Ярэміі 38 глава

Кніга прарока Ярэміі
Пераклад Антонія Бокуна → Под редакцией Кулаковых

 
 

І пачулі Шэфатыя, сын Матана, і Гедалія, сын Пашхура, і Юхаль, сын Шэлеміі, і Пашхур, сын Малькіі, слова, якое прамовіў Ярэмія да ўсяго народу, кажучы:
 
Шефатия, сын Маттана, Гедалья, сын Пашхура, Иегухаль, сын Шелемии, и Пашхур, сын Малкии, слышали, как Иеремия обратился ко всему народу с вестью:

«Гэта кажа ГОСПАД. Хто застанецца ў горадзе гэтым, памрэ ад мяча, голаду і заразы. А хто пяройдзе да Халдэйцаў, застанецца жыць, і будзе для яго душа ягоная, як здабыча, і будзе жыць.
 
«Так говорит ГОСПОДЬ: „Всякий, кто останется в городе, погибнет от меча, голода и морового поветрия, а тот, кто выйдет за ворота и сдастся халдеям, не погибнет — собственная жизнь достанется ему в награду“.

Гэта кажа ГОСПАД. Горад гэты выдаваньнем будзе выдадзены ў рукі войска валадара Бабілонскага, і ён здабудзе яго».
 
Так говорит ГОСПОДЬ: „Город же этот непременно будет отдан войску царя вавилонского, и тот захватит его“».

І сказалі князі валадару: «Няхай памрэ, просім, чалавек гэты, бо ён аслабляе рукі ваяроў, якія засталіся ў горадзе гэтым, і рукі ўсяго народу, калі да іх прамаўляе падобныя словы. Бо чалавек гэты не шукае супакою для народу гэтага, але толькі ліха!»
 
Тогда вельможи сказали царю: «Этот человек должен умереть, ведь от его речей опустятся руки у воинов, что еще остались в этом городе, и у всего народа, когда он скажет им такие слова; этот человек не о благополучии народа печется — он зла ему желает».

І сказаў валадар Сэдэкія: «Вось, ён у руках вашых! Бо валадар ня можа нічога зрабіць супраць слова вашага».
 
Царь Седекия ответил: «Вот он, в вашей власти, и царь не может вам противостоять».

І яны ўзялі Ярэмію, і ўкінулі яго ў яму Малькіі, сына валадара, якая [была] на панадворку вартоўні, і спусьцілі [туды] Ярэмію на вяроўках. А ў яме не [было] вады, але толькі балота; і загруз Ярэмія ў балоце.
 
Они схватили Иеремию и бросили его в колодец1 царского сына Малкии, что был выкопан во дворе стражи. Иеремию спустили туда на веревках, а в колодце том не было воды, только грязь, и в этой грязи Иеремия увяз.

І пачуў Эбэд-Мэлек з Кушу, адзін з эўнухаў, які быў у доме валадара, што Ярэмія ўкінуты ў яму, а валадар сядзеў у Браме Бэн’яміна.
 
[7-8] И вот до Эведмелеха-царедворца2 (родом он был из Куша), что служил при царе, дошел слух, что Иеремию бросили в колодец. Вышел он из царского дворца и сказал царю, сидевшему у ворот Вениаминовых:

І выйшаў Эбэд-Мэлек з дому валадара, і сказаў валадару, кажучы:
 

«Пане мой, валадару! Людзі гэтыя ўчынілі зло ў-ва ўсім, што зрабілі Ярэміі прароку, якога ўкінулі ў яму. І ён памрэ з голаду ў месцы гэтым, бо няма ўжо хлеба ў горадзе!»
 
«Владыка мой, царь, эти люди дурно поступили с пророком Иеремией, бросив его в колодец. Он умрет там от голода, ведь в городе уже не осталось хлеба».

І загадаў валадар Эбэд-Мэлеку з Кушу, кажучы: «Вазьмі ў руку тваю адсюль трыццаць чалавек і выцягні прарока Ярэмію з ямы перш, чым ён памрэ».
 
