Иуды 1 глава

Соборное послание святого апостола Иуды
Перевод Десницкого → Пераклад П. Татарыновіча

Иуда, слуга Иисуса Христа и брат Иакова, приветствует тех, кого возлюбил Бог Отец, кого призвал и кого хранит Иисус Христос.

Юда, слуга Езуса Хрыстуса, а брат Якуба, — тым, што ў Айцу Богу ўмілаваныя, а для Езуса Хрыстуса захаваныя й пакліканыя.

Пусть будут среди вас изобильны милость, мир и любовь!

Міласэрдзе і супакой і ласка хай дапоўняцца вам!

Возлюбленные! Я хотел было рассказать вам об общем для всех вас спасении. Но теперь приходится писать вам, чтобы напомнить: твердо стойте за ту самую веру, которая раз и навсегда была дана святой общине верующих.

Мілыя, рупліва зьбіраючыся пісаць вам аб супольным нашым збаўленні, я палічыў неабходным выслаць вам напамін — змагацца за веру, раз пераказаную сьвятым.

К вам проникли некие обманщики, которым давно уже вынесен приговор. Они нечестиво променяли благодать Бога нашего на распутство и отвергают Единого Владыку и Господа нашего Иисуса Христа.

Паўкрадаліся бо між вас некаторыя людзі, спракон прызначаныя на гэты асуд, нягоднікі, ласку Божую абяртаючыя ў распусту й адрынаючыяся ад Езуса Хрыстуса, адзінага Валадара нашага і Усеспадара.

Теперь напомню всё, что вам уже отлично известно: Иисус спас Свой народ из земли Египетской, а тех, кто не поверил Ему, затем погубил.

Хачу вам, ведаючым ужо гэта, прыпомніць, што Госпад вызваліўшы народ з зямлі Егіпскае, няверучых пасьля выгубіў;

Даже ангелов, которые изменили своему служению и бросили свою обитель, ждет в последний день великий суд, а до тех пор Бог содержит их в нерушимых оковах, во тьме.

анёлаў-жа не захаваўшых свае першадастойнасьці й пакінуўшых сваё месца прабывання, трымае ў вечных путах і цемрадзі да вялікага суднага дня;

Примером также служат Содом и Гоморра с окрестными городами: они охотно предались разврату, к тому же противоестественному, и за это на них пролился огонь вечной кары.

гэтак Содома й Гоморра з ваколічнымі гарадамі, падобна ім распуставаўшымі похатна ўганяючыся за іншай плоцьцю, сталіся прыкладам падпалых пад кару агню вечнага;

Погруженные в сновидения, они точно так же оскверняют свои тела, отвергают всякую власть и поносят тех, кто достоин славы.

таксама будзей з гэтымі мрыйнікамі, апаганьваючымі цела, пагарджаючымі уладай і зьневажаючымі высокадастойнасьць.

Даже архангел Михаил, когда спорил с дьяволом после смерти Моисея о его теле, не решался вынести обвинительного приговора, но сказал: «Пусть Господь запретит тебе!»

Міхал Арханел на пяропрах з дзьяблам за цела Майжэша, ня сьмеў вымавіць дакорлівага асуду, але сказаў: Хай Госпад скарае цябе!

А эти люди торопятся обвинять других, не разобравшись. Разбираются они лишь в том, что по природе объединяет их с бессловесными животными, и это служит им для разврата.

А гэтые ганьбуюць тое, чаго ня ведаюць, а што па прыродзе, як немыя жывёлы, пазнаюць, тым сябе псуюць.

Горе им! Они пошли по пути братоубийцы Каина; как прорицатель Валаам, ищут наживы, ждет их гибель, как мятежника Кораха.

Гора ім, бо ўзыйшлі на Каінавы шлях, папусьціліся падкупной мане Балаама, і ў упорлівасьці, бы той Корэй, пагінулі (Быць. 4:8; Ліць. 22:23; 16:32).

Когда вы собираетесь на вечери любви, такие люди служат вам соблазном: хоть и пируют с вами как пастыри, но лишь беззастенчиво насыщают себя самих. Они — как безводные облака, носимые ветрами, как осенние бесплодные деревья, вырванные с корнем — так и их ждет вторая смерть!

Яны плямяць сяброўскае субяседніцтва гасьціннае, пасучыся бяссорамна; гэта аблокі бязводныя, ветрам ганяныя, гэта познавасенняя дравяная посуш бясплодная скарэненая;

Или как бурные морские волны, вспененные собственным бесстыдством, как блуждающие светила — им навеки уготована кромешная тьма!

