Иезекииль 17 глава

Книга пророка Иезекииля
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Антонія Бокуна

Было мне слово ГОСПОДНЕ:

І было слова ГОСПАДА да мяне, кажучы:

«Смертный, загадай загадку, расскажи притчу о народе1 Израилевом,

«Сыне чалавечы, загадай загадку і раскажы прыповесьць дому Ізраіля.

передай такие слова Владыки ГОСПОДА: „Большой орел, с огромными крыльями, с длинными перьями, с опереньем разноцветным и густым, прилетел на Ливан,2 опустился на верхушку кедра и сломал3 ее.

І скажаш: “Гэта кажа Госпад ГОСПАД. Вялікі арол з вялікімі крыламі, з доўгімі пёрамі, з рознакаляровым пер’ем, прыляцеў на Лібан і сарваў вершаліну кедра.

Сорвав верхний молодой побег, он принес его в землю ханаанскую4 и посадил в торговом городе.

Адарваў найвышэйшы парастак ягоны і занёс яго ў зямлю Ханаан, і зьмясьціў яго ў горадзе гандлёвым.

Взял он и семя из этой страны и посадил его на поле плодородном, у великих вод, посадил, словно иву.

І ўзяў насеньне з зямлі той, і пасадзіў яго на полі ўрадлівым, над шматлікімі водамі як вярбу пасадзіў яго.

Взошло оно и стало лозой виноградной, пышной, но невысокой: побеги ее к орлу устремлялись, а корни уходили вглубь. Виноградная лоза выросла, ветви ее разрослись, пустила она побеги.

І ён рос, і разрастаўся ў буйную лазу вінаградную нізкага росту, каб галіны ягоныя нахіліліся да яго, і карані ягоныя былі пад ім. І стаўся лазою вінаграднаю, і выпусьціў галінкі, і акрыўся лістотай.

Но был еще и другой большой орел с огромными крыльями и густым опереньем. И потянулась к нему лоза, что в поле была посажена, корни и ветви свои к нему простерла, чтобы он поливал ее.

І быў другі арол вялікі, з вялікімі крыламі і доўгімі пёрамі, і вось, вінаград той зьвярнуў карані свае да яго і галіны свае пусьціў да яго, каб ён напойваў яго, а ня тая града, на якой быў пасаджаны.

А ведь пересажена она была на поле плодородное, у великих вод, чтобы она пустила побеги и могла приносить плоды, стала лозой великолепной“.

На полі добрым, над водамі шматлікімі быў ён пасаджаны, каб пускаў галіны і прыносіў плады і каб стаўся вінаградам выборным”.

Возвести такие слова Владыки ГОСПОДА: „Будет ли процветать она? Ведь оторвут ее от корней, плоды ее оборвут, засохнет она, засохнут и молодые побеги ее! Не потребуется ни силы великой, ни народа многочисленного, чтобы оторвать ее от корней!

Скажы: “Гэта кажа Госпад ГОСПАД. Ці пашчасьціць яму? Ці ня вырвуць карані ягоныя і ці не пазрываюць плады ягоныя? І зьвянуць усе сьвежыя парасткі ягоныя, і ён ссохне, і ня [будзе трэба] ані рамяна моцнага, ані народу шматлікага, каб вырваць яго з каранямі.

Вот пересажена лоза, но сможет ли она процветать? Не засохнет ли при первом же порыве восточного ветра, не увянет ли она на том самом месте, где прижилась?“»

І вось, ён быў пасаджаны. Ці пашчасьціць яму? Ці ня ссохне ён, калі дакранецца да яго ўсходні вецер? Ён ссохне на градзе, на якой выпускаў парасткі свае”».

Было мне слово ГОСПОДНЕ:

І было да мяне слова ГОСПАДА, кажучы:

«Вот что скажи этому мятежному поколению:5 „Разве вам непонятно, что это означает? Пришел вавилонский царь в Иерусалим, пленил царя и всю знать Иерусалима и увел их к себе в Вавилон.

«Скажы, прашу, дому бунтаўнікоў: “Ці вы ня ведаеце, што гэта [значыць]?” Скажы: “Вось, прыйшоў валадар Бабілонскі ў Ерусалім, схапіў валадара ягонага і князёў ягоных, і завёў іх да сябе, у Бабілон.

И взял он другого человека из царского рода, заключил с ним союз, скрепив его клятвой, а всех сильных людей страны увел с собою,

І ўзяў [аднаго] з насеньня валадара, і заключыў з ім запавет, і прысягаю зьвязаў яго, а магнатаў зямлі забраў,

чтобы царство это стало покорным, чтобы оно более не возносилось и, чтобы не быть уничтоженным, строго соблюдало союз.

