Нэгэміна 1 глава

Кніга Нэгэміна
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Словы Негэмы Гахалёнка. І сталася месяца Кісьлева, дваццатага году, і быў я ў Сусе, у сталічным месьце.

Словеса неемии сына ахалиина. И бысть в месяце хаселев, двадесятаго лета, и аз бех в сусан-авире.

І прышоў Ганані, адзін із братоў маіх, ён і колькі чалавекаў зь Юдэі. І папытаўся я ў іх празь Юдэяў, што ўцяклі, каторыя былі застаўшыся ад палону, і празь Ерузалім.

И прииде (ко мне) ананиа един от братий моих с мужи иудовы, и вопросих их о спасшихся, иже осташася от пленения, и о Иерусалиме.

І яны сказалі імне: «Засталыя, што засталіся ад палону там у краю, у вялікім ліху а паганьбеньню; сьцяна Ерузалімская разбурана, і брамы яго спалены цяплом».

И рекоша ми: оставшиися от пленения тамо во стране, во озлоблении велице и в поношении, и стены Иерусалимския разорены, и врата его сожжена огнем.

І сталася, як я пачуў гэтыя словы, што я сеў, і плакаў, і быў у жалобе дні, і поставаў, і маліўся да Бога нябёснага,

И бысть егда услышах словеса сия, седох и плаках и рыдах дни (многи), и бех постяся и моляся пред лицем Бога небеснаго,

І казаў: «Я малю Цябе, СПАДАРУ, Божа нябёсны, вялікі а страшны Бог, што заховуе змову а міласэрдзе да тых, што любяць Яго й дзяржаць расказаньні Ягоныя!

и рекох: молю тя, Господи Боже небесный, крепкий, великий и страшный, храняй завет и милосердие любящым тя и хранящым заповеди твоя:

Хай вушы Твае будуць уважлівыя, і вочы Твае адчыненыя, каб Ты мог чуць малітву слугі Свайго, каторай я малюся перад Табою цяпер дзень і ноч за сыноў Ізраелявых, слугаў Тваіх, і спавядаюся з грахоў сыноў Ізраелявых, каторымі мы грашылі супроці Цябе, і я, і дом айца майго грашылі.

да будут уши твои внемлюще и очи твои отверсте, еже слышати молитву раба твоего, еюже аз молюся пред тобою днесь, день и нощь, о сынех израилевых рабех твоих: и исповедаюся о гресех сынов израилевых, имиже согрешихом пред тобою, и аз и дом отца моего согрешихом:

Мы вельма спракудзіліся ў Цябе й не дзяржалі расказаньняў ані ўставаў, ані судоў, каторыя Ты расказаў слузе Свайму Масею.

преступлением преступихом тебе и не сохранихом заповедий (твоих) и повелений и судеб, яже повелел еси моисею рабу твоему:

Успомні ж слова, каторае Ты казаў слузе Свайму Масею, кажучы: "Калі вы Ізгрэшыце, Я расьцярушу вас памеж народаў;

помяни убо слово, еже заповедал еси моисею рабу твоему глаголя: аще преступите вы, аз расточу вы в люди,

Калі ж навернецеся да Мяне і будзеце дзяржаць расказаньні Мае й паўніць іх, то хоць бы вы выгнаны былі на край неба, і стуль зьбяру вас, і прывяду вас на месца, каторае Я абраў, каб вітала там імя Мае!"

и аще обратитеся ко мне и сохраните заповеди моя и сотворите я, аще будет разсеяние ваше до конца небесе, оттуду соберу вы и введу вы в место, еже избрах вселитися имени моему тамо:

Яны ж слугі Твае а люд Твой, каторы Ты выкупіў сілаю Сваёю вялікаю і рукою Сваёю магутнаю.

и тии раби твои и людие твои, ихже искупил еси силою твоей великою и рукою твоею крепкою:

О, Спадару! я малю Цябе, хай будзе вуха Твае ўважлівае да малітвы слугі Твайго і да малітваў слугаў Тваіх, каторыя зычаць баяцца імені Твайго. І дай дасьпех, я малю Цябе, слузе Свайму цяпер, і даруй яго ласкаю ў ваччу гэтага чалавека». Я ж быў чашнікам каралеўскім.

молю, Господи, да будет ухо твое внемлющее на молитву раба твоего и на молитву рабов твоих хотящих боятися имене твоего: и благопоспеши убо рабу твоему днесь, и даждь его в щедроты пред мужем сим. И аз бых виночерпчий царев.

« 10 глава 2 глава »