1 οιδαμεν γαρ οτι εαν η επιγειοϲ ημων οικια του ϲκηνουϲ καταλυθη οικοδομην εκ θ̅υ̅ εχομεν οικιαν αχειροποιητον αιωνιον εν τοιϲ ο̅υ̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅
2 και γαρ εν τουτω ϲτεναζομεν το οικητηριον ημων το εξ ουρανου επενδυϲαϲθαι επιποθουντεϲ
3 ει γε και ενδυϲαμενοι ου γυμνοι ευρεθηϲομεθα
4 και γαρ οι οντεϲ εν τω ϲκηνη ϲτεναζομεν βαρουμενοι εφ ω ου θελομεν εκδυϲαϲθαι αλλ επενδυϲαϲθαι ινα ινα καταποθη το θνητον υπο τηϲ ζωηϲ
5 ο δε κατεργαϲαμενοϲ ημαϲ ειϲ αυτο τουτο θ̅ϲ̅ ο δουϲ ημιν τον αρραβωνα του π̅ν̅ϲ̅
6 θαρρουντεϲ ουν παντοτε και ειδοτεϲ οτι ενδημουντεϲ εν τω ϲωματι εκδημουμεν απο του κ̅υ̅
7 δια πιϲτεωϲ γαρ περιπατουμεν ου δια ειδουϲ
8 θαρρουμεν δε και ευδοκουμεν μαλλον εκδημηϲαι εκ του ϲωματοϲ και ενδημηϲαι προϲ τον κ̅ν̅
9 διο και φιλοτιμουμεθα ειτε ενδημουντεϲ ειτε εκδημουντεϲ ευαρεϲτοι αυτω ειναι
10 τουϲ γαρ πανταϲ ημαϲ φανερωθηναι δει εμπροϲθεν του βηματοϲ του χ̅υ̅ ινα κομιϲηται εκαϲτοϲ τα δια του ϲωματοϲ προϲ α επραξεν ειτε αγαθον ειτε φαυλον
11 ειδοτεϲ ουν τον φοβον του κ̅υ̅ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ πειθομεν θ̅ω̅ δε πεφανερωμεθα ελπιζω δε και εν ταιϲ ϲυνειδηϲεϲι̅ υμων πεφανερωϲθαι
12 ου παλιν εαυτουϲ ϲυνιϲτανομεν υμιν αλλα αφορμην διδοντεϲ υμιν καυχηματοϲ υπερ ημων ινα εχητε προϲ τουϲ εν προϲωπω καυχωμενουϲ και ου καρδια
13 ειτε γαρ εξεϲτημεν θ̅ω̅ ειτε ϲωφρονουμεν υμιν
14 η γαρ αγαπη του θ̅υ̅ ϲυνεχει ημαϲ κρινανταϲ τουτο οτι ει ειϲ υπερ παντων απεθανεν αρα οι παντεϲ απεθανον
15 και υπερ παντων απεθανεν ινα οι ζωντεϲ μηκετι εαυτοιϲ ζωϲιν αλλα τω υπερ αυτων αποθανοντι και εγερθεντι
16 ωϲτε ημειϲ απο του νυν ουδενα οιδαμεν κατα ϲαρκα δε ει και εγνωκαμεν κατα ϲαρκα χ̅ν̅ αλλα νυν ουκετι γινωϲκομεν
17 ωϲτε ει τιϲ εν χ̅ω̅ καινη κτιϲιϲ τα αρχεα παρηλθεν ιδου γεγονεν καινα
18 τα δε παντα εκ του θ̅υ̅ του καταλλαξαντοϲ ημαϲ εαυτω δια χ̅υ̅ και δοντοϲ ημιν την διακονιαν τηϲ καταλλαγηϲ
19 ωϲ οτι θ̅ϲ̅ ην εν χ̅ω̅ κοϲμον καταλλαϲϲων εαυτω μη λογιζομενοϲ αυτοιϲ τα παραπτωματα αυτων και θεμενοϲ εν ημιν τον λογο̅ τηϲ καταλλαγηϲ
20 υπερ χ̅υ̅ ουν πρεϲβευομεν ωϲ του θ̅υ̅ παρακαλουντοϲ δι ημων δεομεθα υπερ χ̅υ̅ καταλλαγητε τω θ̅ω̅
21 τον μη γνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιαν εποιηϲεν ινα ημειϲ γενωμεθα δικαιοϲυνη θ̅υ̅ εν αυτω
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Второе послание к Коринфянам апостола Павла, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.