«Возьми с собой отсюда тридцать человек, — распорядился царь, — и вытащи пророка Иеремию из колодца, чтобы он не умер там».

І Эбэд-Мэлек узяў людзей у руку сваю, і пайшоў у дом валадара пад скарбніцаю, і ўзяў адтуль падзёртую адзежу і зношаныя лахманы, і спусьціў іх на вяроўках да Ярэміі ў яму.
 
Эведмелех собрал людей, пошел в кладовую царского дворца, взял оттуда всякую ветошь и изношенные платья и спустил их Иеремии на веревках в колодец.

І сказаў Эбэд-Мэлек з Кушу Ярэміі: «Падлажы, прашу, сабе падзёртае адзеньне і зношаныя лахманы пад пахі рук тваіх і пад вяроўкі». І Ярэмія зрабіў гэтак.
 
Затем кушит Эведмелех сказал Иеремии: «Подложи эту ветошь и изношенные платья себе под мышки, а веревки накинь поверх них ». Тот так и сделал.

І пацягнулі Ярэмію на вяроўках, і выцягнулі з ямы. І сядзеў Ярэмія на панадворку вартоўні.
 
Стали тащить его на веревках и подняли из колодца. После этого Иеремия, как и прежде, жил во дворе стражи.

І паслаў валадар Сэдэкія, і ўзяў Ярэмію прарока да сябе, да трэцяга ўваходу, які ў Доме ГОСПАДА. І сказаў валадар Ярэміі: «Спытаюся ў цябе пра адну рэч, і ты не схавай нічога ад мяне!»
 
Царь Седекия велел позвать пророка Иеремию и встретился с ним у третьего входа в Храм ГОСПОДЕНЬ. Царь сказал Иеремии: «Я хочу спросить тебя, но ты не утаивай от меня ничего».

І сказаў Ярэмія Сэдэкіі: «Калі я распавяду табе, ты, забіваючы, заб’еш мяне. А калі я дам табе раду, ты не паслухаеш мяне».
 
Иеремия ответил Седекии: «Если я скажу тебе правду, ты ведь казнишь меня? А если я дам тебе совет, ты не послушаешь меня».

І прысягнуў валадар Сэдэкія патаемна Ярэміі, кажучы: «Як жывы ГОСПАД, Які зрабіў нам душу нашую, не заб’ю цябе, і ня выдам у рукі людзей, якія шукаюць душу тваю».
 
Тогда поклялся Седекия Иеремии тайно, сказав: «Клянусь ГОСПОДОМ, даровавшим нам жизнь, что не казню тебя и не отдам в руки тех, кто хочет тебя убить».

І сказаў Ярэмія Сэдэкіі: «Гэта кажа ГОСПАД, Бог Магуцьцяў, Бог Ізраіля. Калі ты, выходзячы, выйдзеш да князёў валадара Бабілонскага, будзе жыць душа твая, і горад гэты ня будзе спалены агнём, і ты будзеш жыць, і дом твой.
 
И сказал Иеремия Седекии: «Так говорит ГОСПОДЬ, Бог Воинств, Бог Израиля: „Если ты выйдешь за ворота и сдашься князьям царя вавилонского, то останешься в живых и город этот не будет предан огню; останешься в живых и ты, и все твои домочадцы.

А калі ня выйдзеш да князёў валадара Бабілонскага, тады горад гэты будзе выдадзены ў рукі Халдэйцаў, і яны спаляць яго агнём, і сам ты не ўцячэш ад рукі іхняй».
 
Но если ты не выйдешь к князьям царя вавилонского, Иерусалим будет отдан в руки халдеев, и они сожгут его огнем, и ты сам не спасешься от врагов“».3

І сказаў валадар Сэдэкія Ярэміі: «Я баюся людзей Юды, якія перайшлі да Халдэйцаў, каб яны часам ня выдалі мяне ў рукі іхнія і каб тыя ня зьдзекваліся з мяне».
 
