Захары 1 глава

Кніга прарокі Захары
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Восьмага месяца, другога году Дара, было слова СПАДАРОВА да Захары, сына Верэхі Ідзянка, прарокі, кажучы:

Во осмый месяц, втораго лета, при дарии, бысть слово Господне ко захарии варахиину, сыну аддову, пророку, глаголя:

«Вельма загневаўся СПАДАР на айцоў вашых.

прогневася Господь на отцы вашя гневом велиим,

Затым скажы ім: "Гэтак кажа СПАДАР войскаў: ’Навярніцеся да Мяне, — агалашае СПАДАР войскаў, — дык Я абярнуся да вас, кажа СПАДАР войскаў.

и речеши к ним: сице глаголет Господь вседержитель: обратитеся ко мне, глаголет Господь сил, и обращуся к вам, глаголет Господь сил.

Ня будзьце, як айцове вашы, каторых гукалі першыя прарокі, кажучы: "Гэтак кажа СПАДАР войскаў: ’Адвярніцеся ж ад сваіх дарогаў благіх і ад сваіх учынкаў благіх’"; але яны ня слухалі ані ўважалі на Мяне, — агалашае СПАДАР. —

И не будите, якоже отцы ваши, ихже обличаху пророцы прежнии, глаголюще: сице глаголет Господь вседержитель: отвратитеся от путий ваших лукавых и от начинаний ваших злых: и не послушаша и не вняша послушати мене, глаголет Господь (вседержитель).

Айцове вашы, ідзе яны? дый прарокі ці жывуць вечна?

Отцы ваши где суть и пророцы? еда во век поживут?

Словы Мае, адылі, а ўставы Мае, што Я расказаў слугам Сваім прарокам, ці не дасяглі да айцоў вашых? і яны наварачаліся й казалі: "Як СПАДАР войскаў думаў зрабіць нам подле дарогаў нашых і подле ўчынкаў нашых, так зрабіў нам"».

Обаче словеса моя и законы моя приемлете, елика аз заповедаю в дусе моем рабом моим пророком, иже постигнуша отцев ваших. И отвещаша и реша: якоже устави Господь вседержитель сотворити нам по путем нашым и по начинанием нашым, тако сотвори нам.

Дваццаць чацьвертага дня адзінанцатага месяца (гэта месяц Шэват), другога году Дара, было слова СПАДАРОВА да Захары, сына Верэхі Ідзянка, прарокі, кажучы:

В двадесять четвертый первагонадесять месяца, сей есть месяц сават, во второе лето, при дарии, бысть слово Господне ко захарии варахиину, сыну аддову, пророку, глаголя:

Я відзеў ночы: вось, муж едзе на рудым каню, і стаў памеж міртаў, што ў нізіне, а адзаду яго коні рудыя, гнядыя а белыя.

видех нощию, и се, муж всед на коня рыжа, и сей стояше между горами осеняющими, и за ним кони рыжы и сери, и пестри и бели,

І сказаў я: «Што яны, Спадару мой?» і сказаў імне Ангіл, што гутарыў з імною: «Я пакажу табе, што яны».

и рех: что сии, господи? И рече ко мне ангел глаголяй во мне: аз покажу ти, что суть сия.

І адказаў муж, што стаў памеж міртаў, і сказаў: «Гэта тыя, каторых СПАДАР паслаў абыйсьці зямлю».

И отвеща муж стояй между горами и рече ко мне: сии суть, ихже посла Господь оыти землю.

І адказалі яны Ангілу СПАДАРОВАМУ, што стаяў меж міртаў, і сказалі: «Мы абышлі зямлю, і вось, уся зямля ціха супачывае».

И отвещаша ангелу Господню стоящему между горами и реша: обыдохом всю землю, и се, вся земля населена есть и молчит.

Тады Ангіл СПАДАРОЎ адказаў і сказаў: «СПАДАРУ войскаў! пакуль Ты ня зьмілуешся над Ерузалімам а над местамі Юдэйскім! на каторыя Ты гневаўся ўжо семдзясят год?»

И отвеща ангел Господень и рече: Господи вседержителю, доколе не имаши помиловати Иерусалима и грады иудовы, яже презрел еси, сие седмьдесятое лето?

І адказаў СПАДАР Ангілу, што гутарыў з імною, словамі добрымі, словамі пацешнымі.

И отвеща Господь вседержитель ангелу глаголющему во мне глаголы добры и словеса утешна.

І сказаў імне Ангіл, што гутарыў з імною: «Гукай, кажучы: "Гэтак кажа СПАДАР войскаў: ’Я завідны празь Ерузалім а праз Сыён завісьцяй вялікай.

И рече ко мне ангел глаголяй во мне: возопий глаголя: сице глаголет Господь вседержитель: ревновах по Иерусалиму и сиону рвением великим,

І гневам вялікім Я гневаюся на народы, што ў супакою, бо Я быў троху загневаўшыся, а яны памагалі да ліха’.

и гневом велиим аз гневаюся на языки нападающыя: зане аз убо прогневахся мало, они же налегоша во злая.

Затым гэтак кажа СПАДАР: ’Я зьвярнуся да Ерузаліму із спагадаю; дом Мой будзе пастаноўлены ў ім, — агалашае СПАДАР войскаў, — і павароз будуць цягаць па Ерузаліме’".

Сего ради сице глаголет Господь: обращуся ко Иерусалиму щедротами, и храм мой созиждется в нем, глаголет Господь вседержитель, и мера протягнется во Иерусалиме еще.

Яшчэ гукай, кажучы: "Гэтак кажа СПАДАР войскаў: ’Яшчэ пашырацца месты Мае, дзякуючы дабрабыту, і пацеша СПАДАР ізноў Сыён і выбяра ізноў Ерузалім’"».

И рече ко мне ангел глаголяй во мне: еще возопий глаголя: сице глаголет Господь вседержитель: еще прелиятися имут гради благими, и помилует Господь еще сиона и изберет еще Иерусалима.

І падняў я вочы свае, і абачыў, і вось, чатыры рагі.

И возведох очи мои и видех, и се, четыри рози,

І сказаў я Ангілу, каторы гутарыў з імною: «Што гэтыя?» І адказаў ён імне: «Гэта рогі, каторыя раськідалі Юдэю, Ізраеля а Ерузалім».

и рех ко ангелу глаголющему во мне: что суть сия, господи? И рече ко мне: сии рози расточившии иуду и израиля и Иерусалима.

І паказаў імне СПАДАР чатырох рамесьнікаў.

И показа ми Господь четыри древоделя.

Тады я сказаў: «Што гэтыя прыходзяць рабіць?» І казаў ён, кажучы: «Гэтыя рогі раськідалі Юдэю, так што ніхто не падняў галавы свае, а яны прышлі ўцерці іх, ськінуць рогі народаў, што паднялі рог свой на зямлю Юды, каб раськідаць яе».

И рех: что сии грядут сотворити, (господи)? И рече: сии рози расточившии иуду, и израиля сокрушиша, и никтоже от них воздвиже главы: и изыдоша сии поострити я в руках своих четыри рози, языцы возносящии рог на землю Господню, еже расточити ю.

« 2 глава 2 глава »