Есфирь 6 глава

Книга Есфири
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

В ту ночь царь никак не мог уснуть.1 Он велел принести книгу памятных записей, летопись, и читать ему вслух.
 
У тую ноч цар не мог заснуць, дык загадаў прынесці яму памятную кнігу — аналы мінулага часу. Калі іх чыталі ў прысутнасці цара,

Среди прочего прочли, как Мардохей раскрыл заговор Бигтаны и Тереша — двух царедворцев, стороживших вход во дворец и задумавших убийство царя Ксеркса.
 
знойдзена было тое месца, у якім было напісана, як Мардахэй данёс пра падкопы двух прыдзверных еўнухаў, Багату і Тарэса, якія хацелі накласці рукі на цара Асуэра.

«Как же отметили Мардохея, — спросил царь, — какие почести ему за это воздали?» « Никак, — отвечали приближенные царя, — ничем его не отметили».
 
Калі гэта цар пачуў, спытаўся: «Што за гэту вернасць атрымаў Мардахэй, якую пашану і ўзнагароду?» І сказалі яму паслугачы яго і памочнікі: «Ён не атрымаў зусім ніякай узнагароды».

«Кто сейчас во дворе?» — спросил царь. А в это время во внешний двор царского дворца вошел Аман — просить царя о том, чтобы Мардохея казнили и повесили на поставленном им деревянном столбе.
 
І раптам спытаўся цар: «Хто там на панадворку?» А гэта прыйшоў Аман на знешні панадворак царскага дома параіць цару, каб ён загадаў павесіць на шыбеніцы, якую [Аман] яму падрыхтаваў, Мардахэя.

«Аман стоит во дворе», — ответили приближенные царя, и царь велел: «Пусть войдет!»
 
Паслугачы адказалі: «Гэта Аман стаіць на панадворку». І цар загадаў: «Хай увойдзе!»

Когда Аман вошел, царь спросил его: «Как поступить с человеком, которому царь желает воздать почести?» Аман подумал про себя: «Это мне царь желает воздать почести — кому же, если не мне?»
 
І, калі ён увайшоў, сказаў яму: «Што належыць зрабіць таму чалавеку, якога цар хоча ўшанаваць?» Аман жа, думаючы ў сваім сэрцы і разумеючы, што нікога іншага, але яго цар ушанаваць хоча,

«Если царю угодно воздать кому-либо почести, — отвечал он царю, —
 
адказаў: «Чалавек, якога цар прагне ўшанаваць,

пусть принесут царское одеяние, которое носил царь, и приведут увенчанного царским украшением2 коня, на котором он ездил,
 
павінен апрануцца ў царскія шаты, у якія цар апрануты, і павінен быць пасаджаны на каня з-пад сядла царскага, і хай возьме на галаву сваю вянец царскі;

пусть одежду и коня дадут одному из знатнейших царских вельмож, чтобы он одел того человека, которому царь желает воздать почести, посадил его на коня и провел коня по городской площади, провозглашая: „Так поступают с тем человеком, которому царь желает воздать почести!“»
 
ды хай першы з найбольш знатных князёў царскіх апране яго, і трымае каня яго, і, ідучы вуліцамі горада, выкрывае і кажа: “Так будзе ўшанаваны кожны, каго захоча цар ушанаваць”».

И царь велел Аману: «Поспеши взять одеяние и коня, как ты сам сказал, и исполни всё это с иудеем Мардохеем, который сидит у царских ворот. Не упусти ничего из перечисленного!»
 
Дык сказаў яму цар: «Паспяшайся, узяўшы шаты і каня, як ты сказаў — зрабі Мардахэю, юдэю, які сядзіць у браме палаца; глядзі, каб не прапусціць нічога з таго, што ты сказаў».

Аман взял царское одеяние и коня, облачил Мардохея и провел коня по городской площади, провозглашая: «Так поступают с тем человеком, которому царь желает воздать почести!»
 
Такім чынам, Аман узяў шаты і каня; і ўбраў Мардахэя, і, пасадзіўшы на каня, ішоў наперадзе па гарадской плошчы, выкрыкваючы: «Такою пашанаю ўшаноўваецца той, каго захоча цар ушанаваць».

Затем Мардохей вернулся к царским воротам, а Аман, угнетенный случившимся, покрыл в знак печали свою голову и поспешил домой.
 
І вярнуўся Мардахэй да брамы палаца; і Аман паспешна пайшоў, сумны, у дом свой з закрытай галавой.

Он рассказал жене своей Зереши и друзьям обо всем, что с ним случилось, и ответили ему советники3 и жена Зерешь: «Если из-за Мардохея, иудея,4 началось твое падение, то не победишь ты его, и падение твое перед ним неизбежно ».
 
І Аман расказаў жонцы сваёй Зарэс і прыяцелям пра ўсё, што спаткала яго; адказалі яму мудрацы, якіх меў для парады, і жонка яго: «Калі Мардахэй з народа юдэйскага, а ты перад ім пачаў падаць, дык не зможаш перамагчы яго, але падзеш перад ім».

Они еще говорили, когда пришли царедворцы поторопить Амана прийти на пир, который устроила Эсфирь.
 
Калі яны яшчэ з ім размаўлялі, прыйшлі еўнухі цара і прымусілі яго хутка ісці на застолле, якое справіла царыца Эстэр.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — LХХ: Бог лишил царя сна.
8  [2] — Букв.: венцом.
13  [3] — Букв.: мудрецы.
13  [4] — Букв.: из семени иудеев.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.