2-е Коринфянам 1 глава

Второе послание Коринфянам
Русского Библейского Центра → Пераклад Сабілы і Малахава

 
 

Павел, Божьей волей апостол Христа Иисуса, и со мной брат Тимофей — Божьей церкви в Коринфе, всему святому народу повсюду в Ахайе:
 
Павал, Апостал Ісуса Хрыста па волі Бога, і Цімахвей брат царкве Бога, якая знаходзіцца ў Карыньце, са ўсімі сьвятымі, што знаходзяцца па ўсёй Ахайі:

Милость вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа!
 
Багадаць вам і мір ад Бога Бацькі нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа — Отец милосердный, Бог заступник.
 
Багаславёны Бог і Бацька Госпада нашага Ісуса Хрыста, Бацька міласэрнасьці і Бог усякага суцяшэньня,

Он заступается за нас во всех наших бедах, чтобы и нам за тех, кто в беде, заступиться, предоставить им защиту, которая у нас самих от Бога.
 
Які суцяшае нас у кожным нашым горы, каб мы маглі суцяшаць тых, што знаходзяцца ва ўсякім горы, тым суцяшэньнем, якім Бог суцяшае нас саміх!

С возрастанием тяжести наших страданий ради Христа растет и заступничество Христа.
 
Бо паколькі памнажаюцца пакуты Хрыста ў нас, пастолькі памнажаецца і суцяшэньне нашае цераз Хрыста.

Мы свои беды терпим ради вашего спокойствия, вашего спасения. Нам дается защита, и с ней мы идем к вам, чтобы заступиться и помочь вам перенести страдания, претерпеваемые и нами.
 
Калі ж мы церпім уціск, дык дзеля вашага суцяшэньня і выратаваньня, якое адбываецца цераз ператрываньне тых жа пакутаў, якія і мы трываем. Калі мы суцяшаемы, дык дзеля вашага суцяшэньня і збаўленьня. І надзея нашая на вас цьвёрдая,

Наша надежда на вас основательна, потому что и страдания, и заступничество у нас с вами общие. Это мы помним.
 
ведаючы, што вы зьяўляецеся ўдзельнікамі як у пакутах (нашых), так і ў суцяшэньні.

Не хотим умолчать, братья, о прискорбном случае, постигшем нас в Азии, когда справиться с бедой было сверх наших сил и мы уже не чаяли остаться в живых.
 
Бо ня хочам, каб вы ня ведалі, браты, пра нашае гора, якое здарылася з намі ў Азіі, таму што прыгнечаны мы былí звыш меры (і) звыш сілы, так што мы нават згубілі надзею выжыць.

Но смертный приговор для того и маячил перед нами, чтобы мы полагались не на самих себя, а только на Бога, воскрешающего мертвых.
 
Але (мы) самі ў сабе мелі прысуд сьмерці, каб спадзявацца (нам) ня на сябе, але на Бога, Які ўваскрашае мёртвых,

Он нас от верной смерти избавил и избавляет. Надеемся, что и еще избавит.
 
Які збавіў нас ад гэткай (жахлівай) сьмерці і (далей) збаўляе, на Якога спадзяёмся, што і яшчэ збавіць

Об этом сотворите молитву. Пусть будет много молитв. Благодарите за милость, дарованную нам по ходатайству множества уст.
 
і пры спрыяльнай вашай малітве за нас, каб праз (малітвы) многіх аб дару нам, многія атрымалі падставу быць удзячнымі за нас.

Отрадно сознавать, что наша совесть не расходится с тем, как мы жили в мире и, конечно, у вас. Нами руководила не мудрость из головы, а Божья благодать, простота и чистая Божья искренность.
 
Бо пахвала нашая ёсьць у тым, аб чым сьведчыць (і) сумленьне нашае, што мы жылí ў сьвеце гэтым, асабліва ж у вас, у прастаце і шчырасьці Божай, (кіруючыся) ня мудрасьцяй плоцкай, але Багадацьцю Божай.

Я ничего такого не пишу, что могло бы при чтении оказаться выше вашего понимания. Надеюсь, что вы всё поймете.
 
Таму што мы пішам да вас ня нейкім іншасказаньнем, але тое, што вы чытаеце ці нават разумееце; спадзяюся ж, што і да канца зразумееце,

Да вы для начала уже и поняли, что в День Господа нашего Иисуса мы — ваша заслуга, как и вы — наша.
 
як вы часткова і зразумелі нас, што мы зьяўляемся пахвалой вашай, як і вы — нашай у дзень Госпада Ісуса.

С этими мыслями я намеревался прийти сначала к вам, чтобы смог повториться ваш счастливый случай,
 
З гэткай упэўненасьцяй хацеў я прыйсьці да вас (яшчэ) раней, каб вы ў другі раз атрымалі (гэткую) Багадаць;

И от вас идти далее в Македонию, затем из Македонии снова к вам. И тогда вы проводили бы меня в Иудею.
 
і праз вас прайсьці ў Македонію, ды ізноў із Македоніі прыйсьці да вас, і ад вас быць праведзеным у Юдэю.

Может показаться, что я вас обманул. Или принимал решение на авось. Нет, я не из тех, кто говорит одно, а думает другое.
 
Дык прымаючы гэткі намер, няўжо я тады выявіў лёгкадумнасьць? Ці тое, што я рашаю, рашаю па плоці, так што ў мяне бывае (адначасна) то «так, так», то «не, не»?

Видит Бог, наше обещание не было таким: не то да, не то нет.
 
Верны ж Бог, што слова нашае да вас ня было то «так», то «не».

Мы, то есть я, Сильван и Тимофей, возвещали у вас Сына Божьего Иисуса Христа, а у Него никогда не было этого «да-нет», только «да».
 
Таму што Божы Сын, Ісус Хрыстос, Які быў прапаведаны намі сярод вас, (і) мной і Сілуанам, і Цімахвеям, ня быў то «так», то «не», але ў Ім было (толькі) «так».

Сколько бы ни было обетований Божьих, все они по сути Христа — да. Через Него и от нас Богу во славу Божью — аминь!
 
Бо ўсе абяцаньні Бога ў Ім «так» і ў Ім «амін», — на славу Богу цераз нас.

Наш с вами союз с Христом утверждает Бог. Он и помазал нас.
 
Той жа, Хто ўмацоўвае нас з вамі ў Хрысьце і памазаў нас (ёсьць) Бог,

Он наложил на нас печать собственности и сообщил нашим сердцам уверениe Духа.
 
Які і паклаў на нас (Сваю) пячатку і даў (нам) задатак Духа ў сэрцы нашыя.

Бога призываю в свидетели моей души, что щадил вас, не торопясь до сих пор вернуться в Коринф.
 
Я ж заклікаю Бога ў сьведкі на маю душу́, што, шкадуючы вас, я дагэтуль ня прыйшоў у Карынт.

И дело не в вашей вере. Тут мы диктовать не беремся — это радость нашей совместной работы. Вера — ваша сильная сторона.
 
Ня таму, што мы пануем над верай вашай, але спрыяем вам у радасьці вашай; бо ў веры вы стаіце́ цьвёрда.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.