1 Калі, восьжа, ёсьць якое суцяшэнне ў Хрыстусе, якая патоля ў любасьці, якая супольнасьць духа, калі ёсьць спачуцьцё сэрца,
2 то давяршэце маю радасьць: будучы з’адзіненымі той самай думкай, той самай любасьцяй, аднадушнасьцяй і згодлівасьцяй;
3 не рабеце нічога пад уплывам спрэчкі, ці дзеля пустахвальства, але ў пакорлівасьці уважаючы адзін другога за сябе вышэйшым.
4 Не аб сабе тоьлкі турбуйся кажны, але і аб другіх.
5 Тое хай думаецца ў вас, што і ў Хрыстусе Езусе:
6 Ён, будучы ў натуры Божай, ня лічыў узурпацыяй быць роўным Богу,
7 а вынішчыў сябе самога, прыняўшы натуру слугі, стаючыся падобным да людзей і дзеля свайго спосабу жыцьця прызнаны чалавекам;
8 унізіў сябе, стаўшыся паслушным аж да сьмерці, крыжовай сьмерці.
9 Таму Бог яго й вывышыў ды даў яму імя,
10 каб перад іменням Езуса кланілася ўсякае калена неба, зямлі й падзем’я
11 ды каб усякі язык вызнаваў, што Езус Хрыстус Усеспадарам ёсьць у хвале Бога Айца.
12 Тады вось, мілыя мае, як-то заўсёды вы былі паслушныя з тропатнай боязьзю турбуйцеся аб збаўленні вашым не анно пры маей прысутнасці, але йшчэ болей цяпер, калі мяне між вамі няма;
13 бо то Бог ёсьць той, што выклікае ў вас і хацець і выконываць водле ягонай упадобы.
14 Усё рабеце без наракання і мудравання,
15 каб быць біззаганнымі й шчырымі нявіннымі дзяцьмі Божымі сярод крывадушнага й разбэшчанага роду, ў якім вы зіяеце моў сьветачы на свеце,
16 захоўваючы слова жыцьця на пахвалу мне ў дзень Хрыстуса, што не надарма я бег, не дарма працаваў.
17 Але хоцьбы я мусеў на’т кроў праліць маю на ахвяру і паслугу веры вашай, я радуюся й весялюся з усімі вамі;
18 з гэтагаж і вы цешцеся й весялецеся зы мною.
19 Спадзяюся ў Езусе Усеспадару хутка паслаць вам Тыматэя, каб і мне было лягчэй на душы, як аб вас даведаюся.
20 Ня маю бо нікога так аднадушнага, што гэтак шчыра дбаўбы аб вас;
21 бо ўсе шукаюць толькі свайго, а не Езусавага Хрыстусавага.
22 Вернасьць яго вам ведамая: ён-жа, як сын бацьку, служыў мне ў Эванэліі.
23 Спадзяюся восьжа вам яго выслаць, як толькі даведаюся, што будзе зы мною.
24 Ды й надзеюся ў Богу і сам незабаўна прыбыць.
25 Зрэшы, я ўважаў патрэбным паслаць да вас Эпафрадыта, брата й супрацоўніка ды субарацьбіта майго, а вашага высланца й услужніка ў маей патрэбе;
26 ён бо жадаў бачыць усіх вас і тужыў, што вы дачуліся аб ягонай хваробе.
27 Іставетна ён быў цяжка, ледзь не насьмерць, занядужаў, але Бог над ім зьлітаваўся, ды й ня тоькі над ім, але й нада мною, каб ня меў я журбы над журбою.
28 Таму я й паслаў яго вам, каб вы зноў убачыўшы яго, суцешыліся, дый каб і я быў менш сумны.
29 Прыміцеж яго з усякай радасьцяй у Богу ды майце гэткіх у чэсьці;
30 ён-жа за справу Хрыстуса быў блізкі сьмерці, выстаўляючы жыцьцё на небясьпеку,
31 каб дапоўніць нястачу вашае услугі мне.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Ліст да філіпійцаў сьвятога Паўла апостала, 2 раздзел. Пераклад П. Татарыновіча.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.