2-ы Карынфянаў 10 глава

Другі ліст да Карынфянаў Апостала Паўла
Пераклад Анатоля Клышкi → Cовременный перевод WBTC

 
 

Але сам я, Павел, прашу вас лагоднасцю і мяккасцю Хрыстовай — я, той, хто нясмелы між вас, але адважны з вамі ў адсутнасці, —
 
Я, Павел, лично взываю к вам кротостью Христовой и долготерпением Его. Я смиренен, когда нахожусь среди вас, но строг к вам, когда далеко от вас.

прашу, каб мне, як буду між вамі, не давялося ўжыць тую цвёрдую адвагу, з якою я думаю выступіць супроць некаторых, што лічаць, быццам мы жывём паводле цела.
 
Прошу вас, не вынуждайте меня вести себя столь же строго и когда я среди вас, как веду себя среди тех, кто считает, что мы живём, как живут люди мира.

Бо, хоць мы жывём у целе, мы не паводле цела ваюем;
 
Ибо, хотя и живём мы в миру, мы не сражаемся, как сражается этот мир.

бо зброя нашага змагання не цялесная, а моцная Богам на зруйнаванне цвярдыняў; мы руйнуем задумы
 
Потому что оружие, которым мы сражаемся, — не мирское. Бог дал ему силу разрушать твердыни, опровергать людские возражения,

і ўсялякае высакамер’е, што паўстае супроць пазнання Бога, і палонім усялякую думку ў паслухмянасць Хрысту,
 
опрокидывать все надменно воздвигаемые препятствия против познания Бога и брать в плен всякие мысли, подчиняя их Христу.

і мы гатовы пакараць усякую непаслухмянасць, калі ваша паслухмянасць стане поўнаю.
 
И мы готовы покарать любое непослушание, если ваше послушание станет полным.

Глядзіце на тое, што перад вачыма. Калі хто ўпэўнены ў сабе, што ён Хрыстоў, няхай яшчэ раз сам па сабе разважыць, што як ён Хрыстоў, так і мы [Хрыстовы].
 
Смотрите, как обстоит дело. Если кто уверен в том, что он во Христе, то должен подумать ещё раз и понять, что и мы во Христе, как и он.

Бо нават калі я і трошкі болей пахвалюся нашаю ўладай, якую даў Госпад дзеля вашага збудавання, а не дзеля вашага разбурэння, я не буду пасаромлены.
 
И если ещё больше стану хвалиться я властью, которую дал нам Господь, укреплять вас духом и не повредить вам ни в чём,

Кажу гэта, каб не здалося, быццам я запалохваю вас лістамі,
 
то я не буду смущён этим. Но я постараюсь не делать этого, чтобы не выглядело, будто я пытаюсь запугать вас до смерти своими письмами.

таму што, хоць яго лісты, скажа хтосьці, важкія і моцныя, у асабістай прысутнасці ён слабы і слова яго мізэрнае.
 
Мои противники говорят: "Его письма весомы и исполнены силы, но сам он слаб телом, и его речи пусты".

Такі няхай ведае, што якія мы ў слове лістоў, калі адсутнічаем, такія мы ва ўчынках, калі прысутнічаем.
 
Но тот, кто говорит такое, должен помнить, что нет противоречия между письмами нашими, написанными издалека, и нашими поступками, когда мы находимся среди вас.

Бо мы не адважваемся залічаць сябе да тых ці параўноўваць сябе з тымі, хто сам сябе рэкамендуе; але яны, вымяраючы сябе сабою і параўноўваючы сябе з сабою, не разумеюць.
 
Ибо мы не осмеливаемся сопоставлять и сравнивать себя с некоторыми людьми, которые считают себя очень важными. Примеряясь друг к другу и сравнивая себя друг с другом, они показывают, насколько глупы.

А мы не будзем хваліцца праз меру, але ў межах, вызначаных нам Богам, каб дайсці і да вас.
 
Но что касается нас, то мы в своём хвастовстве не выйдем за определённые нам пределы, а останемся в тех пределах, которые Бог установил нам для наших трудов, в них же входят наши труды среди вас.

Бо мы не напружваем сябе, як быццам не дасягнулі вас, бо мы дайшлі і да вас у Дабравесці Хрыстовым.
 
И так как вы находитесь в этих пределах, то мы не преступаем их с тех пор, как пришли к вам, неся благую весть о Христе.

Мы не хвалімся без меры чужою працай, але спадзяёмся, што з узрастаннем вашай веры невымерна ўзвялічыцца ў вас наш удзел,
 
Мы же не хвастаемся трудами других, которые трудились за этими пределами, установленными нам Богом. Вместо того, мы надеемся, что ваша вера будет возрастать, и мы сможем исполнить среди вас ещё большие труды, не переступая пределов, установленных для нас Богом.

каб дабравесціць між тых, хто па-за вашымі межамі, а не для таго, каб хваліцца гатовым у чужым удзеле.
 
Тогда мы сможем проповедовать благую весть в других землях, за пределами вашей, и нам не придётся хвалиться трудами, уже свершёнными в других краях.

А той, хто хваліцца, няхай хваліцца Госпадам;
 
Но, как сказано в Писании: "Кто похваляется, хвалиться должен тем, что свершено Господом".

бо не той годны, хто сам сабе выстаўляе, а той, каго ставіць Госпад.
 
Ибо не тот хорош, кто сам себя хвалит, а только тот, кого Господь похвалит.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.