«Я боюсь иудеев, перешедших на сторону халдеев, — сказал Иеремии царь Седекия, — если халдеи выдадут меня им, те обойдутся со мной жестоко».

І сказаў Ярэмія: «Ня выдадуць. Паслухай, прашу, голаса ГОСПАДА [адносна таго], што я кажу табе, і будзе табе добра, і будзе жыць душа твая.
 
Иеремия сказал: «Не выдадут. Послушай ГОСПОДА, поверь тому, что я тебе говорю, и с тобой всё будет хорошо, ты не погибнешь.

А калі ты адмовішся выйсьці, вось слова, якое паказаў мне ГОСПАД.
 
Если же ты откажешься покинуть город, то вот какое слово открыл мне ГОСПОДЬ:

І вось, усе жанчыны, якія засталіся ў доме валадара Юды, ведзеныя да князёў валадара Бабілонскага, і яны галосяць: “Падманулі цябе і ашукалі цябе сябры твае; ногі твае ўгразьлі ў балоце, а яны ўцяклі”.
 
„Все женщины, что остались во дворце царя иудейского, будут выведены к князьям царя вавилонского и там будут говорить о тебе с насмешкой: „Провели тебя друзья, которым ты доверял, одолели тебя. Увяз ты в грязи, а они тебя оставили“.

І ўсе жонкі твае і сыны твае будуць заведзены да Халдэйцаў, і ты не ўцячэш ад рук іхніх, бо схопіць цябе рука валадара Бабілонскага, і горад гэты будзе спалены агнём».
 
Все жены твои и дети будут выведены к халдеям, и ты сам не спасешься, но попадешь в руки царя вавилонского, а город этот будет сожжен огнем».

І сказаў Сэдэкія Ярэміі: «Няхай ніхто ня ведае пра словы гэтыя, і ты не памрэш!
 
И сказал Седекия Иеремии: «Сохрани в тайне наш разговор, иначе тебе не жить.4

А калі пачуюць князі, што я гаварыў з табой, і прыйдуць яны да цябе, і скажуць: “Скажы нам, што ты гаварыў да валадара? Нічога не хавай перад намі, і мы не заб’ем цябе! Дык што табе гаварыў валадар?”,
 
Если до вельмож дойдет слух, что я говорил с тобой, то придут они к тебе и скажут: „Поведай нам, что же ты говорил царю и что царь говорил тебе, не утаивай от нас ничего, иначе мы тебя убьем“.

тады ты скажаш ім: “Я прынёс маленьне маё перад аблічча валадара, каб мяне не вярнулі ў дом Ёнатана, каб я не памёр там”».
 
Тогда ты должен сказать им: „Я умолял царя, чтобы он не возвращал меня в дом Ионафана, ведь я там умру“».

І прыйшлі да Ярэміі ўсе князі, і спыталіся яго. І ён адказаў ім паводле ўсіх тых словаў, якія загадаў яму валадар, і яны моўчкі [адыйшлі] ад яго, бо не пачулі словаў тых.
 
Пришли все вельможи к Иеремии и спросили его, а он ответил им так, как повелел ему царь. И нечего было сказать им на это, потому что не удалось ничего узнать.5

І сядзеў Ярэмія на панадворку вартоўні аж да дня, калі быў здабыты Ерусалім. І сталася, што быў здабыты Ерусалім.
 
А Иеремия оставался во дворе стражи до того самого дня, когда Иерусалим был взят. И вот как был взят Иерусалим.

Примечания:

 
 
Под редакцией Кулаковых
6  [1] — Речь идет о яме (вырытом в каменистом грунте резервуаре) для хранения воды.
7  [2] — Или: евнуха.
18  [3] — Букв.: от руки их.
24  [4] — Или (ближе к букв.): никто не должен знать об этих словах, чтобы тебе не умереть.
27  [5] — Или: потому что разговор остался в тайне.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.