Иезекииль 10 глава

Книга пророка Иезекииля
Синодальный перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

И видел я, и вот на своде, который над главами Херувимов, как бы камень сапфир, как бы нечто, похожее на престол, видимо было над ними.

І ўбачыў я, і вось, над цвярдыняй, раскінутай над галовамі херубінаў, было штосьці, быццам сапфір; штосьці, з выгляду падобнае да пасада, з’явілася над імі.

И говорил Он человеку, одетому в льняную одежду, и сказал: войди между колёсами под Херувимов и возьми полные пригоршни горящих угольев между Херувимами, и брось на город; и он вошёл в моих глазах.

І Ён сказаў чалавеку, які быў апрануты ў ільняныя шаты, і прамовіў: «Увайдзі паміж колаў пад херубінамі, і напоўні свае далоні вугалямі агню з месца між херубінамі, і раскінь іх па горадзе». Ды ўвайшоў туды на маіх вачах.

Херувимы же стояли по правую сторону дома, когда вошёл тот человек, и облако наполняло внутренний двор.

А херубіны стаялі на правым баку дома, калі той чалавек туды ўваходзіў, і воблака запоўніла ўнутраны панадворак.

И поднялась слава Господня с Херувима к порогу дома, и дом наполнился облаком, и двор наполнился сиянием славы Господа.

І слава Госпада паднялася з-над херубінаў да парога святыні, і святыня напоўнілася воблакам, і панадворак напоўніўся бляскам хвалы Госпада.

И шум от крыльев Херувимов слышен был даже на внешнем дворе, как бы глас Бога Всемогущего, когда Он говорит.

І быў чутны шум крылаў херубінаў аж на вонкавым панадворку, падобны да голасу Бога Усемагутнага, калі Ён прамаўляе.

И когда Он дал повеление человеку, одетому в льняную одежду, сказав: «возьми огня между колёсами, между Херувимами», и когда он вошёл и стал у колеса, —

І калі таму чалавеку, які быў апрануты ў ільняныя шаты, даў Ён такі загад, кажучы: «Вазьмі агонь спаміж колаў, спаміж херубінаў», — той пайшоў і стаў побач з колам;

тогда из среды Херувимов один Херувим простёр руку свою к огню, который между Херувимами, и взял и дал в пригоршни одетому в льняную одежду. Он взял и вышел.

і адзін з херубінаў выцягнуў руку ў напрамку агню, што быў між херубінамі, і, узяўшы яго, паклаў на далоні чалавека, які быў апрануты ў ільняныя шаты; той узяў агонь і выйшаў.

И видно было у Херувимов подобие рук человеческих под крыльями их.

І пад крыламі херубінаў з’явілася нешта накшталт рук чалавечых,

И видел я: и вот четыре колеса подле Херувимов, по одному колесу подле каждого Херувима, и колёса по виду как бы из камня топаза.

і я ўбачыў, і вось, побач з херубінамі чатыры колы: па адным коле побач з кожным херубінам, выгляд жа тых колаў — нібы выгляд каменя хрызаліта.

И по виду все четыре сходны, как будто бы колесо находилось в колесе.

І выглядалі яны так, як быццам кожнае з чатырох мела аднолькавую форму, як быццам адно кола знаходзілася ў другім.

Когда шли они, то шли на четыре свои стороны; во время шествия своего не оборачивались, но к тому месту, куда обращена была голова, и они туда шли; во время шествия своего не оборачивались.

І калі ішлі ў чатырох сваіх напрамках, то ішлі і не адварочваліся, калі ішлі, але да таго месца, куды вяло іх кола, што было першым, ішлі і іншыя, і не адварочваліся, калі ішлі.

И всё тело их, и спина их, и руки их, и крылья их, и колёса кругом были полны очей, все четыре колеса их.

І ўсё іх цела, і плечы, і рукі, і крылы, і колы ва ўсіх чатырох былі запоўнены кругом вачамі;

К колёсам сим, как я слышал, сказано было: «галгал».

і, як пачуў я, колам гэтым была дадзена назва «галгал».

И у каждого из животных четыре лица: первое лицо — лицо херувимово, второе лицо — лицо человеческое, третье лицо львиное и четвёртое лицо орлиное.

А кожная істота мела па чатыры абліччы: першае аблічча было аблічча херубіна, і другое аблічча — аблічча чалавека, і трэцяе — аблічча льва, і чацвёртае — аблічча арла.

Херувимы поднялись. Это были те же животные, которых видел я при реке Ховаре.

І падняліся херубіны: была гэта тая самая істота, якую бачыў я над ракой Кэбар.

И когда шли Херувимы, тогда шли подле них и колёса; и когда Херувимы поднимали крылья свои, чтобы подняться от земли, и колёса не отделялись, но были при них.

І калі херубіны ішлі, ішлі побач херубіны і пры іх колы, і калі херубіны падымалі крылы свае, каб падняцца з зямлі, колы не адварочваліся, але і самі былі побач з імі.

Когда те стояли, стояли и они; когда те поднимались, поднимались и они; ибо в них был дух животных.

Калі херубіны затрымліваліся, таксама і яны затрымліваліся, і калі падымаліся, то падымаліся таксама і яны разам з імі; бо быў у іх дух істоты жывой.

И отошла слава Господня от порога дома и стала над Херувимами.

І адышла слава Госпада ад парога святыні, і затрымалася над херубінамі;

И подняли херувимы крылья свои, и поднялись в глазах моих от земли; когда они уходили, то и колёса подле них; и стали у входа в восточные врата дома Господня, и слава Бога Израилева вверху над ними.

і херубіны, падняўшы крылы свае, падняліся з зямлі на маіх вачах, і, калі яны падняліся, колы таксама вырушылі; і затрымаліся ля ўваходу ўсходняй брамы святыні Госпада, і слава Бога Ізраэля супачывала над імі ўгары.

Это были те же животные, которых видел я в подножии Бога Израилева при реке Ховаре. И я узнал, что это Херувимы.

Была гэта тая самая істота жывая, якую я ўбачыў пад Богам Ізраэля над ракою Кэбар, і даведаўся я, што гэта былі херубіны.

У каждого по четыре лица, и у каждого по четыре крыла, и под крыльями их подобие рук человеческих.

Кожны з іх меў па чатыры абліччы і кожны — па чатыры крылы, і пад крыламі іх — штосьці накшталт рук чалавечых;

А подобие лиц их то же, какие лица видел я при реке Ховаре, — и вид их, и сами они. Каждый шёл прямо в ту сторону, которая была перед лицом его.

і выгляд іх твараў быў падобны да тых самых твараў, якія бачыў я над ракою Кэбар. І кожны ішоў проста перад сабою.

« 9 глава 11 глава »