Да Ціта 1 глава

Пасланьне Паўлы да Ціта
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → New King James Version

Паўла, раб Божы, Апостал жа Ісуса Хрыста, па ве́ры выбраных Божых і пазнаньню праўды, што водле багабойнасьці,

Paul, a bondservant of God and an apostle of Jesus Christ, according to the faith of God’s elect and the acknowledgment of the truth which accords with godliness,

у надзе́і ве́чнага жыцьця, якую прырок Бог, Які не ашуківае, перад ве́чнымі часамі,

in hope of eternal life which God, who cannot lie, promised before time began,

а ў свой час зьявіў Сваё слова ў пропаведзі, што даве́рана мне́ па загаду Збавіцеля нашага, Бога, —

but has in due time manifested His word through preaching, which was committed to me according to the commandment of God our Savior;

Ціту, праўдзіваму сыну па супольнай ве́ры: ласка, міласьць, мір ад Бога Айца і Госпада Ісуса Хрыста, Збавіцеля нашага.

To Titus, a true son in our common faith: Grace, mercy, and peace from God the Father and [a]the Lord Jesus Christ our Savior.

Я пакінуў цябе́ ў Крыце дзеля таго, каб ты дакончыў недакончанае і паставіў па ўсіх ме́стах старшых, як я табе́ загадаў:

For this reason I left you in Crete, that you should set in order the things that are lacking, and appoint elders in every city as I commanded you —

калі хто беззаганны, муж аднае́ жонкі, дзяце́й ма́е ве́рных, недакара́ных за распусту або непакорлівасьць.

if a man is blameless, the husband of one wife, having faithful children not accused of [b]dissipation or insubordination.

Бо япіскап павінен быць беззаганны, як Божы Гаспадар дому, ня горды, не гняўлівы, ня п’яніца, не забіяка, не карысталюбны,

For a [c]bishop must be blameless, as a steward of God, not self-willed, not quick-tempered, not given to wine, not violent, not greedy for money,

але гасьцінны, любячы дабро, разважны, справядлівы, багабойны, паўзьдзе́ржлівы,

but hospitable, a lover of what is good, sober-minded, just, holy, self-controlled,

каб дзяржаўся ве́рнага слова паводле навукі, каб мог і напамінаць у здаровай навуцы, і дакараць тых, што кажуць насупраць.

holding fast the faithful word as he has been taught, that he may be able, by sound doctrine, both to exhort and convict those who contradict.

Бо ёсьць многа і непакорных, і пустаслоўных, ашуканцаў, асабліва з абрэзаных,

For there are many insubordinate, both idle talkers and deceivers, especially those of the circumcision,

якім трэба затыкаць рот: яны цэлыя дамы́ разбураюць, навучаючы, чаго ня сьле́д, дзеля гане́бнае карысьці.

whose mouths must be stopped, who subvert whole households, teaching things which they ought not, for the sake of dishonest gain.

Сказаў жа не́хта з іх, уласны іх прарок: Крыцяне заўсёды ілгуць, зьве́ры лютыя, чэравы ляны́я.

One of them, a prophet of their own, said, “Cretans are always liars, evil beasts, lazy gluttons.”

Сьве́дчаньне гэтае праўдзівае. З гэтае прычыны дакарай іх строга, каб былі здаровыя ў ве́ры,

This testimony is true. Therefore rebuke them sharply, that they may be sound in the faith,

не зважаючы на юдэйскія казкі і загады людзе́й, што адварачаюцца ад праўды.

not giving heed to Jewish fables and commandments of men who turn from the truth.

Для чыстых усё чыста, а для апаганеных і няве́рных няма нічога чыстага, але апаганены і розум іх, і сумле́ньне.

To the pure all things are pure, but to those who are defiled and unbelieving nothing is pure; but even their mind and conscience are defiled.

Яны кажуць, што ве́даюць Бога; а ўчынкамі выракаюцца, агідныя і непакорныя і няздольныя ні да якога добрага дзе́ла.

They profess to know God, but in works they deny Him, being [d]abominable, disobedient, and disqualified for every good work.

« 4 глава 2 глава »