1 І зараз нараніцы, зрабіўшы нараду, архісьвятары з старшымі і кніжнікамі і ўсей Радай, зьвязаўшы Езуса, павялі і перадалі Пілату.
2 І спытаўся ў яго Пілат: Ты ёсьць кароль Юдэйскі? Ён-жа адказваючы сказаў яму: Ты кажаш.
3 І вінавацілі яго архісьвятары ў многім.
4 Пілат-жа ізноў спытаўся ў яго, кажучы: Не адказваеш нічога? Глядзі, у якіх вялікіх справах цябе вінавацяць!
5 Езус-жа болей не адказаў нічога, так што дзівіўся Пілат.
6 А на дзень сьвяточны меў звычай выпушчаць ім аднаго з вязьняў, каго-б загадалі.
7 Быў-жа, каторы называўся Барабба, каторы з бунтаўнікамі быў у вязьніцы, каторы ў бунце ўчыніў забойства.
8 І калі прыйшла грамада, пачала прасіць, каб учыніў ім, як заўсёды.
9 Пілат-жа адказаў ім і сказаў: Хочаце, выпушчу вам караля Юдэйскага?
10 Бо ведаў, што архісьвятары выдалі яго дзеля завісьці.
11 Але архісьвятары падбурылі грамаду, каб лепш пусьціў ім Бараббу.
12 Пілат-жа адказваючы ізноў сказаў ім: Што-ж хочаце, каб я зрабіў каралю Юдэйскаму?
13 А яны ізноў закрычылі: Укрыжуй яго!
14 Пілат-жа сказаў ім: Што-ж ён зрабіў благое? Але яны тым болей крычалі: Укрыжуй яго!
15 І Пілат, хочучы дагадзіць народу, пусьціў ім Бараббу, а Езуса ўбічаванага аддаў, каб быў укрыжаваны.
16 А жаўнеры завялі яго ў дварышча суду і сабралі ўсю роту.
17 І апранулі яго ў пурпур, і сплёўшы цярновы вянок узлажылі на яго.
18 І пачалі вітаць яго: Будзь прывітаны, кароль Юдэйскі!
19 І білі яго па галаве трысьцінаю, і плявалі на яго, і станавячыся на калені, кланяліся яму.
20 І калі насьмяяліся з яго, зьнялі з яго пурпур і апранулі яго ў ягонае адзеньне і вывелі яго, каб яго ўкрыжаваць.
21 І прымусілі нейкага праходзячага міма, Сымона Кірэнэйца, які ішоў з вёскі, бацьку Александра і Руфа, каб нёс крыж ягоны.
22 І прывялі яго на месца Голгота, што значыць месца Трупнога Чэрапу.
23 І давалі яму піць віно зьмяшанае з міррай, але ён ня прыняў.
24 І ўкрыжаваўшы яго, падзялілі адзеньне ягонае, кідаючы жэраб над ім, хто што меў узяць.
25 Была-ж трэцяя гадзіна; і ўкрыжавалі яго.
26 І быў надпіс віны яго напісаны: Кароль Юдэйскі.
27 І з ім укрыжавалі двух разбойнікаў, аднаго па правай, а другога па левай руцэ яго.
28 І споўнілася Пісаньне, каторае кажа: «І з злачынцамі ён палічаны» (Із. 53:12).
29 А праходзячыя міма блюзьнілі яму, ківаючы галавамі сваімі і кажучы: Во, што развальваеш сьвятыню Божую і ў тры дні адбудоўваеш,
30 ратуй самога сябе, зыходзячы з крыжа.
31 Таксама і архісьвятары, насьміхаючыся, адзін да другога з кніжнікамі гаварылі: Другіх ратаваў, а сябе самога ня можа паратаваць.
32 Няхай-жа цяпер Хрыстус, кароль Ізраільскі, зыйдзе з крыжа, каб мы бачылі і паверылі. І тыя, што былі з ім укрыжаваныя, наругаліся з яго.
33 І калі настала шостая гадзіна, зрабілася цемра па ўсей зямлі аж да гадзіны дзевятай.
34 А ў дзевятай гадзіне закрычаў Езус вялікім голасам, кажучы: «Елоі, Елоі, ламма сабахтані»? што значыць: Божа мой, Божа мой, чаму-ж Ты мяне пакінуў?
35 А некаторыя з тых, што стаялі навакол, чуючы гаварылі: Вось Гальяша кліча.
36 Адзін-жа, пабегшы і напоўніўшы губку воцтам і насадзіўшы на трысьціну, даваў яму піць, кажучы: Чакайце, паглядзім, ці прыйдзе Гальяш, каб зьняць яго.
37 Езус-жа, закрычаўшы вялікім голасам, сканаў.
38 І заслона сьвятыні разьдзёрлася надвое ад верху аж да нізу.
39 А сотнік, каторы стаяў напроціў, бачачы, што гэтак крычачы, сканаў, сказаў: Сапраўды гэты чалавек быў Сынам Божым.
40 Былі-ж і жанчыны, углядаючыся здалёку, паміж каторымі была Марыя Магдалена, і Марыя, матка Якуба Малодшага і Язэпа, і Саламея;
41 і калі быў у Галілеі, хадзілі за ім і служылі яму, і многа іншых, каторыя разам з ім былі прыйшоўшы у Ерузалім.
42 І калі ўжо настаў вечар, (бо быў дзень Прыгатаўленьня, які бывае перад суботай),
43 прыйшоў Язэп з Арыматэі, выдатны радны, каторы і сам чакаў каралеўства Божага, і сьмела ўвайшоў да Пілата, і прасіў цела Езуса,
44 а Пілат зьдзівіўся, ці ўжо памёр. І клікнуўшы сотніка, спытаўся ў яго, ці ўжо памёр.
45 І калі даведаўся ад сотніка, дараваў цела Язэпу.
46 Язэп-жа, купіўшы палатно і зьняўшы яго, завярцеў у палатно і палажыў яго ў гробе, які быў высечаны з скалы, і прываліў камень да ўваходу ў гроб.
47 Марыя Магдалена і Марыя Язэпава глядзелі, дзе яго палажылі.
Зноскі:
1 Гл. Мт. 27:1 і наст.
21 Гэты Сымон, як перадаюць старадаўныя пісьменьнікі, навярнуўся, быў біскупам у Заярданьні і памёр мучаніцкаю сьмерцяй.
23 Гл. Мт. 27:34 і наст.
25 Трэцяя гадзіна ў тагачасных жыдоў — гэта быў час паміж нашай 9 і 12 дня. Магчыма, што Езуса ўкрыжавалі зараз перад нашай 12-ай.
33 Гадзіна 6-9 гэта наша 12-3 па палудні. Гл. Мт. 27:45.
44 Сябры Сангэдрыну былі ў Пілата і прасілі, каб паламаць галені ўкрыжаваным, каб прысьпешыць сьмерць. Гэта было ў тую-ж пятніцу 3 па паўдні. Калі зараз потым зьявіўся Язэп з Арыматэі, просячы цела Езуса, Пілат зьдзівіўся, ці Езус ужо памёр і паклікаўшы сотніка, які быў пры сьмерці Езуса і які пасьля паламаньня галеняў вярнуўся на замак, выслухаў ад яго афіцыяльнай справаздачы аб сьмерці Езуса. Упэўніўшыся, што езус памёр, Пілат пазволіў зьняць цела Езуса з крыжа і пахаваць. Гл. Мт. 27:57.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Сьвятая Эванэлія Езуса Хрыста паводле Марка, 15 раздзел. Пераклад В. Гадлеўскага.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.