каб было валадарства пакорным, не паўставала, але захоўвала запавет ягоны, каб быць верным яму.

Но этот человек восстал против вавилонского царя, отправил послов в Египет, попросил там в помощь конницу и большое войско. А теперь будет ли он процветать? Уцелеет ли тот, кто так поступает? Он нарушил союз — избежит ли он гибели?

Але [валадар] збунтаваўся і паслаў пасланцоў сваіх у Эгіпет, каб даў яму коней і шмат людзей. Ці пашчасьціць яму? Ці выратуецца той, хто робіць гэтак? Ці той, хто парушыў запавет, будзе ўратаваны?

Жив Я, — клятвенно заверяет Владыка ГОСПОДЬ, — он умрет в городе того царя, который поставил его на царство, которому он клялся, но преступил клятву, союз с которым нарушил. В Вавилоне умрет он!

Як жывы Я, кажа Госпад ГОСПАД, у месцы валадара, які паставіў яго валадаром, таго, які зламаў прысягу і парушыў запавет ягоны, у Бабілоне заб’е.

И фараон, обладая могучим войском и несметными полчищами, не поможет ему в этой войне; когда будет насыпан вал и построена осадная башня, многие погибнут.

Не дапаможа яму фараон войскам вялікім і супольнасьцю шматлікай у баі, калі насыплюць вал і пабудуюць махіны [для аблогі], каб загубіць мноства душаў.

Он преступил клятву, нарушил союз, он обещал быть верным,6 а потом совершил всё это! Не уцелеть ему теперь!“

Ён зламаў прысягу і парушыў запавет, хоць і прыкладаў руку сваю, ён усё гэта зрабіў, таму не ўцячэ”.

Потому так говорит Владыка ГОСПОДЬ: „Жив Я! Клятву Моим именем, которую он презрел, союз, скрепленный передо Мной, который он нарушил, Я обрушу на его голову!

Дзеля гэтага так кажа Госпад ГОСПАД: “Як жыву Я, прысягу Маю, якую ён адкінуў, і запавет Мой, які ён парушыў, Я ўскладу на галаву ягоную.

Я накину на него Мою сеть, поймаю его в западню, приведу его в Вавилон и буду там судить его за вероломство против Меня.

І закіну на яго сетку Маю, і ён будзе злоўлены ў пастку Маю, і прывяду яго ў Бабілон, і асуджу яго там за нявернасьць адносна Мяне.

И все лучшие воины из всего его войска7 падут от меча, а те, кто уцелеет, будут рассеяны на все четыре стороны,8 и тогда узнаете, что это Я, ГОСПОДЬ, сказал это“».

А ўсе выбранцы ягоныя з усяго войска ягонага загінуць ад мяча, а тыя, што застануцца, будуць раскінутыя на ўсе вятры. І даведаецеся, што Я, ГОСПАД, прамовіў [гэта]”.

Так говорит Владыка ГОСПОДЬ: «Я возьму верхушку высокого кедра и пересажу ее. Нежный побег из его кроны Я оторву и посажу его на высокой, величественной горе.

Гэта кажа Госпад ГОСПАД: “Я вазьму вершаліну кедра вялікага і пасаджу, з найвышэйшых парасткаў яго выламлю галінку і пасаджу яе на высокай і стромай гары.

Посажу его на высокой горе израильской — и раскинет он ветви, приносить будет плоды, станет великолепным кедром. Поселятся на нем всякие птицы крылатые, в тени ветвей его будут жить.

На гары высокай Ізраіля пасаджу яе, і яна пусьціць галіны, і дасьць плод, і станецца кедрам высокім. І абжывуцца на ім усялякія птушкі, і ўсё крылатае абжывецца ў ценю галінаў ягоных.

И узнают все деревья полевые, что Я — ГОСПОДЬ, что высокое дерево Я повергаю на землю и взращиваю малое, иссушаю дерево зеленеющее, а высохшее делаю цветущим. Я, ГОСПОДЬ, изрек это и исполню».

І даведаюцца ўсе дрэвы палявыя, што Я — ГОСПАД, Які панізіў дрэва высокае і ўзвысіў дрэва нізкае, Які высушыў дрэва зялёнае і зазеляніў дрэва ссохлае. Я, ГОСПАД, прамовіў [гэта] і зрабіў”».

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

2 [1] — Букв.: о доме.

3 [2] — Ливан — горный хребет на западе Палестины.

3 [3] — Букв.: взял.

4 [4] — Или: в землю торговцев.

12 [5] — Букв.: дому.

18 [6] — Букв.: он подал свою руку.

21 [7] — Так в некот. рукописях. Масоретский текст: беглецы из его войска.

21 [8] — Букв.: по всем ветрам.

« 16 глава 18 глава »