2 да Карыньцянаў 10 глава

Другое Пасланьне Паўлы да Карыньцянаў
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Cовременный перевод WBTC

 
 

Сам-жа я, Паўла, што асабіста між вамі ціхі, а завочна адважны супраць вас, малю вас лагоднасьцяй і паблажлівасьцяй Хрыстовай;
 
Я, Павел, лично взываю к вам кротостью Христовой и долготерпением Его. Я смиренен, когда нахожусь среди вас, но строг к вам, когда далеко от вас.

прашу-ж, каб мне́, як буду між вамі, ня быць адважным з тэй упэўненасьцяй, з якой думаю адважыцца супраць некаторых, што лічаць нас так, як быццам мы ходзім водле це́ла.
 
Прошу вас, не вынуждайте меня вести себя столь же строго и когда я среди вас, как веду себя среди тех, кто считает, что мы живём, как живут люди мира.

Бо мы, ходзячы ў це́ле, не́ водле це́ла ваюем,
 
Ибо, хотя и живём мы в миру, мы не сражаемся, как сражается этот мир.

(бо збро́я змаганьня нашага не цяле́сная, але дужа́я Богам на зруйнаваньне цьвярдыняў),
 
Потому что оружие, которым мы сражаемся, — не мирское. Бог дал ему силу разрушать твердыни, опровергать людские возражения,

руйнуючы за́мыслы і ўсякае вывышшаньне, што паўстае́ проці пазнаньня Божага, і бяручы́ ў палон усякае памышле́ньне на послух Хрысту,
 
опрокидывать все надменно воздвигаемые препятствия против познания Бога и брать в плен всякие мысли, подчиняя их Христу.

і гатовыя аддмсьціць за кожную непаслухмянасьць, калі ваш послух вы́паўніцца.
 
И мы готовы покарать любое непослушание, если ваше послушание станет полным.

Ці на аблічча глядзіцё? Хто пэўны ў сабе́, што ён Хрыстоў, той сам па сабе́ няхай разважае, што, як ён Хрыстоў, гэтак і мы Хрыстовыя.
 
Смотрите, как обстоит дело. Если кто уверен в том, что он во Христе, то должен подумать ещё раз и понять, что и мы во Христе, как и он.

Бо, каб я і бале́й стаў хваліцца нашай уладай, якую Госпад даў нам на збудаваньне, а не на зьніштажэньне вашае, дык не асароміўся бы.
 
И если ещё больше стану хвалиться я властью, которую дал нам Господь, укреплять вас духом и не повредить вам ни в чём,

Каб не здалося, быццам я палохаю вас пасланьнямі,
 
то я не буду смущён этим. Но я постараюсь не делать этого, чтобы не выглядело, будто я пытаюсь запугать вас до смерти своими письмами.

бо, скажуць, пасланьні важкія і сільныя, а бытнасьць це́ла бяссільная і слова няважкае.
 
Мои противники говорят: "Его письма весомы и исполнены силы, но сам он слаб телом, и его речи пусты".

Гэтакі няхай ве́дае тое, што, якія мы словам у пасланьнях, ня будучы, гэткія і дзе́лам, будучы.
 
Но тот, кто говорит такое, должен помнить, что нет противоречия между письмами нашими, написанными издалека, и нашими поступками, когда мы находимся среди вас.

Бо мы не адважаемся стаўляць сябе́ побач ці раўнаваць з тымі, якія самі сябе́ выстаўляюць: тыя, што ме́раюць сябе́ самымі сабою і раўнуюць сябе́ з сабою, неразумныя.
 
Ибо мы не осмеливаемся сопоставлять и сравнивать себя с некоторыми людьми, которые считают себя очень важными. Примеряясь друг к другу и сравнивая себя друг с другом, они показывают, насколько глупы.

А мы не бяз ме́ры хваліцца будзем, але ў ме́ру ме́ркі, што назначыў нам Бог ме́рыць, каб дасягнуць і да вас.
 
Но что касается нас, то мы в своём хвастовстве не выйдем за определённые нам пределы, а останемся в тех пределах, которые Бог установил нам для наших трудов, в них же входят наши труды среди вас.

Бо мы ня так, як быццам недасягнуўшыя да вас, лішне цягнемся: бо-ж дасяглі й Эвангельлем.
 
И так как вы находитесь в этих пределах, то мы не преступаем их с тех пор, как пришли к вам, неся благую весть о Христе.

Мы не бяз ме́ры хвалімся чужою працаю, але спадзяе́мся, што з узрастаньнем ве́ры вашай з лішкам узьвялічымся і мы ў вас водле ме́ркі нашае,
 
Мы же не хвастаемся трудами других, которые трудились за этими пределами, установленными нам Богом. Вместо того, мы надеемся, что ваша вера будет возрастать, и мы сможем исполнить среди вас ещё большие труды, не переступая пределов, установленных для нас Богом.

каб і дале́й вас навучаць Эвангельля, а не хваліцца прыгатаваным чужой ме́ркай.
 
Тогда мы сможем проповедовать благую весть в других землях, за пределами вашей, и нам не придётся хвалиться трудами, уже свершёнными в других краях.

Бо, хто хваліцца, няхай хваліцца Госпадам (Ерамія 9:24).
 
Но, как сказано в Писании: "Кто похваляется, хвалиться должен тем, что свершено Господом".

Бо ня той варты, хто сам сябе́ хваліць, але каго хваліць Госпад.
 
Ибо не тот хорош, кто сам себя хвалит, а только тот, кого Господь похвалит.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.