Откровение 19 глава

Откровение
Слово Жизни → Пераклад Яна Станкевіча

После этого я услышал голос, звучащий, как голос огромного множества людей. Они восклицали в небесах: — Aллилуйя! Спасение, слава и сила принадлежат нашему Богу,

Просьле гэтага я чуў быццам вялікі голас вялікага груду на небе, каторы казаў: «Галілуя! спасеньне а слава а магутнасьць Богу нашаму!

потому что Его суды истинны и справедливы! Он осудил великую развратницу, которая растлила мир своим развратом. Он отомстил ей за кровь своих слуг!

Бо праўдзівыя а справядлівыя суды Ягоныя, бо Ён засудзіў тую вялікую бязулю, каторая папсавала зямлю бязулствам сваім, і памсьціў кроў слугаў Сваіх з рукі ейнае».

И они опять воскликнули: — Aллилуйя! Дым от нее поднимается во веки веков!

І ўдругава сказалі: «Галілуя! І дым ейны ўзыходзе на векі вякоў».

Двадцать четыре старейшины и четыре живых существа упали наземь и поклонились Богу, сидящему на троне, говоря: — Aминь! Aллилуйя!

І дваццаць чатыры старых і чатыры жывыя стварэньні палі а пакланіліся Богу, Каторы сядзіць на пасадзе, кажучы: «Амін! Галілуя!»

И от трона прозвучал голос: — Хвалите Бога, все Его слуги! Хвалите Его, все боящиеся Его, малые и великие!

І голас ад пасаду вышаў, што казаў: «Хваліце Бога нашага, усі слугі а баязьнікі Ягоныя, малыя й вялікія».

Затем я услышал голос, звучавший как голос множества людей, или как шум водопада, или как мощный раскат грома: — Aллилуйя! Наш всемогущий Господь Бог воцарился!

І чуў я быццам голас вялікага груду, і быццам шум шмат водаў, і быццам грукат моцных пяруноў, што казалі: «Галілуя! бо загаспадарстваваў Спадар, Бог наш Усемагучы.

— Давайте радоваться и веселиться! Воздадим Ему славу! Наступил час венчания Aгнца! Его жена уже приготовила себя!

Цешмася а весялімася, і ўздайма славу Яму, бо настала вясельле Баранчыкава, і жонка Ягоная прыгатавалася.

Ей дано красивое, яркое и чистое льняное платье — символ праведных дел святых!

І дана было ёй адзецца ў цянюсенькае палатно, сьветлае й чыстае», бо цянюсенькае палатно ё справядлівасьць сьвятых.

Потом ангел сказал мне: — Запиши: счастливы те, кто приглашен на свадебный пир Aгнца! И он добавил: — Это истинные Божьи слова.

І сказаў імне: «Напішы: дабраславёныя пагуканыя на вясельную вячэру Баранчыкаву;» і сказаў імне: «Гэта праўдзівыя словы Божыя».

Тогда я упал у его ног, чтобы поклониться ему, но он сказал мне: — Не делай этого! Я тоже слуга Бога, как ты и твои братья, свидетели Иисуса. Поклонись Богу! Потому что свидетельство об Иисусе — это дух пророчества.

Я паў у ногі яму, каб яму пакланіцца; але ён сказаў імне: «Глядзі, не рабі гэтага; я суслугачы твой і братоў тваіх, каторыя маюць сьветчаньне Ісусава. Кланяйцеся Богу», бо сьветчаньне Ісусава ё дух прароцтва.

Я увидел раскрытые небеса и всадника на белом коне. Всадника звали Верный и Истинный. Он справедливо судит и ведет войну.

І абачыў я рашчыненае неба, і вось, конь белы, і седзячы на ім завецца Верны а Праўдзівы, і ў справядлІЕасьці Ён судзе й ваюе.

Его глаза как пылающий огонь, и на Его голове множество венцов. На Нем написано имя, которого никто не знает, кроме Него самого.

І вочы Ягоныя — бы поламя агняное, і на галаве ў Яго шмат дыядэмаў. Меў імя напісанае, каторага ніхто ня ведае, апрача Яго Самога.

Он одет в плащ, обагренный кровью, и имя Его — Слово Божье.

Ён быў адзеўшыся ў вадзецьце, абмочанае ў кроў. Імя Ягоне: Слова Божае.

За Ним следует небесное войско, всадники на белых конях, одетые в чистую, белую льняную одежду.

І войскі нябёсныя ехалі за Ім на конях белых, убраўшыся ў белае, чыстае цянюсенькае палатно.

Из Его рта выходит острый меч, чтобы им поражать народы. Он правит железным скипетром и топчет в давильне виноград, готовя вино ярости и гнева всемогущего Бога.

І з роту Ягонага выходзе войстры меч, каб ім цяць народы. І Ён будзе пасьціць іх прутом зялезным; і Ён цісьне вінную таўчэльню палкага гневу Бога ўсемагучага.

На Его плаще и бедре написано имя: Царь царей и Господь господствующих.

І на адзецьцю і на сьцягне Ягоным напісана імя: КАРОЛЬ КАРАЛЁЎ і СПАДАР СПАДАРОЎ.

И я увидел ангела, стоящего прямо в солнце. Он громко крикнул всем птицам, летающим посреди неба: — Сюда! Собирайтесь на великий пир Бога!

І абачыў я аднаго ангіла, што стаяў на сонцу; і ён гукнуў вялікім голасам, кажучы ўсім птушкам, што лётаюць па сярэдзіне неба: «Прыляціце, зьбярыцеся на вялікую вячэру Божую,

Вы будете есть тела царей, военачальников, могущественных людей, тела коней и их всадников, тела всех людей, свободных и рабов, малых и великих.

Пажэрці целы каралёў а целы тысячнікаў а целы дужасілаў а мяса коні а целы коньнікаў а целы ўсіх вольнікаў і нявольнікаў, і малых і вялікіх».

Затем я увидел зверя и царей земли с их войсками. Они собирались на битву с всадником на коне и с Его армией.

І бачыў я зьвера й каралёў земных а войскі іхныя, зьбертыя ваяваць із Коньнікам а з войскам Ягоным.

И схвачен был зверь и вместе с ним ложный пророк, который сотворил перед зверем знамения и обманул тех, кто получил печать зверя и поклонялся его изображению. И тот и другой были брошены заживо в озеро, горящее серой.

І схоплены быў зьвер і зь ім хвальшывы прарока, што чыніў чудосы перад ім, якімі зводзіў тых, што прынялі знак зьвера, і тых, што кланяліся абразу. Абодва жывыя кінены ў возера агняное, што гарэла серкаю;

Остальные были убиты мечом, выходящим изо рта всадника на коне, и все птицы досыта наелись их трупами.

А засталыя забіты мячом Коньнікавым, што выходзіў з роту Ягонага; і ўсі птушкі насыціліся целам іхным.

« 18 глава 20 глава »