2 Corinthians 1 глава

2 Corinthians
New International Version → Пераклад Васіля Сёмухі

Paul, an apostle of Christ Jesus by the will of God, and Timothy our brother, To the church of God in Corinth, together with all his holy people throughout Achaia:

Павал, з волі Божае апостал Ісуса Хрыста, і Цімафей брат Царкве Божай у Карынфе з усімі сьвятымі па ўсёй Ахаіі:

Grace and peace to you from God our Father and the Lord Jesus Christ.

мілата вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

Praise be to the God and Father of our Lord Jesus Christ, the Father of compassion and the God of all comfort,

Дабраславёны Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, Айцец міласэрнасьці і Бог усякага суцяшэньня,

who comforts us in all our troubles, so that we can comfort those in any trouble with the comfort we ourselves receive from God.

Які суцяшае нас ва ўсякай маркоце нашай, каб і мы маглі суцяшаць усіх замаркочаных тым суцяшэньнем, якім Бог суцяшае нас саміх!

For just as we share abundantly in the sufferings of Christ, so also our comfort abounds through Christ.

Бо як памнажаюцца ў нас цярпеньні Хрыстовыя, памнажаецца Хрыстом і суцяшэньне нашае.

If we are distressed, it is for your comfort and salvation; if we are comforted, it is for your comfort, which produces in you patient endurance of the same sufferings we suffer.

Калі церпім смуткі мы, церпім дзеля вашага суцяшэньня і ўратаваньня, якое адбываецца празь цярпеньне такіх самых пакутаў, якія і мы церпім;

And our hope for you is firm, because we know that just as you share in our sufferings, so also you share in our comfort.

і надзея наша на вас цьвёрдая. Ці суцяшаемся мы, суцяшаемся дзеля вашага суцяшэньня і ўратаваньня, ведаючы, што вы маеце долю як у цярпеньнях нашых, так і ў суцяшэньні.

We do not want you to be uninformed, brothers and sisters,a about the troubles we experienced in the province of Asia. We were under great pressure, far beyond our ability to endure, so that we despaired of life itself.

Бо мы ня хочам пакінуць вас, браты, каб ня ведалі вы пра смутак наш, што выпаў нам у Асіі, бо над усякую меру і над сілу былі мы прыгнечаныя, так што ня мелі надзеі і жыць.

Indeed, we felt we had received the sentence of death. But this happened that we might not rely on ourselves but on God, who raises the dead.

Але самі ў сабе мелі вырак на сьмерць, каб спадзяваліся не на саміх сябе, а на Бога, Які ўваскрашае мёртвых,

He has delivered us from such a deadly peril, and he will deliver us again. On him we have set our hope that he will continue to deliver us,

Які і выбавіў нас ад такое блізкае сьмерці і выбаўляе, і на Якога спадзяёмся, што і яшчэ выбавіць,

as you help us by your prayers. Then many will give thanks on our behalf for the gracious favor granted us in answer to the prayers of many.

калі паспрыяе і ваша малітва за нас, каб за дадзенае нам па просьбе многіх, многія падзякавалі за нас.

Now this is our boast: Our conscience testifies that we have conducted ourselves in the world, and especially in our relations with you, with integrityb and godly sincerity. We have done so, relying not on worldly wisdom but on God’s grace.

Бо пахвала нашая гэтая ёсьць сьведчаньне сумленьня нашага, што мы ў чысьціні і богаспадобнай шчырасьці, ня ў плоцкай мудрасьці, а ў мілаце Божай, жылі ў сьвеце, асабліва ў вас.

For we do not write you anything you cannot read or understand. And I hope that,

І мы ня пішам вам іншага, як толькі тое, што вы чытаеце або разумееце, і што, як спадзяюся, да канца зразумееце,

as you have understood us in part, you will come to understand fully that you can boast of us just as we will boast of you in the day of the Lord Jesus.

як што вы ўжо часткова і зразумелі, што мы будзем вашаю славай, як і вы — нашаю, у дзень Госпада нашага Ісуса Хрыста,

Because I was confident of this, I wanted to visit you first so that you might benefit twice.

і ў гэтай пэўнасьці я зьбіраюся адведаць вас раней, каб вы яшчэ раз атрымалі мілату,

I wanted to visit you on my way to Macedonia and to come back to you from Macedonia, and then to have you send me on my way to Judea.

і ад вас перайсьці ў Македонію, а з Македоніі зноў прыйсьці да вас, а вы мяне выправілі б у Юдэю.

Was I fickle when I intended to do this? Or do I make my plans in a worldly manner so that in the same breath I say both “Yes, yes” and “No, no”?

Маючы такі намер, ці не легкадумна я зрабіў? Альбо, што я задумваю, па плоці задумваю, так што ўва мне то «так-так», то «не-не»?

But as surely as God is faithful, our message to you is not “Yes” and “No.”

Але верны Бог, што слова наша да вас ня было то «так», то «не».

For the Son of God, Jesus Christ, who was preached among you by us — by me and Silasc and Timothy — was not “Yes” and “No,” but in him it has always been “Yes.”

Бо Сын Божы Ісус Хрыстос, Якога мы, я і Сілуан і Цімафей, прапаведавалі вам, ня быў «так» і «не»; а ў Ім было «так»,

For no matter how many promises God has made, they are “Yes” in Christ. And so through him the “Amen” is spoken by us to the glory of God.

бо ўсе абяцаньні Божыя ў ім «так» і ў Ім «амін» на славу Божую праз нас.

Now it is God who makes both us and you stand firm in Christ. He anointed us,

А Той, Хто мацуе нас з вамі ў Хрысьце і памазаў нас, ёсьць Бог,

set his seal of ownership on us, and put his Spirit in our hearts as a deposit, guaranteeing what is to come.

Які і паклаў на нас пячатку і даў заклад Духа ў сэрцы нашыя.

I call God as my witness — and I stake my life on it — that it was in order to spare you that I did not return to Corinth.

Бога заклікаю ў сьведкі на душу маю, што, шкадуючы вас, я дагэтуль ня прыходзіў у Карынф,

Not that we lord it over your faith, but we work with you for your joy, because it is by faith you stand firm.

не таму, што быццам мы бяром уладу над вераю вашаю; але мы спрыяем радасьці вашай; бо вераю вы цьвёрдыя.

« 16 глава 2 глава »