Иезекииль 10 глава

Книга пророка Иезекииля
Синодальный перевод → Пераклад Васіля Сёмухі

И видел я, и вот на своде, который над главами Херувимов, как бы камень сапфир, как бы нечто, похожее на престол, видимо было над ними.

І бачыў я: і вось на скляпеньні, якое над галовамі ў херувімаў, як бы камень сапфір, як бы нешта падобнае на прастол відаць было над імі.

И говорил Он человеку, одетому в льняную одежду, и сказал: войди между колёсами под Херувимов и возьми полные пригоршни горящих угольев между Херувимами, и брось на город; и он вошёл в моих глазах.

І гаварыў Ён чалавеку, які быў апрануты ў ільняную вопратку, і сказаў: увайдзі паміж калёсамі херувімаў і вазьмі поўныя прыгаршчы жару, і кінь на горад; і ён увайшоў на маіх вачах.

Херувимы же стояли по правую сторону дома, когда вошёл тот человек, и облако наполняло внутренний двор.

А херувімы стаялі па правы бок Дома, калі ўвайшоў той чалавек, і воблака напаўняла ўнутраны двор.

И поднялась слава Господня с Херувима к порогу дома, и дом наполнился облаком, и двор наполнился сиянием славы Господа.

І паднялася слава Гасподняя з херувіма да парога Дома, і дом напоўніўся воблакам, і двор напоўніўся зьзяньнем славы Госпада.

И шум от крыльев Херувимов слышен был даже на внешнем дворе, как бы глас Бога Всемогущего, когда Он говорит.

І шум ад крылаў херувімаў чутны быў нават на зьнешнім двары, як бы голас Бога Ўсемагутнага, калі Ён гаворыць.

И когда Он дал повеление человеку, одетому в льняную одежду, сказав: «возьми огня между колёсами, между Херувимами», и когда он вошёл и стал у колеса, —

І калі Ён даў загад чалавеку, апранутаму ў ільняную вопратку, сказаўшы: «вазьмі агню паміж коламі, паміж херувімамі», і калі ён увайшоў і стаяў каля кола,

тогда из среды Херувимов один Херувим простёр руку свою к огню, который между Херувимами, и взял и дал в пригоршни одетому в льняную одежду. Он взял и вышел.

тады спасярод херувімаў адзін херувім працягнуў руку сваю да агню, які паміж херувімамі, і ўзяў і даў у прыгаршчы апранутаму ў ільняную вопратку. Ён узяў, і выйшаў.

И видно было у Херувимов подобие рук человеческих под крыльями их.

І відаць было ў херувімаў падабенства рук чалавечых пад крыламі іхнімі.

И видел я: и вот четыре колеса подле Херувимов, по одному колесу подле каждого Херувима, и колёса по виду как бы из камня топаза.

І бачыў я: вось чатыры колы каля херувімаў, па адным коле каля кожнага херувіма, і колы з выгляду — як бы з каменя тапаза.

И по виду все четыре сходны, как будто бы колесо находилось в колесе.

І з выгляду ўсе чатыры падобныя, быццам кола было ў коле.

Когда шли они, то шли на четыре свои стороны; во время шествия своего не оборачивались, но к тому месту, куда обращена была голова, и они туда шли; во время шествия своего не оборачивались.

Калі ішлі яны, дык ішлі па чатыры свае бакі; падчас шэсьця свайго не азіраліся, але да таго месца, куды павернута была галава, і яны туды ішлі; падчас шэсьця свайго не азіраліся.

И всё тело их, и спина их, и руки их, и крылья их, и колёса кругом были полны очей, все четыре колеса их.

І ўсё цела іх і сьпіна іх, і рукі іх і крылы іх, і колы навокал былі поўныя вачэй, — усе чатыры колы іхнія.

К колёсам сим, как я слышал, сказано было: «галгал».

Колы гэтыя, як я чуў, былі названы: «галгал».

И у каждого из животных четыре лица: первое лицо — лицо херувимово, второе лицо — лицо человеческое, третье лицо львиное и четвёртое лицо орлиное.

І ў кожнае жывёліны чатыры твары: першы твар — твар херувімавы, другі твар — твар чалавечы, трэці твар — ільвіны і чацьвёрты — твар арліны.

Херувимы поднялись. Это были те же животные, которых видел я при реке Ховаре.

Херувімы падняліся. Гэта былі тыя самыя жывёліны, якіх бачыў я каля ракі Хавар.

И когда шли Херувимы, тогда шли подле них и колёса; и когда Херувимы поднимали крылья свои, чтобы подняться от земли, и колёса не отделялись, но были при них.

І калі ішлі херувімы, тады ішлі каля іх і колы; і калі херувімы падымалі крылы свае, каб падняцца ад зямлі, і колы не аддзяляліся, а былі каля іх.

Когда те стояли, стояли и они; когда те поднимались, поднимались и они; ибо в них был дух животных.

Калі тыя стаялі, стаялі і яны; калі тыя падымаліся, падымаліся і яны, бо ў іх быў дух жывёлін.

И отошла слава Господня от порога дома и стала над Херувимами.

І адышла слава Гасподняя ад парога Дома і стала над херувімамі.

И подняли херувимы крылья свои, и поднялись в глазах моих от земли; когда они уходили, то и колёса подле них; и стали у входа в восточные врата дома Господня, и слава Бога Израилева вверху над ними.

І паднялі херувімы крылы свае і падняліся на маіх вачах ад зямлі; калі яны адыходзілі, дык і колы каля іх; і сталі каля ўваходу ва ўсходнюю браму Дома Гасподняга, і слава Бога Ізраілевага ўгары над імі.

Это были те же животные, которых видел я в подножии Бога Израилева при реке Ховаре. И я узнал, что это Херувимы.

Гэта былі тыя самыя жывёліны, якіх бачыў я каля падножжа Бога Ізраілевага каля ракі Хавар. І я пазнаў, што гэта — херувімы.

У каждого по четыре лица, и у каждого по четыре крыла, и под крыльями их подобие рук человеческих.

У кожнага — па чатыры твары, і ў кожнага — па чатыры крылы, і пад крыламі ў іх падабенства рук чалавечых.

А подобие лиц их то же, какие лица видел я при реке Ховаре, — и вид их, и сами они. Каждый шёл прямо в ту сторону, которая была перед лицом его.

А падабенства твараў іхніх — тое самае, якія твары бачыў я каля ракі Хавар, — і выгляд у іх, і самыя яны. Кожны ішоў проста ў той бок, які быў перад абліччам ягоным.

Примечания:

Пераклад Васіля Сёмухі

13 Віхура.

« 9 глава 11 глава »