Адкрыцьцё 9 глава

Адкрыцьцё Яна Багаслова
Пераклад Васіля Сёмухі → Синодальный перевод (СВ)

Пяты анёл затрубіў, і ўгледзеў я зорку, што ўпала зь неба на зямлю, і дадзены ёй ключ да калодзежа бездані:

Пятый ангел вострубил, и я увидел звезду, упавшую с неба на землю, и дан был ей ключ от кладезя бездны.

яна адамкнула калодзеж бездані, і выйшаў дым з калодзежа, як дым зь вялікае печы; і зацьмілася сонца і паветра ад дыму з калодзежа.

Она отворила кладезь бездны, и вышел дым из кладезя, как дым из большой печи, — и помрачилось солнце и воздух от дыма из кладезя.

І з дыму выйшла саранча на зямлю, і дадзена ёй была ўлада, якую маюць зямныя скарпіёны.

И из дыма вышла саранча на землю, и дана была ей власть, какую имеют земные скорпионы.

І сказана было ёй, каб ня чыніла шкоды траве зямной, і ніякай зеляніне і ніякаму дрэву, а толькі адным людзям, якія ня маюць Божай пячаткі на лобе сваім.

И сказано было ей, чтобы не делала вреда траве земной, и никакой зелени, и никакому дереву, а только одним людям, которые не имеют печати Божией на челах своих.

І дадзена ёй не забіваць іх, а толькі мучыць пяць месяцаў; і пакута ад яе падобная да пакуты ад скарпіёна, калі ўджаліць чалавека.

И дано ей не убивать их, а только мучить пять месяцев; и мучение от нее подобно мучению от скорпиона, когда ужалит человека.

У тыя дні людзі будуць шукаць сьмерці, ды ня знойдуць яе; захочуць памерці, ды сьмерць уцячэ ад іх.

В те дни люди будут искать смерти, но не найдут ее; пожелают умереть, но смерть убежит от них.

З выгляду саранча была падобная да коней, зрыхтаваных на вайну; і на галовах у яе як бы вянкі, падобныя на залатыя, а твары ў яе — як твары чалавечыя;

По виду своему саранча была подобна коням, приготовленным на войну; и на головах у нее как бы венцы, похожие на золотые, лица же ее, как лица человеческие;

і валасы ў яе — як валасы ў жанчыны, а зубы ў яе былі, як у львоў;

и волосы у нее, как волосы у женщин, а зубы у нее были как у львов.

на ёй былі панцыры, як бы панцыры жалезныя, а шум ад крылаў яе — як грукат ад калясьніц, калі безьліч коней бяжыць на вайну;

На ней была броня, как бы броня железная, а шум от крыльев ее — как стук от колесниц, когда множество коней бежит на войну;

у яе былі хвасты, як у скарпіёнаў, і ў хвастах у яе былі джалы; а ўлада ў яе была — шкодзіць людзям пяць месяцаў.

у нее были хвосты, как у скорпионов, и в хвостах ее были жала; власть же ее была — вредить людям пять месяцев.

Царом над сабою мела яна анёла бездані; імя яму па-Габрэйску «Аваддон», а па-Грэцку «Апальліён».

Царем над собой она имела ангела бездны; имя ему по-еврейски Аваддон, а по-гречески Аполлион.

Адно гора прайшло; вось, ідуць за ім яшчэ два горы.

Одно горе прошло; вот, идут за ним еще два горя.

Шосты анёл затрубіў, і я пачуў адзін голас ад чатырох рагоў залатога ахвярніка, што стаяў прад Богам,

Шестой ангел вострубил, и я услышал один голос от четырех рогов золотого жертвенника, стоящего пред Богом,

які (голас) казаў шостаму анёлу, што меў трубу: вызвалі чатырох анёлаў, зьвязаных каля вялікай ракі Эўфрат.

говоривший шестому ангелу, имевшему трубу: «Освободи четырех ангелов, связанных при великой реке Евфрат».

І вызвалены былі чатыры анёлы, падрыхтаваныя на дзень, і гадзіну, і месяц і год, каб умярцьвіць траціну людзей.

И освобождены были четыре ангела, приготовленные на час, и день, и месяц, и год, для того чтобы умертвить третью часть людей.

Лічба коннага войска была дзьве цьмы разоў па цьме; і я чуў лічбу яго.

Число конного войска было два мириада мириад; и я слышал число его.

Так бачыў я ў зьявішчы коней і на іх верхаўцоў, якія мелі на сабе панцыры вогненныя, гіяцынтавыя і серныя; галовы ў коней — як у ільвоў, і з храпы ў іх выходзіў вагонь, дым і серка.

Так видел я в видении коней и на них всадников, которые имели на себе броню огненную, гиацинтовую и серную. Головы у коней — как головы у львов, и изо рта их выходил огонь, дым и сера.

Ад гэтых трох пошасьцяў, ад вагню, дыму і серкі, што выходзілі з храпы іхняе, памерла траціна людзей;

От этих трех язв: от огня, дыма и серы, выходящих изо рта их, — умерла третья часть людей,

бо сіла коней была ў храпе ў іх і ў хвастах у іх; а хвасты ў іх былі падобныя да зьмеяў і мелі галовы, і імі яны чынілі шкоду.

ибо сила коней заключалась в пасти их и в хвостах их; а хвосты их были подобны змеям и имели головы, и ими они вредили.

А рэшта людзей, якія не памерлі ад гэтых пошасьцяў, не раскаяліся ў дзеях рук сваіх, так каб не пакланяцца дэманам і залатым, срэбраным, медным, каменным і драўняным ідалам, якія ня могуць ні бачыць, ні чуць, ні хадзіць;

Прочие же люди, которые не умерли от этих язв, не раскаялись в делах рук своих, так чтобы не поклоняться бесам и золотым, серебряным, медным, каменным и деревянным идолам, которые не могут ни видеть, ни слышать, ни ходить.

і не пакаяліся яны ў забойствах сваіх, ні ў чарадзействах сваіх, ні ў распусьце сваёй, ні ў крадзяжах сваіх.

И не раскаялись они в убийствах своих, ни в чародействах своих, ни в блуде своем, ни в воровстве своем.

« 8 глава 10 глава »