сто талентаў срэбра і адзін талент золата.

Царь Египта низложил его в Иерусалиме и обложил Иудею данью в 100 талантов[126] серебра и талант[127] золота.

І паставіў ён замест яго царом Эліякіма, брата яго над Юдэяй і Ерузалімам, і перамяніў імя яго на Ёакіма. Самога ж Ёахаза ўзяў з сабою і павёў у Егіпет.

Царь Египта сделал царем Иудеи и Иерусалима брата Иоахаза Элиакима и переименовал его в Иоакима. А его брата, Иоахаза, Нехо увел в Египет.

Ёакім меў дваццаць пяць гадоў, калі стаў царом, ды адзінаццаць гадоў цараваў у Ерузаліме; і дапускаўся ліха перад Госпадам, Богам сваім.

Иоакиму было двадцать пять лет, когда он стал царем, и правил он в Иерусалиме одиннадцать лет. Он делал зло в глазах Господа, своего Бога.

Супраць яго выйшаў Набукаданосар, цар халдэйцаў, ды яго, звязанага ланцугамі, павёў у Бабілон;

Навуходоносор, царь Вавилона, напал на него, заковал его в бронзовые кандалы и увел в Вавилон.

туды пераправіў і пасудзіны Госпадавы і памясціў у сваім храме.

Ещё Навуходоносор забрал в Вавилон часть утвари из дома Господа и положил её там в своем храме[128].

А астатнія дзеянні Ёакіма, і агіднасці яго, якіх дапускаўся, ды тое, што было знойдзена супраць яго, — запісана ў Кнізе цароў Ізраэля і Юдэі. І па ім быў царом сын яго Ёахін.

Прочие события правления Иоакима, мерзости, которые он делал, и всё, в чем он был виноват, записаны в «Книге царей Израиля и Иудеи». И царем вместо него стал его сын Иехония.

Васемнаццаць гадоў меў Ёахін, калі стаў царом, і ўладарыў у Ерузаліме тры месяцы і дзесяць дзён, і дапускаўся ён ліхога ў вачах Госпада.

Иехонии было восемнадцать[129] лет, когда он стал царем, и правил он в Иерусалиме три месяца и десять дней. Он делал зло в глазах Господа.

І па сканчэнні года цар Набукаданосар паслаў па яго і загадаў прывесці яго ў Бабілон разам з найкаштоўнейшымі пасудзінамі святыні Госпада, а на яго месца паставіў царом яго брата Сэдэцыю над Юдэяй і Ерузалімам.

Весной царь Навуходоносор послал за ним, и его доставили в Вавилон, а заодно забрали дорогие предметы из дома Господа. А царем Иудеи и Иерусалима вместо него он сделал дядю[130] Иехонии Цедекию.

Сэдэцыя меў дваццаць адзін год, калі стаў царом, і ў Ерузаліме цараваў адзінаццаць гадоў.

Цедекии был двадцать один год, когда он стал царем, и правил он в Иерусалиме одиннадцать лет.

І рабіў ён ліхое ў вачах Госпада, Бога свайго, і не ўпакорыўся перад прарокам Ярэміем, калі той казаў яму, як вусны Госпада.

Он делал зло в глазах Господа, своего Бога, и не смирил себя перед пророком Иеремией, который возвещал слово Господа.

Узбунтаваўся ён таксама супраць Набукаданосара, якому прысягнуў Богам быць верным, і зацвярдзеў ён каркам сваім і сэрцам, каб не навярнуцца да Госпада, Бога Ізраэля.

Ещё он восстал против царя Навуходоносора, который взял с него клятву Божьим именем. Он стал таким упрямым и своевольным, что не обращался к Господу, Богу Израиля.

Дый і ўсе кіраўнікі святароў і народ памножылі бясчынствы свае і паводле ўсіх агіднасцей паганскіх апаганілі дом Госпадаў, які асвяціў Госпад у Ерузаліме.

Да и все вожди священников и народ всё больше и больше уклонялись от верности, следуя отвратительным обычаям народов и оскверняя дом Господень, который Он освятил в Иерусалиме.

А Госпад, Бог бацькоў іх, пасылаў да іх Сваіх вестуноў, ноччу ўстаючы і штодзень напамінаючы, так як шкадаваў народ і месца Свайго прабывання.

Господь, Бог их отцов, снова и снова предупреждал их через своих посланников, потому что жалел Свой народ и Свое жилище.