гэта разбуяныя хвалі марскія, што пеняцца сваёю брыдою; зоры зблуканыя, для якіх бяздонная цемрадзь навекі наканавана.

Это их имел в виду пророк Енох в седьмом поколении от Адама, когда говорил: «Пришел Господь с воинствами Своих святых,

Праракаваў аб іх і Гэнох, сёмы па Адаме, кажучы: Надыйшоў вось Госпад зь мірыядамі сьвятых —

чтобы судить всех, обличить каждого за нечестивые поступки, какие кто совершил, и за злословие, которым поносили Его нечестивые грешники».

узьвясьці суд на ўсіх і дакарыць усіх бязбожнікаў за ўсе іхіня праступкі нягодніцтва, якіх дапусьціліся, ды за ўсю выказануб проці Яго жорсткасьць паганых грэшнікаў.

Они — недовольные всем мятежники, они следуют своим прихотям, говорят дерзко, а ради выгоды льстят.

Гэта гмырлівыя наракальнікі, сваім захцеванкам надта папусклівыя, з надутымі славамі ў вуснах, аказваючыя старонлівасьць для другіх толькі дзеля карысьці.

А вы, возлюбленные, помните, что говорили прежде апостолы Господа нашего Иисуса Христа:

Але вы, дарагія, майце ў памяці словы Апосталаў Усеспадара нашага Езуса Хрыстуса,

они предупреждали, что в последние времена появятся наглецы, которые будут следовать своим нечестивым прихотям.

якія гаварыліж вам, што апошнімі часамі зьявяцца ганьбіцелі, паступаючыя нягодна водля сваіх нізкіх похацяў.

Такие люди сеют раздоры, они движимы не Духом, а порочными наклонностями собственной души.

Гэта тыя, што сябе самых адасабняюць, як псыхічныя жывіны, а Духа ня маюць.

А вы, возлюбленные, ищите опоры в святейшей вашей вере, молитесь при содействии Святого Духа,

Вы аднак, мілыя, грунтуючыся на веры вашай найсьвяцейшай, молячыся ў Духу Святым, трывайце ў любасьці Божай, чакаючы міласэрдзя Езуса Хрыстуса Усеспадара нашага, на жыцьцё вечнае.

храните себя в любви Божьей и ожидайте, чтобы милость Господа нашего Иисуса Христа ввела вас однажды в жизнь вечную.

Адным, асуджаным, давайце напамін, другіх ратуйце, выхопліваючы з агню;

К тем, кто колеблется, проявляйте милость,

над іншымі-ж літуйцеся з боязьзю, брыдзячыся навет іхнім, плоцьцю апаганеным, нацелівам.

а других спасайте, как будто выхватывая из огня, относитесь к ним и с милостью, и с опаской. Даже одежда их может быть запятнана греховным поведением, сторонитесь ее как скверны.

А Таму, Каторы можа ўсьцерагчы вас ад граху і паставіць перад тронам Свае хвалы бесплямнымі і радаснымі,

Но есть Тот, Кто может уберечь вас от падений, чтобы вы радостно предстали перед Его славой, свободные от всякого порока —

Богу адзінаму, Збавіцелю нашаму, праз Езуса Хрыстуса нашага Валадара, хвала і вяльможнасьць, сіла і ўлада прад вякамі, цяпер і павек вякоў. Амэн.

Единый Бог, Он даровал нам спасение в Иисусе Христе, Господе нашем. Прежде всех веков были с Ним слава и величие, сила и могущество — с Ним они ныне, и во все века. Аминь!

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

1 Апостал піша тым, зн: хрысьціянам з юдэеў, умілаваным і ў адвечных намерах Божых сьцеражоным у зямным жыцьці для прыняцьця потым навукі Збавіцеля.

