1 да Тыматэя 1 глава

Першы ліст св.Паўла да Тыматэя
Пераклад П. Татарыновіча → Перевод Десницкого

Павал, Апостал Езуса Хрыстуса з загаду Бога Збавіцеля нашага і Ўсеспадара Езуса Хрыстуса, надзеі нашай,

Павел, апостол Христа Иисуса по велению Бога, Спасителя нашего, и Христа Иисуса, надежды нашей —

Тыматэю, праўдзіваму сыну ў веры: ласка, міласэрдзе і спакой ад Бога Айца й Хрыстуса Езуса, Усеспадара нашага.

Тимофею, истинному сыну по вере: благодать, милость и мир тебе от Бога Отца и Христа Иисуса, Господа нашего.

Я прасіў цябе, адыйходзячы ў Македонію, каб застаўся ў Эфэзе і запавясьціў іншым: не выглашаць інакшаў навукі

Когда я отправился в Македонию, то попросил тебя остаться в Эфесе, чтобы ты потребовал от некоторых людей не учить иначе, чем мы,

ды не займацца басьнямі, ці бясконцымі радаводамі, даводзячымі больш да спрэчак, чымся Божага збудаваньня ў веры.

не обсуждать всякие сказания и бесконечные родословия — всё это ведет скорее к спорам, чем к исполнению Божьего замысла о вере.

Мэтай бо навучаньня ёсьць любасьць з добрага сэрца й чыстага сумленьня ды шчырай веры;

С какой целью я этого требую? Жду любви от чистого сердца, доброй совести и непритворной веры.

ад гэтага адступіўшы, некаторыя аддаліся пустаслоўю,

Но есть люди, которые от этого отвернулись и обратились к пустым разговорам:

жадаючы стацца вучыцелямі закону, а не разумеючы ні таго, што гавораць, ні таго, што ўпорыста пацьвярджаюць.

они желают учить закону, а сами не понимают, что говорят и о чем так уверенно рассуждают.

А мы-ж знаем, што закон ёсьць добры, калі хто законна карыстаецца ім,

Мы знаем, что закон прекрасен, если пользоваться им законно,

ведаючы тое, што закон ня ёсьць устаноўлены для праведніка, але для бунтарнае погані, для бязбожных і грэшнікаў, разбэшчаных і аганьбеных, бацькабойцаў, для душагубаў,

с ясным пониманием: закон дан не для праведника, но для людей беззаконных и непокорных, нечестивых и грешных. Такие чужды благочестию и святыне, губят мать и отца, совершают убийства,

блудадзееў, мужаложцаў, людаграбежнікаў, лгуноў, вераломных, ды для ўсяго іншага, праціўнага здароваму вучэньню,

предаются разврату и ложатся с мужчинами, торгуют людьми и лгут, нарушают клятву и совершают другие дела, противные здравому учению —

водле паверанай мне Эванэліі хвалы Бога дабраслаўлёнага.

славному Евангелию блаженного Бога, и мне доверено его проповедовать.

Дзякую падмацаваўшаму мяне Хрысту Езусу, Усеспадару нашаму, што прызнаў мяне верным, паставіўшы на служэньне,

Благодарю Того, Кто дал мне силу — Христа Иисуса, Господа нашего. Он счел меня верным и определил на служение,

мяне, які раней і зьневажаў, і прасьледаваў, і крыўдзіў, аднак памілаваны, бо так паступаў празь няведаньне й няверу.

хотя прежде я Его хулил, гнал и оскорблял, — я поступал так по незнанию и неверию, и Он помиловал меня.

Ласка-ж Госпада нашага ў-ва мне памножылася разам зь вераю і любасьцю ў Хрыстусе Езусе.

Все пределы превзошла благодать Господа нашего вместе с верой и любовью — той, что во Христе Иисусе.

Праўдзівае слова гэтае і ўсякага прыняцьця вартае, што Хрыстус Езус прыйшоў на гэты сьвет збавіць грэшнікаў міжякімі я першы.

Достоверна эта весть и достойна быть принятой всеми: Христос Иисус пришел в мир спасти грешников, и я — первый из них.

Але дзеля таго я й памілаваны, каб Езус Хрыстус у-ва мне першым паказаў усю цярплівасьць у прыклад тым, якіе ўвераць у Яго дзеля жыцьця вечнага.

Для того и был я помилован, чтобы на моем примере, прежде других, Иисус Христос показал, и как велико Его терпение, и что всех, кто доверится Ему, ожидает вечная жизнь.

Усеваладару-ж вякоў несьмяротнаму, нявідомаму, адзінаму Богу чэсьць і хвала на вякі вякоў. Амэн.

Извечному Царю, нетленному, незримому Единому Богу честь и слава во веки веков. Аминь!

Гэты вось запавет давяраю табе, сын мой Тыматэй, водле былых аб табе запавесьцяў, каб ты, згодна зь імі, ваяваў як добры ваяк,

Вот чего я теперь требую от тебя, сын мой Тимофей: как и говорят давние пророчества о тебе, сражайся как умелый воин, вдохновляясь ими!

маючы веру й добрае сумленьне, якое адкінуўшы, некаторые заняпалі ў веры;

У тебя есть вера и добрая совесть, а ведь некоторые их отвергли, потому и вера их потерпела крушение.

між імі Гымэнэй і Аляксандар, якіх я аддаў шатану, каб адвыклі ад богазьнявагі.

В их числе — Гименей и Александр, и я предал их сатане, чтобы они отучились оскорблять Бога.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

3−4 Тые «іншые» — гэта прэтэсыянальные «вучоные» сярод хрысьціян. А гэрэтыкі, зь якімі Тыматэю прышлося дзела мець у Эфэзе, распаўсюджвалі вучэньне, зь якога потым у ІІ і ІІІ ст. сфармаваўся «гностыцызм», як гэта відно з канчальных слоў лісту, дзе сказана, што яны называлі сваё вучэньне «пазнаньнем», па-грэцку «Гносіс». Дзьве другія асаблівасьці гэнага вучэньня адзначаны ў лісьце (3, 4, 7), менавіта: пагляд на плоць, як на пачатак зла ў сьвеце, ды склоннасьць завіваць абстрактные сьветагляды ў абгортку міталягічных выдумак. Дзеля таго некаторые вучоные не беспадстаўна дабачваюць у словах Апостала аб бясконцых радаводах спорных, нацёк на мэтафізычные гэнэалёгіі, выдуманые гностыкамі. Фактычна яны сьцьвярджаюць пасьцежнае паходжаньне із лона Боства даўгіе шэрэгі родзячыхся адна за другою вечных духовых істасьцяў, называных «зонамі»; Хрысту аддавалі пашану, як аднаму із «зонаў».

8−11 Закон дабракарысны, бо ён цугляе натуральны поцяг чалавека да благоцьця, да зла, як наступства першароднага граху.

10 Зладзеі, хапаўшые людзей на прадажу іх у нявольніцтва, былі караные законам Майжэша караю сьмерці (Выйсьц. 21:16).

18 Яснавідцы прадвяшчалі Тыматэя будучым добрым пастырам Эфэзу.

20 Гымэнэй ня верыў у згробуўстаньне мяртвых (2Тым. 2:17), а меднік Аляксандар быў, відаць, заядлым праціўнікам Паўла ў жыцьці й навучаньні (2Тым. 4:14−15). Абодва былі вылучаныя з Эклезіі.

« 3 глава 2 глава »