1 διαμαρτυρομαι ενωπιον του θ̅υ̅ και χ̅υ̅ ι̅υ̅ του μελλοντοϲ κρινειν ζωνταϲ και νεκρουϲ και την επιφανειαν αυτου και την βαϲιλειαν αυτου
2 κηρυξον τον λογον επιϲτηθι ευκαιρωϲ ακαιρωϲ ελεγξον επιτιμηϲον παρακαλεϲον εν παϲη μακροθυμια και διδαχη
3 εϲται γαρ καιροϲ οτε τηϲ υγιαινουϲηϲ διδαϲκαλειαϲ ουκ ανεξονται αλλα κατα ταϲ ιδιαϲ επιθυμιαϲ εαυτοιϲ επιϲωρευϲουϲιν διδαϲκαλουϲ κνηθομενοι την ακοην
4 και απο μεν τηϲ αληθειαϲ τη̅ ακοην {επιϲτρεψουϲιν} [7] επι δε τουϲ μυθουϲ εκτραπηϲονται
5 ϲυ δε νηφε εν παϲιν κακοπαθηϲον ωϲ καλοϲ ϲτρατιωτηϲ χ̅υ̅ ι̅υ̅ εργον ποιηϲον ευαγγελιϲτου την διακονιαν ϲου πληροφορηϲον
6 εγω γαρ ηδη ϲπενδομαι και ο καιροϲ τηϲ αναλυϲεωϲ μου εφεϲτηκεν
7 τον καλο̅ αγωνα ηγωνιϲμαι τον δρομον τετελεκα την πιϲτιν τετηρηκα
8 λοιπον αποκειται μοι ο τηϲ δικαιοϲυνηϲ ϲτεφανοϲ ον αποδωϲει μοι ο κ̅ϲ̅ εν εκεινη τη ημερα ο δικαιοϲ κριτηϲ ου μονον δε εμοι αλλα και παϲιν τοιϲ ηγαπηκοϲιν την επιφανειαν αυτου
9 ϲπουδαϲον ελθειν προϲ με ταχεωϲ
10 δημαϲ γαρ με εγκατελειπεν αγαπηϲαϲ τον νυ̅ αιωνα και επορευθη ειϲ θεϲϲαλονικην κρηϲκηϲ ειϲ γαλατιαν τιτοϲ ειϲ δερματιαν
11 λουκαϲ εϲτιν μονοϲ μετ εμου μαρκον αναλαβων αγαγε μετα ϲεαυτου εϲτιν γαρ μοι ευχρηϲτοϲ ειϲ διακονιαν
12 τυχικον δε απεϲτειλα ειϲ εφεϲον
13 τον φελονην ον απελειπο̅ εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενοϲ φερε και τα βιβλια μαλιϲτα ταϲ μεμβραναϲ
14 αλεξανδροϲ ο χαλκευϲ πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωϲει αυτω ο κ̅ϲ̅ κατα τα εργα αυτου
15 ον και ϲυ φυλαϲϲου λιαν γαρ αντεϲτη τοιϲ ημετεροιϲ λογοιϲ
16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδειϲ μοι παρεγενετο αλλα παντεϲ με εγκατελειπον μη αυτοιϲ λογιϲθειη
17 ο δε κ̅ϲ̅ παρεϲτη και ενεδυναμωϲεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουϲωϲιν παντα τα εθνη και ερυϲθην εκ ϲτοματοϲ λεοντοϲ
18 ρυϲεται με ο κ̅ϲ̅ απο παντοϲ εργου πονηρου και ϲωϲει ειϲ την βαϲιλειαν αυτου την επουρανιο̅ αυτω η δοξα ειϲ τουϲ αιωναϲ των αιωνων αμην
19 αϲπαϲαι πριϲκαν και ακυλαν και τον ονηϲιφορου οικο̅
20 εραϲτοϲ εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μηλωτω αϲθενουντα
21 ϲπουδαϲον προ χειμωνοϲ ελθειν αϲπαζετε ϲε ευβουλοϲ και πουδηϲ και λινοϲ και κλαυδια και οι αδελφοι παντεϲ
22 ο κ̅ϲ̅ ι̅ϲ̅ μετα του π̅ν̅ϲ̅ ϲου η χαριϲ μεθ υμων
Примечания:
4 [7] {αποϲτρεψουϲιν}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Второе послание к Тимофею апостола Павла, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.