4 Першахрысьціяне любілі сябе называць сьвятымі, але не ў цяперашнім сэнсе кананізацыйным, ці глёрыфікацыйным, толькі таму, што належалі да рэлігіі сьвятое, што былі пакліканымі да сьвятасьці, назначаныя сьвятымі Сакрамантамі. У гэткім сэнсе й цяперашнія хрысьціяне ёсьць сьвятымі, хоць мо й не дараўноўваюць сьвятасьцю й гэраічнасьцю жыцьця тамтым першабытным, абдарваным харызмамі — спэцыяльнай ласкай.
Украдаліся аднак і ў тагдышнія сьвятыя асяродзьдзі людзі нягодныя ласкі, дагматычныя й моральныя гэрэтыкі. Проці гэткіх вось моцна перасьцярагае ў гэтым лісьце сьв. Юда, як відно з гэтага 4 вершу ды далейшых 8:12, 13 й 19. Абураў яго найболей свайго роду антыномізм, г.зн. грубое пагарджанне правам старазапаветным, вядучае да разнузданасьці моральнай, пад адманкай нібы-то хрысьціянскай вольнасьці ад права. (Аб гэтым пісаў і сьв. Павал: Філіп. 3:17; 1 Тым. 4:1; 2 Тым. 3:1).

8 Прыводзіцца старазапаветныя прыклады кары Божай за разнузданасьць і няверства, якая ня міне і новых грэшнікаў, блудных вучыцялёў мрыйнікаў. Госпад (у лацінск. тэксьце: Езус — трэба разумець Jozue, пастаўлены Госпадам да вызвалення) то вывеў зь няволі Егіпскай, але гэта не абазначае, што ўвёў у бязьверчую сваяволю, таму бязьверцаў выгубіў. Месца прабывання — неба. Зневажаючымі высокадастойнасьць — знача ня прызнаюць Хрыстуса за Бога.

9 ...ня пяропрах (архаізм, зн. пераспрэчванні) з дзьяблам, які намагаўся пахаваць Майжэша у месцы ведамым для ўсіх і слаўным, каб (занадта гарачыя) жыды аддавалі яму боскую чэсьць; а сьв. Арх. Міхал выступіў проці гэткай богазьняважлівай узурпацыі, але пракляцьця заслужыўшаму дзьяблу не павінна было выйсьці з вуснаў Арханела (а тым-болей не павінна ніколі выйходзіць з нашых вуснаў), хай сам Бог аглашае прысуд... Гэтая зацемка не спатыкаецца нідзе ў сьв. Кнігах; сьв. Юда ведаў аб гэтым з традыцыі, на сьляды якое у мінулым стагодзьдзі (1861) наткнуўся А.Цэрыяні ў апокрыфе: Унебаўзяцьце Майжэша (ведамым Клемэнсу й Дыдымусу Александр., Орыгэнэсу), знойдзеным у Амброзіянскай бібліятэцы Мілану.

10 А гэтыя — знача разнузданыя блуднаверцы, якія буяняць на ўсё тое, што перавышае іх розум; каліж дапнуцца тым розумам сёе-тое пазнаць, дык псуюць сябе самадурствам «навуковага ўсемагутцтва», а бязьверствам у праўдзівую Усемагутнасьць і Усеведу.

11 Каінавы шлях — спосаб жыцьця Каіна: завісьць, братабойства, гэрэзыя, атэізм, безнадзейная роспач і асуд.
Папусьціліся падк. мане — даліся ўблытаць у падкупную ману, як той біблійны Балаам...

12 Сябр. субяседніцтва гасьціннае — пачастункі, брацкія вячэры (пагрэцку: agape), на якіх нясуразныя паводзіны ў гутарцы, ядзе й піцьці, плямілі гасьцінны далікатны настрой таварыства і прызваітую вясёласьць.
Дравяная посуш — у лацінскім тэксьце сказана: «дрэвы двойчы памёршыя». Раз умёршыя (ўсохлыя) абыдна завуцца суастой, калі ён яшчэ стаіць на пні, выкараненне-ж яго робіць двойчы памёршым, ссохлым...

13 Наканавана — спагатовіла ім кон, сталася празначэннем...

19 Аб чалавеку як жывёліне псыха-фізычнай (animal rationale) і аб чалавеку духоўным гавора Ап. Павал у Першым Лісьце да Карынтыян (2:14), што першы — ідзе толькі за прыродным розумам, ня прызнаючы нічога надпрыроднага, а другі — асьвечаны Духам Св. (абдараны Ягонай ласкай веры) — разумее і прыроднае і надпрыроднае.

23 Асуджаных — яўных, агітуючых, гэрэтыкаў прабуйце праконываць аргументамі, напамінамі; другіх — г.зн. яшчэ толькі спакушаных блуднаверствам, усімі спосабамі — і просьбамі і грозьбамі — адводзьце ад агню тае агітацыі, пакуль яшчэ магчыма; іншым-жа — адпаўшым ужо, не шчадзеце міласэрдзя, аднак высьцерагаючыся заразьлівага абыцьця зь імі.

« 1 глава 1 глава »