2 Петра 2 глава

Второе соборное послание святого апостола Петра
Перевод Десницкого → Пераклад Сабілы і Малахава

Впрочем, бывали в народе и лжепророки, как и среди вас будут лжеучителя. Они протащат к вам свои губительные ереси, отрекутся от Владыки, Который их приобрел за выкуп — так они навлекут на себя скорую гибель.

Былі ж у народзе хвальшывыя прарокі, як і ў вас будуць хвальшывыя вучыцялі, якія ўвядуць згубныя гарэзіі і адкідаючы адкупіўшага іх Госпада і наклікаючы на сябе няўзабаўную пагібель.

И многие последуют за собственным распутством, и из-за таких людей Путь истины подвергнется поруганию.

І многія пойдуць за імі на пагібель, з-за каторых шлях праўды будзе зганьбаваны,

В поисках наживы они станут подкупать вас притворными речами — но на самом деле они давно осуждены, не избежать им погибели.

і ў прагавітасьці будуць яны падкупляць вас прытворнымі словамі; суд іх ня марудзіць, і загуба іх ня дрэмле.

Ведь Бог даже ангелов не пощадил, когда они согрешили — заключил их в преисподнюю в оковах мрака и держит там для будущего суда.

Бо калі Бог ангелаў саграшыўшых ня пашкадаваў, але ў путах цемры кíнуўшы ў тартар аддаў захоўваць (іх) для суда,

Он не пощадил и прежний мир и сохранил лишь восьмерых, включая Ноя — вестника праведности, когда навел потоп на мир, населенный нечестивыми.

і (калі) ня пашкадаваў старога сьвету, але ў васьмёх (ду́шах) захаваў Ноя, апавяда́льніка пра́веднасьці, навёўшы патоп на сьвет бязбожных;

И города Содом и Гоморру Бог осудил на уничтожение и испепелил — в пример и назидание нечестивцам.

і калі месты Садома і Гаморры абярнуўшы ў попел засудзíў на зьнішчэньне, паказаўшы прыклад бу́дучым бязбожнікам;

Но избавил от гибели праведника Лота, которому опостылело жить среди преступного разврата:

а праведнага Лота, прыгнятаемага бяззаконьнікамі цераз распутства (іхных) паводзінаў, выбавіў:

мучительно было этой праведной душе видеть и слышать изо дня в день беззаконные дела.

бо гэты праведнік, жывучы сярод іх, дзень у дзень мучыўся праведнай душой, чуючы і бачучы (іхныя) бяззаконныя ўчынкі;

Да, Господь умеет избавлять праведников от искушений, а неправых Он держит под стражей до дня Суда.

(дык) ведае Госпад, як збаўляць на́бажных ад спакушэньня, а бяззаконьнікаў — захоўваць на дзень суда дзеля пакараньня,

И прежде всего тех, кто движим грязными плотскими желаниями, кто презирает власти — эти самоуверенные наглецы не боятся бранить прославленных.

асабліва ж тых, якія ідуць усьлед за плоцьцю у пажа́длівасьці нячысьцінí ды пагарджаюць уладу, якія дзёрзкія, свавольныя, і ня баяцца ліхасловіць шаноўных (царкоўныя ўлады)

Ангелы превосходят таких людей силой и мощью, но даже они не выносят им обвинительного приговора от имени Господа.

тады (як і) Ангелы, зьяўляючыся большымі за іх паўнамоцтвамі і сілай, ня прыносяць супраць іх перад Госпадам дакараючага суда.

Эти люди ругают то, чего не понимают — они как бессмысленные животные, которые по своей природе родятся, чтобы их ловили и губили. И погибнут они так же, как те животные.

Яны ж як няразумныя прыродныя жывёлы, народжаныя на ўлоў і забой, ліхасловяць тое, чаго ня разумеюць, (і) у тленьні сваім зьнíшчаны будуць.

За свою неправду они получат, что за нее причитается. Они находят удовольствие в забавах при свете дня, и когда они пируют с вами — лишь забавляются собственным обманом вам в осквернение и насмешку.

Яны атрымаюць адплату за няправеднасьць, (бо) яны знаходзяць суцяшэньне ў штодзённай раскошы; сораматнікі і паскуднікі, (яны) асалоду знаходзяць у ашуканствах сваіх, застольнічаючы разам з вамі;

У них перед глазами только распутство и непрерывные грехи, они охотятся за незрелыми душами, а сердца их привычны к жадности, и ждет их проклятие.

вочы маюць поўныя чужалоства і нясупыннага грэху; яны душы няцьвёрдыя ўлаўліваюць; яны маюць сэрца прывучанае да сква́пнасьці, гэта сыны праклёну.

Оставив прямой путь, они заблудились и подражают Валааму, сыну Восора, который пожелал прибыли от неправедного пророчества.

Пакінуўшы правільны шлях, яны зблудзíлі, пайшоўшы шляхам Балаама, (сына) Басора, які палюбіў адплату няправеднасьці.

И кто же обличил его в беззаконии? Бессловесное животное под седлом заговорило человеческим голосом и остановило безумие пророка.

Дакор жа атрымаў у сваім бяззаконьні: бязмоўная асьліца, прагаварыўшы голасам чалавека, спыніла няразважлівасьць гэтага прарока.

Эти люди — пересохшие источники, гонимые бурей облака, мрак и тьма уготованы им.

Яны ёсьць крыніцы бязводныя, аблокі, бу́рай гнаныя, каторым цямнота цемры навек прыгатавана.

Они произносят напыщенную чушь и ловят на приманку телесных желаний тех, кто едва начал отходить от жизни во лжи.

Бо, прамаўляючы надзьмутымі і пустымі словамі, яны ўлаўляюць пажаданьнямі цела і распустаю тых, хто сапраўды ўцёк ад (яшчэ) знаходзячыхся ў заблуджэньні:

Они обещают таким свободу, но сами они рабы погибели, ведь всякий становится рабом того, кто его победил.

яны суляць ім свабоду, самі зьяўляючыся рабамі тлэньня. Бо хто кім пераможаны, той (таму) і раб.

Такие люди познали Господа нашего и Спасителя Иисуса Христа, отошли было от грязи этого мира — но снова запутались и попали к ней в плен, что для них еще хуже прежнего.

Бо калі, уцёкшы ад брыдотаў сьвету праз пазнаньне Госпада і Збаўцы (нашага) Ісуса Хрыста ізноў, заблытаўшыся, паддаюцца ім, дык апошняе такім сталася горш першага.

Лучше бы им было никогда не знать пути праведности, чем познать, а потом отказаться от переданной им святой заповеди.

Бо лепей было (бы) ім ня пазнаць шляху праведнасьці, чым, пазнаўшы, адвярнуцца ад пераданага ім сьвятога прыказаньня.

Вот какая поговорка точно к ним подходит: «пёс к своей блевотине вернулся». И ещё: «отмыли свинью — пошла в грязи валяться».

Але зь імі сталася паводля справядлівай прыказкі: сабака вярнуўся да рыготаў сваіх, а вымытая сьвіньня — да валяньня ў гразі.

« 1 глава 3 глава »