Об’явлення 1 глава

Об'явлення св. Івана Богослова
Переклад Огієнка → Пераклад Анатоля Клышкi

Об'я́влення Ісуса Христа, яке дав Йому Бог, щоб показати Своїм рабам, що́ незабаром статися має. І Він показав, і послав Своїм а́нголом рабові Своєму Іванові,

Адкрыццё Ісуса Хрыста, якое даў Яму Бог, каб паказаць Сваім слугам1, што павінна адбыцца неўзабаве, і Ён паказаў, паслаўшы праз Свайго Анёла, свайму слугу Іаану,

який сві́дчив про Слово Боже, і про свідчення Ісуса Христа, і про все, що́ він бачив.

які засведчыў слова Божае і сведчанне Ісуса Хрыста — усё, што ён бачыў.

Блаженний, хто читає, і ті, хто слухає слова пророцтва та доде́ржує написане в ньому, — час бо близьки́й!

Шчаслівы, хто чытае, і тыя, хто слухае словы [гэтага] прароцтва і выконвае напісанае ў ім, бо час блізкі.

Іван до семи Церков, що в Азії: благода́ть вам і мир від Того, Хто є, Хто був і Хто має прийти; і від семи Ду́хів, що перед престолом Його,

Іаан — сямі цэрквам у Асіі: ласка вам і мір ад Таго, Хто ёсць, і Хто быў, і Хто прыходзіць, і ад сямі духаў, якія перад Яго тронам,

та від Ісуса Христа, а Він „Свідок вірний, Пе́рвенець з мертвих і Влади́ка зе́мних царів“. Йому, що нас полюбив і кров'ю Своєю обмив нас від наших гріхів,

і ад Ісуса Хрыста, вернага Сведкі, Першынца з мёртвых і Уладара зямных цароў. Яму, Хто любіць нас і вызваліў нас ад нашых грахоў Сваёю крывёю,

що вчинив нас „царями, священиками Богові“ й Отцеві Своєму, — Тому слава та сила на вічні віки! Амі́нь.

і зрабіў нас царствам2, святарамі Богу і Бацьку Свайму, — Яму слава і ўладарства на векі [вечныя]; амін.

„Ото Він із хмарами йде“, і побачить Його кожне око, і ті, що Його „прокололи були, і всі племе́на землі будуть плакати за Ним“. Так, амінь!

Вось, Ён прыходзіць з воблакамі, і ўбачыць Яго кожнае вока і тыя, што Яго працялі, і заплачуць па Ім усе плямёны зямлі. Так, амін!

Я Альфа й Оме́га, говорить Госпо́дь, Бог, Той, Хто є, і Хто був, і Хто має прийти, Вседержи́тель!

Я — Альфа і Амега3, [пачатак і канец], кажа Госпад Бог, Хто ёсць, і Хто быў, і Хто прыходзіць, Усемагутны.

Я, Іван, ваш брат і спільник у біді, і в царстві, і в терпінні в Ісусі, був на о́строві, що зветься Патмо́с, за Слово Боже і за сві́дчення Ісуса Христа́.

Я, Іаан, ваш брат і супольнік у пакутах, і ў царстве, і вытрываласці ў Ісусе [Хрысце], быў на востраве, які называецца Патмас, за слова Божае і сведчанне Ісуса [Хрыста].

Я був у Дусі Господнього дня, і почув за собою голос гучни́й, немов сурми́,

Я быў у духу ў Гасподні дзень і пачуў за сабою гучны голас як бы трубы,

який говорив: „Що́ бачиш, — напиши те до книги, і пошли до сімох Церков: до Ефе́су, і до Смі́рни, і до Перга́му, і до Тіяти́рів, і до Сард, і до Філяде́льфії і до Лаодикі́ї“.

які казаў: Тое, што бачыш, запішы ў скрутак і пашлі сямі цэрквам [у Асіі]: у Эфес, і ў Смірну, і ў Пергам, і ў Фіятыру, і ў Сарды, і ў Філадэльфію, і ў Лаадыкію.

І я огля́нувся, щоб побачити голос, що говорив зо мною. І, огля́нувшись, я побачив сім світильників золотих;

І я павярнуўся, каб бачыць, чый голас гаварыў са мною, і, павярнуўшыся, убачыў сем залатых светачаў,

а посеред семи світильників „Подібного до Лю́дського Сина, одя́гненого в до́вгу оде́жу і підпере́заного“ по гру́дях золотим поясом.

і пасярэдзіне [сямі] светачаў падобнага да Сына Чалавечага, апранутага ў падзір4 і апаясанага па грудзях залатым поясам.

А „Його голова та волосся — білі, немов біла во́вна, як сніг; а очі Його — немов по́лум'я огняне́.

Галава ж Яго і валасы белыя, як белая воўна, як снег, і вочы Яго, як полымя агню,

А ноги Його подібні до міді“, розпа́лені, наче в печі́; а „голос Його — немов шум великої води“.

і ногі Яго падобныя да халкалівану5, быццам распаленага ў печы, і голас Яго, як шум многіх водаў;

І сім зір Він держав у правиці Своїй, а з уст Його меч обосі́чний виходив, а обличчя Його, немов сонце, що світить у силі своїй.

і Ён меў у Сваёй правай руцэ сем зорак, і з Яго вуснаў выходзіў востры двусечны меч, і Яго аблічча, як сонца, што ззяе ў сіле сваёй.

І коли я побачив Його, то до ніг Йому впав, немов мертвий. І поклав Він на мене правицю Свою та й промовив мені: „Не лякайся! Я Перший і Останній,

І калі я ўбачыў Яго, я ўпаў да Яго ног, як мёртвы, і Ён паклаў на мяне Сваю правую руку, кажучы: Не бойся; Я — Першы і Апошні,

і Живий. І був Я мертвий, а ось Я Живий на вічні віки. І маю ключі Я від смерти й від а́ду.

і жывы; і я быў мёртвы, і вось, Я жывы на векі вякоў, [амін] і маю ключы смерці і пекла.

Отже, напиши, що́ ти бачив, і що́ є, і що́ має бути по цьо́му!

Дык напішы, што ты бачыў, і што ёсць, і што рыхтуецца адбыцца пасля гэтага.

Таємниця семи зір, що бачив ти їх на правиці Моїй, і семи світильників золотих: сім зір, — то анголи́ семи Церков, а сім світильників, що ти бачив, — то сім Церков“.

Таямніца сямі зорак, якія ты бачыў у Маёй правай руцэ, і сямі залатых светачаў: сем зорак — гэта Анёлы сямі цэркваў, і сем светачаў — гэта сем цэркваў.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

1 1: Або: рабам. Грэцкае слова, якое тут і далей перакладзена як слуга, можа перакладацца і як раб.

6 2: У некат. рукап.: царамі.

8 3: Альфа і Амега — першая і апошняя літары грэцкага алфавіта.

13 4: Падзір — доўгае белае адзенне іудзейскіх цароў і першасвятароў.

15 5: Халкаліван, паводле адных — род светлай бронзы, паводле другіх — род ладану.

« 13 глава 2 глава »