2 Коринфянам 7 глава

Второе послание к Коринфянам святого апостола Павла
Перевод Десницкого → Пераклад Яна Станкевіча

 
 

Вот сколько нам, возлюбленные, обещано — так очистим себя от всякой грязи плотской и духовной, страшась Бога и стремясь к совершенной святости.
 
Дык, любовыя, маючы такую абятніцу, ачысьцімася ад усяе брыды цела й духа, дасканалячы сьвятасьць у боязьні Божай.

Впустите же нас к себе! Никого мы не обижали, никого не разоряли, никого не обирали.
 
Дайце месца нам. Мы нікога ня ўкрыўдзілі, нікому не пашкодзілі, нікога не ашукалі.

Говоря это, не хочу никого осуждать: я ведь уже сказал, что вы в наших сердцах, умирать ли нам или жить.
 
Не кажу на засуджэньне; бо я ўперад сказаў, што вы ў сэрцах нашых, каб разам памерці і разам жыць.

Перед вами я вполне откровенен, вами вполне могу похвалиться, и какие бы ни приходили скорби, этого утешения мне достаточно, этой радостью я насыщен.
 
Вялікая мая адвага да вас, шмат вамі хвалюся, я перапоўнены пацехаю ў вусім няшчасьцю нашым.

И даже когда мы пришли в Македонию, не было нам никакой передышки: снаружи нападали на нас, изнутри терзали страхи.
 
Бо запраўды, як мы прышлі да Макядоні, цела нашае ня мела супачынку; але мы былі сьцісьненыя адусюль: звонку бітвы, унутры страхі.

Но Бог утешает сокрушенных — и дал Он нам утешение, когда пришел Тит:
 
Але Тый, што цеша паніжаных, Бог, пацешыў нас прыходам Цітавым,

утешителен был не только сам его приход, но и то, что он передал от вас. Он поведал нам о вашей тоске, о вашем сожалении, о ревности, с которой вы вступились за меня, к великой моей радости.
 
І не адно прыходам ягоным, але й пацяшэньням, каторым ён цешыўся з вас, павядаючы нам гарачае жаданьне ваша, вашу жалобу, рупатлівасьць вашу да мяне, ажно я балей цешыўся.

Что я опечалил вас в прошлом письме, об этом не жалею. Впрочем, сначала я пожалел, но теперь вижу, что если мое письмо и опечалило вас, то лишь на время.
 
Калі я й засмуціў вас лістам, не шкадую, хоць шкадаваў гэтага; бо бачу, што ліст гэты, хоць на малы час, засмуціў вас.

Теперь я обрадован, но не вашей печалью, а вашим покаянием, к которому она привела: вы опечалились перед Богом, а от нас вы не понесли никакого ущерба.
 
Цяпер я цешуся ня з тога, што вы засмуціліся, але што вы засмуціліся да каяты; бо вы засмуціліся подле Бога, што ў нічым ад мяне ня мелі шкоды.

Та печаль, которая перед Богом, приводит к покаянию и затем к спасению, о чем не придется жалеть; а обычная в этом мире печаль приводит к смерти.
 
Бо смутак подле Бога дзее каяту да спасеньня, і ніколі не шкада яго; смутак сьвецкі дзее сьмерць.

Посмотрите: именно эта ваша печаль перед Богом породила в вас такое усердие: вы и извинялись, и негодовали, и страшились, и тосковали, и сурово наказывали порок. Всем этим вы показали, что в этом деле чисты.
 
Бо самае тое, што вы засмуціліся подле Бога, гля якую гэта шчырасьць учыніла ў вас а апраўленьне а абурэньне а страх а гарачае жаданьне а рупатлівасьць а помсту! У ўсім вы паказалі, што вы чыстыя ў гэтай справе.

Я писал вам тогда не ради того, кто нанес обиду или кому она была нанесена, но желал увидеть ваше усердие по отношению к нам перед Богом,
 
Значыцца, калі я пісаў да вас, дык ня дзеля крыўдніка ані дзеля ўкрыўджанага, але дзеля выяўленьня шчырасьці нашае да вас, каб паказана была вам перад Богам.

и увидев, вполне утешился. И еще важнее этого утешения было для нас радостное известие от Тита: встреча со всеми вами дала ему духовный покой.
 
Затым мы ўсьцешыліся. І апрача собскага пацяшэньня нашага, мы яшчэ балей цешыліся з радасьці Цітавае, бо вы ўсі супакоілі дух ягоны;

Прежде я ему расхваливал вас, и теперь не стыжусь: прежде мы говорили вам только истину, так и наша похвала перед Титом оказалась истинной.
 
Дык калі я хваліўся яму ў чым вамі, то не засароміўся; але як мы гукалі вам усю праўду, так і хваленьне наша Ціту было праўдзівае.

Он сердечно привязан к вам и вспоминает, как все вы были послушны, как принимали его со страхом и трепетом.
 
І сэрца ягонае балей прыяе вам, успамінаючы паслухменства вас усіх, як вы із страхам а дрыготаю прынялі яго.

Радуюсь, что во всём могу положиться на вас.
 
Я цешыўся, што ў вусім магу даверыць вам.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.