Нэгэміі 1 глава

Кніга Нэгэміі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Елизаветинская на русском

Словы Нэгэміі, сына Гахаліі. І сталася ў месяцы Каслеў, у дваццатым годзе, быў я ў крэпасці Сузы,

Словеса неемии сына ахалиина. И бысть в месяце хаселев, двадесятаго лета, и аз бех в сусан-авире.

І прыйшоў Ханані, ён і адзін з братоў маіх, некалькі чалавек з Юды; ды я спытаўся ў іх пра юдэяў, якія ўратаваліся і пазбеглі няволі, і пра Ерузалім.

И прииде (ко мне) ананиа един от братий моих с мужи иудовы, и вопросих их о спасшихся, иже осташася от пленения, и о Иерусалиме.

І яны сказалі мне: «Тыя засталіся, хто там, у той правінцыі, ухаваўся ад няволі, знаходзяцца яны ў вялікім горы і ганьбе; і мур Ерузаліма развалены, і брамы яго спалены агнём».

И рекоша ми: оставшиися от пленения тамо во стране, во озлоблении велице и в поношении, и стены Иерусалимския разорены, и врата его сожжена огнем.

І, пачуўшы гэтыя словы, я сеў і заплакаў, і смуткаваў многа дзён, і посціў, і маліўся перад абліччам Бога Нябеснага.

И бысть егда услышах словеса сия, седох и плаках и рыдах дни (многи), и бех постяся и моляся пред лицем Бога небеснаго,

І казаў я: «Прашу Цябе, Госпадзе, Божа Нябесны, Божа магутны і вельмі страшны, Які пільнуе запавет і аказвае міласэрнасць тым, хто любіць Цябе ды захоўвае Твае прыказанні;

и рекох: молю тя, Господи Боже небесный, крепкий, великий и страшный, храняй завет и милосердие любящым тя и хранящым заповеди твоя:

хай вуха Тваё будзе чуйным і вочы Твае адкрытымі, каб пачуць маленне паслугача Твайго, якім я малюся перад Табою сёння днём і ноччу за сыноў Ізраэля, паслугачоў Тваіх, ды прызнаюся ў грахах сыноў Ізраэля, якімі мы грашылі супраць Цябе. Я і дом бацькі майго таксама грашылі,

да будут уши твои внемлюще и очи твои отверсте, еже слышати молитву раба твоего, еюже аз молюся пред тобою днесь, день и нощь, о сынех израилевых рабех твоих: и исповедаюся о гресех сынов израилевых, имиже согрешихом пред тобою, и аз и дом отца моего согрешихом:

мы сталі злачынцамі перад Табою і не захавалі прыказанняў, і пастаноў, і законаў, якія Ты даў Майсею, рабу Твайму.

преступлением преступихом тебе и не сохранихом заповедий (твоих) и повелений и судеб, яже повелел еси моисею рабу твоему:

Успомні слова, якое даў Ты рабу Твайму, Майсею, кажучы: “Калі будзеце грашыць, дык Я вас рассею паміж народамі;

помяни убо слово, еже заповедал еси моисею рабу твоему глаголя: аще преступите вы, аз расточу вы в люди,

а калі да Мяне навернецеся і будзеце Мае прыказанні пільнаваць і спаўняць іх, дык хоць будзеце вы на канцы неба, і адтуль збяру вас і вярну ў месца, якое выбраў, каб прабывала там імя Маё”.

и аще обратитеся ко мне и сохраните заповеди моя и сотворите я, аще будет разсеяние ваше до конца небесе, оттуду соберу вы и введу вы в место, еже избрах вселитися имени моему тамо:

Бо самі яны — слугі Твае і народ Твой, якіх Ты вызваліў моцай Тваёй вялікай і рукою Тваёй магутнаю.

и тии раби твои и людие твои, ихже искупил еси силою твоей великою и рукою твоею крепкою:

Малю, Госпадзе, хай чуйным будзе вуха Тваё да малітвы раба Твайго і да малення слуг Тваіх, якія хочуць славіць імя Тваё; і зрабі, каб пашчаслівілася сёння рабу Твайму, і дай яму мець у гэтага чалавека ласку». Я бо быў падчарны пры цару.

молю, Господи, да будет ухо твое внемлющее на молитву раба твоего и на молитву рабов твоих хотящих боятися имене твоего: и благопоспеши убо рабу твоему днесь, и даждь его в щедроты пред мужем сим. И аз бых виночерпчий царев.

« 10 глава 2 глава »