2-е Коринфянам 1 глава

Второе послание Коринфянам
Русского Библейского Центра → Пераклад Анатоля Клышкi

 
 

Павел, Божьей волей апостол Христа Иисуса, и со мной брат Тимофей — Божьей церкви в Коринфе, всему святому народу повсюду в Ахайе:
 
Павел, з волі Божай Апостал Хрыста Ісуса, і Цімафей, брат, — царкве Божай, якая знаходзіцца ў Карынфе, з усімі святымі, што знаходзяцца ва ўсёй Ахаіі:

Милость вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа!
 
ласка вам і мір ад Бога, нашага Бацькі, і Госпада Ісуса Хрыста.

Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа — Отец милосердный, Бог заступник.
 
Дабраславёны Бог і Бацька нашага Госпада Ісуса Хрыста, Бацька міласэрнасці і Бог усялякага суцяшэння,

Он заступается за нас во всех наших бедах, чтобы и нам за тех, кто в беде, заступиться, предоставить им защиту, которая у нас самих от Бога.
 
Які суцяшае нас пры кожным нашым горы, каб мы маглі суцяшаць тых, хто апынуўся ва ўсялякім горы тым суцяшэннем, якім Бог суцяшае нас саміх.

С возрастанием тяжести наших страданий ради Христа растет и заступничество Христа.
 
Бо як памнажаюцца ў нас пакуты Хрыстовы, так праз Хрыста памнажаецца і наша суцяшэнне.

Мы свои беды терпим ради вашего спокойствия, вашего спасения. Нам дается защита, и с ней мы идем к вам, чтобы заступиться и помочь вам перенести страдания, претерпеваемые и нами.
 
І калі мы ў бядзе, то дзеля вашага суцяшэння і выратавання, і калі суцяшаемся — то для вашага суцяшэння, якое дзейнічае, даючы вам выстаяць у тых самых пакутах, якія пераносім і мы1.

Наша надежда на вас основательна, потому что и страдания, и заступничество у нас с вами общие. Это мы помним.
 
І наша надзея на вас цвёрдая, бо мы ведаем, што вы супольнікі як пакут, так і суцяшэння.

Не хотим умолчать, братья, о прискорбном случае, постигшем нас в Азии, когда справиться с бедой было сверх наших сил и мы уже не чаяли остаться в живых.
 
Бо мы не хочам, каб вы не ведалі, браты, аб нашым горы, што здарылася [з намі] ў Асіі, — што мы былі прыгнечаныя празмерна, звыш нашай сілы, так што мы страцілі нават надзею выжыць.

Но смертный приговор для того и маячил перед нами, чтобы мы полагались не на самих себя, а только на Бога, воскрешающего мертвых.
 
Але мы самі ў сабе мелі прысуд на смерць, каб спадзявацца нам не на сябе, а на Бога, Які ўваскрашае мёртвых;

Он нас от верной смерти избавил и избавляет. Надеемся, что и еще избавит.
 
Які выбавіў нас ад такой вялікай смяротнай небяспекі і выбавіць2, на Якога мы ўсклалі надзею, што Ён і яшчэ выбавіць,

Об этом сотворите молитву. Пусть будет много молитв. Благодарите за милость, дарованную нам по ходатайству множества уст.
 
калі і вы паспрыяеце вашай малітвай за нас для таго, каб за дараванае нам праз многіх, многімі людзьмі была ўзнесена за нас падзяка.

Отрадно сознавать, что наша совесть не расходится с тем, как мы жили в мире и, конечно, у вас. Нами руководила не мудрость из головы, а Божья благодать, простота и чистая Божья искренность.
 
Бо наша пахвала — гэта сведчанне нашага сумлення, што ў прастаце і шчырасці Божай, і не ў цялеснай мудрасці, а ў ласцы Божай жылі мы на свеце, асабліва ў вас.

Я ничего такого не пишу, что могло бы при чтении оказаться выше вашего понимания. Надеюсь, что вы всё поймете.
 
Бо мы пішам вам не што іншае, як тое, што вы чытаеце або нават ведаеце; і спадзяюся, што будзеце ведаць да канца,

Да вы для начала уже и поняли, что в День Господа нашего Иисуса мы — ваша заслуга, как и вы — наша.
 
як і часткова вы ведаеце нас, што мы ваша пахвала, як і вы — наша, у дзень [нашага] Госпада Ісуса.

С этими мыслями я намеревался прийти сначала к вам, чтобы смог повториться ваш счастливый случай,
 
І ў гэтай перакананасці я хацеў прыйсці да вас раней, каб вы другі раз атрымалі ласку,

И от вас идти далее в Македонию, затем из Македонии снова к вам. И тогда вы проводили бы меня в Иудею.
 
і праз вас прайсці ў Македонію, і зноў з Македоніі прыйсці да вас, і вы правялі б мяне ў Іудзею.

Может показаться, что я вас обманул. Или принимал решение на авось. Нет, я не из тех, кто говорит одно, а думает другое.
 
Дык хочучы гэтага, ці не зрабіў я легкадумна? Ці тое, што збіраюся рабіць, паводле цела збіраюся, каб было ў мяне то «так, так» і то «не, не»?

Видит Бог, наше обещание не было таким: не то да, не то нет.
 
Але таму, што верны Бог, наша слова да вас не было то — не «так», то «не».

Мы, то есть я, Сильван и Тимофей, возвещали у вас Сына Божьего Иисуса Христа, а у Него никогда не было этого «да-нет», только «да».
 
Бо Сын Божы, Ісус Хрыстос, Якога мы ў вас прапаведавалі, — я, Сілуан і Цімафей — не стаў «так» і «не», а наша слова стала «так» у Ім.

Сколько бы ни было обетований Божьих, все они по сути Христа — да. Через Него и от нас Богу во славу Божью — аминь!
 
Бо ўсе абяцанні Божыя ў Ім — «так»; таму праз Яго і «амін» — на славу Богу праз нас.

Наш с вами союз с Христом утверждает Бог. Он и помазал нас.
 
Умацоўвае ж нас з вамі ў Хрысце і памазаў нас Бог,

Он наложил на нас печать собственности и сообщил нашим сердцам уверениe Духа.
 
паставіў на нас Сваю пячатку і даў задатак Духа ў нашы сэрцы.

Бога призываю в свидетели моей души, что щадил вас, не торопясь до сих пор вернуться в Коринф.
 
Я ж заклікаю Бога ў сведкі на маю душу, што я, шкадуючы вас, яшчэ не прыходзіў у Карынф.

И дело не в вашей вере. Тут мы диктовать не беремся — это радость нашей совместной работы. Вера — ваша сильная сторона.
 
Гэта не значыць, што мы пануем над вашаю верай, наадварот, мы супрацоўнікі з вамі дзеля вашай радасці, бо вераю вы стаіце.

Примечания:

 
 
Пераклад Анатоля Клышкi
6 1: У некат. рукап.: якое ажыццяўляецца перанясеннем тых жа пакутаў, якія і мы пераносім.
10 2: У некат. рукап.: выбаўляе.
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.