Юды 1 глава

Ліст сьвятога Юды апостала
Пераклад П. Татарыновіча → Новый русский перевод

Юда, слуга Езуса Хрыстуса, а брат Якуба, — тым, што ў Айцу Богу ўмілаваныя, а для Езуса Хрыстуса захаваныя й пакліканыя.

От Иуды, слуги Иисуса Христа и брата Иакова, всем призванным и любимым Богом Отцом и хранимым Иисусом Христом[1]:

Міласэрдзе і супакой і ласка хай дапоўняцца вам!

Пусть умножатся для вас милость, мир и любовь.

Мілыя, рупліва зьбіраючыся пісаць вам аб супольным нашым збаўленні, я палічыў неабходным выслаць вам напамін — змагацца за веру, раз пераказаную сьвятым.

Возлюбленные, при всем моем желании написать вам о нашем общем спасении, я счел нужным напомнить вам о необходимости отстаивать веру, раз и навсегда доверенную святым.

Паўкрадаліся бо між вас некаторыя людзі, спракон прызначаныя на гэты асуд, нягоднікі, ласку Божую абяртаючыя ў распусту й адрынаючыяся ад Езуса Хрыстуса, адзінага Валадара нашага і Усеспадара.

Потому что в вашу среду проникли люди, которые уже давно определены на осуждение. Эти безбожные люди превратили благодать нашего Бога в повод продолжать заниматься развратом. Они отвергают нашего единственного Владыку и Господа Иисуса Христа.

Хачу вам, ведаючым ужо гэта, прыпомніць, што Госпад вызваліўшы народ з зямлі Егіпскае, няверучых пасьля выгубіў;

Хотя вы уже и знаете обо всем этом, я всё же хочу напомнить ещё раз, что Господь[2] спас народ из Египта, но тех, кто Ему не поверил, Он погубил[3].

анёлаў-жа не захаваўшых свае першадастойнасьці й пакінуўшых сваё месца прабывання, трымае ў вечных путах і цемрадзі да вялікага суднага дня;

И ангелов, которые не сохранили своего положения и оставили свое жилище, Он содержит в вечных цепях, во тьме, на Суд великого дня.

гэтак Содома й Гоморра з ваколічнымі гарадамі, падобна ім распуставаўшымі похатна ўганяючыся за іншай плоцьцю, сталіся прыкладам падпалых пад кару агню вечнага;

Также и жители Содома, Гоморры и окружавших их городов, подобно им предававшиеся разврату и половым извращениям, служат примером, подвергшись наказанию вечным огнем[4].

таксама будзей з гэтымі мрыйнікамі, апаганьваючымі цела, пагарджаючымі уладай і зьневажаючымі высокадастойнасьць.

Так и эти мечтатели оскверняют свои тела, отвергают власть[5] и злословят славных[6].

Міхал Арханел на пяропрах з дзьяблам за цела Майжэша, ня сьмеў вымавіць дакорлівага асуду, але сказаў: Хай Госпад скарае цябе!

Но даже когда архангел[7] Михаил спорил с дьяволом о теле Моисея, он не позволил себе с оскорблениями осуждать его. Он лишь сказал: «Пусть Господь запретит тебе».[8]

А гэтые ганьбуюць тое, чаго ня ведаюць, а што па прыродзе, як немыя жывёлы, пазнаюць, тым сябе псуюць.

Эти же люди клевещут на то, чего не знают, а что они знают от природы, как неразумные животные, тем они себя и разрушают.

Гора ім, бо ўзыйшлі на Каінавы шлях, папусьціліся падкупной мане Балаама, і ў упорлівасьці, бы той Корэй, пагінулі (Быць. 4:8; Ліць. 22:23; 16:32).

Горе им! Они пошли по пути Каина[9], и, гонимые жаждой наживы, повторяют заблуждение Валаама, и в восстании погибают, как Корах[10].

Яны плямяць сяброўскае субяседніцтва гасьціннае, пасучыся бяссорамна; гэта аблокі бязводныя, ветрам ганяныя, гэта познавасенняя дравяная посуш бясплодная скарэненая;

Такие люди — как подводные рифы[11] на ваших ужинах любви[12]. Пиршествуя с вами, они бесстыдно заботятся лишь о себе. Это тучи без дождя, носимые ветром, деревья, бесплодные даже осенью, дважды мертвые, вырванные с корнем.

гэта разбуяныя хвалі марскія, што пеняцца сваёю брыдою; зоры зблуканыя, для якіх бяздонная цемрадзь навекі наканавана.

Они как свирепые морские волны, пенящиеся своим позором, как блуждающие звезды, обреченные на вечную беспросветную тьму.

