Быцьцё 33 глава

Кніга Быцьцё
Пераклад Антонія Бокуна → Новый русский перевод

І ўзьняў Якуб вочы свае, і ўбачыў, і вось, Эзаў прыйшоў, і з ім чатырыста чалавек. І ён падзяліў дзяцей Леі, Рахелі і дзьвюх нявольніцаў.

Иаков посмотрел и увидел, что идет Исав и с ним четыреста человек. Он разделил детей между Лией, Рахилью и двумя служанками.

І паставіў нявольніцаў і дзяцей іхніх першымі, а Лею і дзяцей ейных за імі, а Рахель і Язэпа за імі.

Он поставил служанок и их детей впереди, Лию и её детей за ними, а Рахиль с Иосифом позади всех.

І ён выйшаў перад імі, і пакланіўся да зямлі сем разоў, пакуль наблізіўся да брата свайго.

Сам же он пошел вперед и, приближаясь к брату, поклонился до земли семь раз.

І пабег Эзаў яму насустрач, і абняў яго, і ўпаў на шыю яму, і цалаваў яго, і плакалі [разам].

Но Исав побежал Иакову навстречу, обнял его, бросился ему на шею и расцеловал его, и они заплакали.

І ўзьняў ён вочы свае, і ўбачыў жанчынаў і дзяцей, і сказаў: «Хто яны табе?» І сказаў [Якуб]: «Дзеці, якімі Бог абдараваў слугу твайго».

Исав посмотрел, увидел женщин и детей и спросил: — Кто это с тобой? Иаков ответил: — Это дети, которых Бог милостиво дал твоему слуге.

І наблізіліся нявольніцы, самі і дзеці іхнія, і пакланіліся.

Подошли служанки со своими детьми и поклонились.

І наблізілася таксама Лея і дзеці ейныя, і пакланіліся. А потым наблізіліся Язэп і Рахель, і пакланіліся.

Потом подошли и поклонились Лия и её дети. После всех подошли Иосиф и Рахиль и тоже поклонились.

І сказаў [Эзаў]: «Што ў цябе за цэлы табар гэты, які я сустрэў?» І сказаў [Якуб]: «Каб знайсьці ласку ў вачах пана майго».

Исав спросил Иакова: — Почему ты послал все эти стада мне навстречу? — Я хотел найти расположение в твоих глазах, мой господин, — ответил он.

І сказаў Эзаў: «Маю я шмат, браце мой. Няхай будзе тваё тое, што ў цябе».

Исав сказал: — У меня всего вдоволь, брат. Оставь свое себе.

І сказаў Якуб: «Не, прашу, калі я знайшоў ласку ў вачах тваіх, прыймі дар мой з рукі маёй, бо я, убачыўшы аблічча тваё, быццам убачыў аблічча Божае, і ты меў ласку да мяне.

— Нет, прошу тебя! — сказал Иаков. — Если я нашел расположение в твоих глазах, то прими от меня этот дар. Для меня видеть твое лицо — это как увидеть лицо Бога, ты ведь принял меня так милостиво.

Прыймі, прашу, дабраславенства маё, якое я прывёў табе, бо Бог абдараваў мяне, і я маю ўсё». І ён упрасіў яго, і той узяў.

Пожалуйста, прими от меня эти дары, потому что Бог был милостив ко мне, и у меня есть всё, что мне нужно. Иаков настаивал, и Исав принял дары.

І сказаў [Эзаў]: «Вырушым і пойдзем, і я буду ісьці разам з табою».

Потом Исав сказал: — Идем, пора отправляться в путь, я буду держаться рядом с тобой.

І сказаў яму [Якуб]: «Пан мой ведае, што дзеці кволыя, і авечкі котныя, і каровы цельныя ў мяне. Калі пагнаць іх адзін дзень, паздыхаюць усе авечкі.

Но Иаков ответил: — Мой господин знает, что дети слабы и что я должен заботиться о дойных овцах и коровах: если их сильно гнать хотя бы один день, то животные погибнут.

Няхай пан мой пойдзе перад абліччам слугі свайго, а я пайду паволі, паводле хады чарады, якая перада мною, і паводле хады дзяцей, аж прыйду да пана майго ў Сэір».

Так что пусть мой господин идет впереди своего слуги, а я пойду медленно, как смогут идти стада впереди меня и как смогут идти дети, пока не приду к моему господину в Сеир.

І сказаў Эзаў: «Я пакіну з табою [частку] людзей, якія са мною». І сказаў [Якуб]: «Навошта гэта, калі я знайшоў ласку ў вачах пана майго».

Исав сказал: — Позволь мне оставить с тобой несколько моих людей. — Зачем же? — спросил Иаков. — Достаточно и того, что я нашел расположение в глазах моего господина.

І вярнуўся ў той дзень Эзаў шляхам сваім у Сэір.

Так что Исав в тот же день отправился в обратный путь к себе в Сеир.

А Якуб вырушыў у Сукот і пабудаваў сабе дом, а статку свайму парабіў буданы. Дзеля гэтага ён назваў імя месцу таму Сукот.

Иаков же пошел в Суккот, где он построил себе жилище и сделал шалаши для скота. Вот почему это место называется Суккот[179].

І прыйшоў Якуб у супакоі да гораду Сыхем, які ў зямлі Ханаан, калі прыйшоў з Падан-Араму, і паставіў [намёты] перад горадам.

Иаков благополучно прибыл в город Шехем в Ханаане — придя из Паддан-Арама[180] — и поселился перед городом.

І купіў ён частку поля, на якім паставіў намёт свой, з рукі сыноў Гамора, бацькі Сыхема, за сто кесытаў.

За сто кесит[181] он купил у сыновей Хамора, отца Шехема, участок земли, на котором поставил свой шатер.

І паставіў там ахвярнік, і назваў яго «Бог ёсьць Бог Ізраіля».

Там он установил жертвенник и назвал его «Бог, Бог Израиля».

Примечания:

Новый русский перевод

17 [179] — Это евр. название означает: шалаши.

18 [180] — То есть из северо-западной Месопотамии.

19 [181] — Древняя денежная мера неизвестного веса и достоинства.

« 32 глава 34 глава »