Але яны высмейвалі пасланцоў Божых, і не звярталі ўвагі на перасцярогі Яго, і здзекаваліся з прарокаў Яго, аж пакуль не ўзгарэлася абурэнне Госпада на народ Свой ды не было ўжо ніякага ратунку.

Но они издевались над Божьими посланниками, презирали Его слова и глумились над Его пророками, пока гнев Господа не вспыхнул на Его народ так, что уже не было ему спасения.

Навёў бо на іх цара халдэяў, і мечам ён забіў іх юнакоў у доме свяцілішча іх, і не пашкадаваў ані юнака, ані дзяўчыны, ані старца, ані сівой галавы, але ўсіх аддаў у яго рукі.

Он навел на них царя халдеев[131], который перебил их юношей мечом в святилище и не пожалел ни юноши, ни девушки, ни старца, ни пожилого. Бог отдал их всех во власть Навуходоносора.

І ўсе пасудзіны святыні Божай, як большыя, так і меншыя, і скарбы святыні, і цара, і кіраўнікоў пераправіў у Бабілон.

Он унес в Вавилон все вещи из Божьего дома, и большие, и маленькие, вместе с сокровищами дома Господа и сокровищами царя и его приближенных.

Ворагі спалілі святыню, і разбурылі мур Ерузаліма, спалілі ўсе палацы, і ўсё, што толькі мела каштоўнасць, было знішчана.

Божий дом был сожжен, а стены Иерусалима разрушены. Все его дворцы были сожжены, и всё ценное в нём уничтожено.

Калі хто ўсцярогся меча, той быў заведзены ў Бабілон ды служыў цару і сынам яго, аж пакуль не загадаў цар персаў,

Навуходоносор угнал в плен в Вавилон всех, кто избежал меча, и они служили ему и его сыновьям, пока не набрало мощь Персидское царство.

каб споўнілася слова Госпада праз вусны Ярэміі: «Пакуль зямля прыме суботы свае, будзе яна спраўляць суботу ва ўвесь час свайго знішчэння, аж пакуль не мінуць семдзесят гадоў».

А страна наслаждалась субботним покоем.[132] [133] Она хранила субботу всё время своего запустения, пока не исполнились семьдесят лет, предреченные словом Господним, которое возвестил пророк Иеремия.

А каб споўнілася слова Госпада, якое сказаў Ён праз вусны Ярэміі, узбудзіў Госпад дух Кіра, цара персаў, у першы год царавання Кіра, цара персаў, які загадаў абвясціць ва ўсім царстве сваім, таксама пісьмова заяўляючы:

В первый год правления Кира[134] [135], царя Персии, чтобы исполнилось слово Господа, которое возвестил Иеремия, Господь побудил Кира, царя Персии, объявить по всему своему царству и записать такой указ:

«Гэта заяўляе Кір, цар персаў: “Даў мне Госпад, Бог неба, усе валадарствы зямлі; і Ён загадаў мне, каб пабудаваў я Яму дом у Ерузаліме, што знаходзіцца ў Юдэі”. Хто з вас усіх з Яго народа, хай будзе Госпад, Бог яго, з ім, і хай ідзе!»

«Так говорит Кир, царь Персии. Господь, Бог небес, отдал мне все царства земли и поручил мне построить Ему дом в Иерусалиме, в Иудее. Всякий из вас, кто принадлежит к Его народу, — да будет с ним его Бог! — может отправляться в путь».

Примечания:

Новый русский перевод

2 [125] — Вариант имени Иегоахаз.

3 [126] — Около 3,4 т.

3 [127] — Около 34 кг.

7 [128] — Или: в своем дворце.

9 [129] — Так в одном из евр. рукописей и в одном из древн. переводов (см. также 2Цар 24:8); в нормативном евр. тексте: восемь.

10 [130] — То есть родственника.

17 [131] — В знач.: «вавилонян»; евр. касди́м.

21 [132] — Закон говорил, что каждые семь лет земля должна отдыхать и не обрабатываться (см. Лев 25:1-7).

21 [133] — См. Лев 25:1-7.

22 [134] — Кир II Великий. Основатель Персидского государства Ахменидов, правил в 558-530 гг. до н. э. В 539 г. покорил Вавилон и Месопотамию. Кир погиб во время похода в Центральную Азию от руки сакской царицы Томирис.

22 [135] — Кир II Великий. Основатель Персидского государства Ахменидов, правил в 558-530 гг. до н. э. В 539 г. покорил Вавилон и Месопотамию.

« 35 глава 1 глава »