Праракаваў аб іх і Гэнох, сёмы па Адаме, кажучы: Надыйшоў вось Госпад зь мірыядамі сьвятых —

Енох, потомок Адама в седьмом поколении, пророчествовал о них: «Вот пришёл Господь с многими тысячами святых[13] Своих,

узьвясьці суд на ўсіх і дакарыць усіх бязбожнікаў за ўсе іхіня праступкі нягодніцтва, якіх дапусьціліся, ды за ўсю выказануб проці Яго жорсткасьць паганых грэшнікаў.

чтобы судить всех и обличить всех нечестивцев во всех их нечестивых делах, которые они нечестиво совершили, и во всех ужасных словах, которые сказали против Него нечестивые грешники»[14].

Гэта гмырлівыя наракальнікі, сваім захцеванкам надта папусклівыя, з надутымі славамі ў вуснах, аказваючыя старонлівасьць для другіх толькі дзеля карысьці.

Эти люди всегда жалуются и недовольны жизнью. Они идут на поводу у своих низменных желаний, они произносят напыщенные речи и льстят ради выгоды.

Але вы, дарагія, майце ў памяці словы Апосталаў Усеспадара нашага Езуса Хрыстуса,

Но вы, возлюбленные, помните о том, что предсказывали апостолы нашего Господа Иисуса Христа.

якія гаварыліж вам, што апошнімі часамі зьявяцца ганьбіцелі, паступаючыя нягодна водля сваіх нізкіх похацяў.

Они говорили вам: «В последнее время появятся наглые люди, идущие на поводу у своих низменных желаний».

Гэта тыя, што сябе самых адасабняюць, як псыхічныя жывіны, а Духа ня маюць.

Эти люди производят разделения; они следуют только своим природным инстинктам, а Духа не имеют.

Вы аднак, мілыя, грунтуючыся на веры вашай найсьвяцейшай, молячыся ў Духу Святым, трывайце ў любасьці Божай, чакаючы міласэрдзя Езуса Хрыстуса Усеспадара нашага, на жыцьцё вечнае.

Но вы, возлюбленные, созидайте себя на своей святейшей вере, молясь в Святом Духе.

Адным, асуджаным, давайце напамін, другіх ратуйце, выхопліваючы з агню;

Оставайтесь в Божьей любви, ожидая милости Господа нашего Иисуса Христа, дающей вечную жизнь.

над іншымі-ж літуйцеся з боязьзю, брыдзячыся навет іхнім, плоцьцю апаганеным, нацелівам.

Будьте милостивы к тем, кто сомневается.

А Таму, Каторы можа ўсьцерагчы вас ад граху і паставіць перад тронам Свае хвалы бесплямнымі і радаснымі,

Других спасайте, выхватывая их из огня; к третьим проявляйте милосердие, но остерегайтесь, гнушаясь даже одеждой, оскверненной греховной плотью.

Богу адзінаму, Збавіцелю нашаму, праз Езуса Хрыстуса нашага Валадара, хвала і вяльможнасьць, сіла і ўлада прад вякамі, цяпер і павек вякоў. Амэн.

Тому, Кто в силе сохранить вас от падения и ввести в Свою славу радостными и беспорочными,

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

1 Апостал піша тым, зн: хрысьціянам з юдэеў, умілаваным і ў адвечных намерах Божых сьцеражоным у зямным жыцьці для прыняцьця потым навукі Збавіцеля.

4 Першахрысьціяне любілі сябе называць сьвятымі, але не ў цяперашнім сэнсе кананізацыйным, ці глёрыфікацыйным, толькі таму, што належалі да рэлігіі сьвятое, што былі пакліканымі да сьвятасьці, назначаныя сьвятымі Сакрамантамі. У гэткім сэнсе й цяперашнія хрысьціяне ёсьць сьвятымі, хоць мо й не дараўноўваюць сьвятасьцю й гэраічнасьцю жыцьця тамтым першабытным, абдарваным харызмамі — спэцыяльнай ласкай.
Украдаліся аднак і ў тагдышнія сьвятыя асяродзьдзі людзі нягодныя ласкі, дагматычныя й моральныя гэрэтыкі. Проці гэткіх вось моцна перасьцярагае ў гэтым лісьце сьв. Юда, як відно з гэтага 4 вершу ды далейшых 8:12, 13 й 19. Абураў яго найболей свайго роду антыномізм, г.зн. грубое пагарджанне правам старазапаветным, вядучае да разнузданасьці моральнай, пад адманкай нібы-то хрысьціянскай вольнасьці ад права. (Аб гэтым пісаў і сьв. Павал: Філіп. 3:17; 1 Тым. 4:1; 2 Тым. 3:1).

8 Прыводзіцца старазапаветныя прыклады кары Божай за разнузданасьць і няверства, якая ня міне і новых грэшнікаў, блудных вучыцялёў мрыйнікаў. Госпад (у лацінск. тэксьце: Езус — трэба разумець Jozue, пастаўлены Госпадам да вызвалення) то вывеў зь няволі Егіпскай, але гэта не абазначае, што ўвёў у бязьверчую сваяволю, таму бязьверцаў выгубіў. Месца прабывання — неба. Зневажаючымі высокадастойнасьць — знача ня прызнаюць Хрыстуса за Бога.

9 ...ня пяропрах (архаізм, зн. пераспрэчванні) з дзьяблам, які намагаўся пахаваць Майжэша у месцы ведамым для ўсіх і слаўным, каб (занадта гарачыя) жыды аддавалі яму боскую чэсьць; а сьв. Арх. Міхал выступіў проці гэткай богазьняважлівай узурпацыі, але пракляцьця заслужыўшаму дзьяблу не павінна было выйсьці з вуснаў Арханела (а тым-болей не павінна ніколі выйходзіць з нашых вуснаў), хай сам Бог аглашае прысуд... Гэтая зацемка не спатыкаецца нідзе ў сьв. Кнігах; сьв. Юда ведаў аб гэтым з традыцыі, на сьляды якое у мінулым стагодзьдзі (1861) наткнуўся А.Цэрыяні ў апокрыфе: Унебаўзяцьце Майжэша (ведамым Клемэнсу й Дыдымусу Александр., Орыгэнэсу), знойдзеным у Амброзіянскай бібліятэцы Мілану.

10 А гэтыя — знача разнузданыя блуднаверцы, якія буяняць на ўсё тое, што перавышае іх розум; каліж дапнуцца тым розумам сёе-тое пазнаць, дык псуюць сябе самадурствам «навуковага ўсемагутцтва», а бязьверствам у праўдзівую Усемагутнасьць і Усеведу.

11 Каінавы шлях — спосаб жыцьця Каіна: завісьць, братабойства, гэрэзыя, атэізм, безнадзейная роспач і асуд.
Папусьціліся падк. мане — даліся ўблытаць у падкупную ману, як той біблійны Балаам...

12 Сябр. субяседніцтва гасьціннае — пачастункі, брацкія вячэры (пагрэцку: agape), на якіх нясуразныя паводзіны ў гутарцы, ядзе й піцьці, плямілі гасьцінны далікатны настрой таварыства і прызваітую вясёласьць.
Дравяная посуш — у лацінскім тэксьце сказана: «дрэвы двойчы памёршыя». Раз умёршыя (ўсохлыя) абыдна завуцца суастой, калі ён яшчэ стаіць на пні, выкараненне-ж яго робіць двойчы памёршым, ссохлым...

13 Наканавана — спагатовіла ім кон, сталася празначэннем...

19 Аб чалавеку як жывёліне псыха-фізычнай (animal rationale) і аб чалавеку духоўным гавора Ап. Павал у Першым Лісьце да Карынтыян (2:14), што першы — ідзе толькі за прыродным розумам, ня прызнаючы нічога надпрыроднага, а другі — асьвечаны Духам Св. (абдараны Ягонай ласкай веры) — разумее і прыроднае і надпрыроднае.

23 Асуджаных — яўных, агітуючых, гэрэтыкаў прабуйце праконываць аргументамі, напамінамі; другіх — г.зн. яшчэ толькі спакушаных блуднаверствам, усімі спосабамі — і просьбамі і грозьбамі — адводзьце ад агню тае агітацыі, пакуль яшчэ магчыма; іншым-жа — адпаўшым ужо, не шчадзеце міласэрдзя, аднак высьцерагаючыся заразьлівага абыцьця зь імі.

Новый русский перевод

1 [1] — Или: для Иисуса Христа.

5 [2] — В ряде ранних рукописей: Иисус.

5 [3] — См. Исх 12:31−41; Исх 13:17-22; 14; Чис 14:20-38; 1Кор 10:1-5.

7 [4] — См. Быт 19:1-29.

8 [5] — Или: отвергают власть Бога.

8 [6] — Славные. Возможно, имеются в виду сверхъестественные духовные существа. Но, возможно, это определение включает в себя и любые авторитетные личности.

9 [7] — Один из высших ангельских чинов.

9 [8] — Здесь Иуда ссылается на иудейский апокриф «Вознесение Моисея» («Завещание Моисея»), написанный прибл. в начале I в. до н. э.

11 [9] — Каин. Старший сын Адама и Евы. См. Быт 4:1-16.

11 [10] — См. Чис 16.

12 [11] — Или: как темные пятна.

12 [12] — Верующие часто собирались для совместного приема пищи и общения. Обычно это заканчивалось «хлебопреломлением» (см. Лк 22:19-20; 1Кор 11:23-26).

14 [13] — Включает в себя ангелов Бога и, возможно, последователей Иисуса Христа, которые уже будут с Ним на небесах.

14 [14] — Цитата взята из 1-Й КНИГИ ЕНОХА, 1:9, которая была широко известна среди иудеев в I веке.

« 1 глава 1 глава »