Да філіпійцаў 2 глава

Ліст да філіпійцаў сьвятога Паўла апостала
Пераклад П. Татарыновіча → Синодальный перевод

 
 

Калі, восьжа, ёсьць якое суцяшэнне ў Хрыстусе, якая патоля ў любасьці, якая супольнасьць духа, калі ёсьць спачуцьцё сэрца,
 
Итак, если есть какое утешение во Христе, если есть какая отрада любви, если есть какое общение духа, если есть какое милосердие и сострадательность,

то давяршэце маю радасьць: будучы з’адзіненымі той самай думкай, той самай любасьцяй, аднадушнасьцяй і згодлівасьцяй;
 
то дополните мою радость: имейте одни мысли, имейте ту же любовь, будьте единодушны и единомысленны;

не рабеце нічога пад уплывам спрэчкі, ці дзеля пустахвальства, але ў пакорлівасьці уважаючы адзін другога за сябе вышэйшым.
 
ничего не делайте по любопрению или по тщеславию, но по смиренномудрию почитайте один другого высшим себя.

Не аб сабе тоьлкі турбуйся кажны, але і аб другіх.
 
Не о себе только каждый заботься, но каждый и о других.

Тое хай думаецца ў вас, што і ў Хрыстусе Езусе:
 
Ибо в вас должны быть те же чувствования, какие и во Христе Иисусе:

Ён, будучы ў натуры Божай, ня лічыў узурпацыяй быць роўным Богу,
 
Он, будучи образом Божиим, не почитал хищением быть равным Богу;

а вынішчыў сябе самога, прыняўшы натуру слугі, стаючыся падобным да людзей і дзеля свайго спосабу жыцьця прызнаны чалавекам;
 
но уничижил Себя Самого, приняв образ раба, сделавшись подобным человекам и по виду став как человек;

унізіў сябе, стаўшыся паслушным аж да сьмерці, крыжовай сьмерці.
 
смирил Себя, быв послушным даже до смерти, и смерти крестной.

Таму Бог яго й вывышыў ды даў яму імя,
 
Посему и Бог превознёс Его и дал Ему имя выше всякого имени,

каб перад іменням Езуса кланілася ўсякае калена неба, зямлі й падзем’я
 
дабы пред именем Иисуса преклонилось всякое колено небесных, земных и преисподних,

ды каб усякі язык вызнаваў, што Езус Хрыстус Усеспадарам ёсьць у хвале Бога Айца.
 
и всякий язык исповедал, что Господь Иисус Христос в славу Бога Отца.

Тады вось, мілыя мае, як-то заўсёды вы былі паслушныя з тропатнай боязьзю турбуйцеся аб збаўленні вашым не анно пры маей прысутнасці, але йшчэ болей цяпер, калі мяне між вамі няма;
 
Итак, возлюбленные мои, как вы всегда были послушны, не только в присутствии моём, но гораздо более ныне во время отсутствия моего, со страхом и трепетом совершайте своё спасение,

бо то Бог ёсьць той, што выклікае ў вас і хацець і выконываць водле ягонай упадобы.
 
потому что Бог производит в вас и хотение и действие по Своему благоволению.

Усё рабеце без наракання і мудравання,
 
Всё делайте без ропота и сомнения,

каб быць біззаганнымі й шчырымі нявіннымі дзяцьмі Божымі сярод крывадушнага й разбэшчанага роду, ў якім вы зіяеце моў сьветачы на свеце,
 
чтобы вам быть неукоризненными и чистыми, чадами Божиими непорочными среди строптивого и развращённого рода, в котором вы сияете, как светила в мире,

захоўваючы слова жыцьця на пахвалу мне ў дзень Хрыстуса, што не надарма я бег, не дарма працаваў.
 
содержа слово жизни, к похвале моей в день Христов, что я не тщетно подвизался и не тщетно трудился.

Але хоцьбы я мусеў на’т кроў праліць маю на ахвяру і паслугу веры вашай, я радуюся й весялюся з усімі вамі;
 
Но если я и соделываюсь жертвою за жертву и служение веры вашей, то радуюсь и сорадуюсь всем вам.

з гэтагаж і вы цешцеся й весялецеся зы мною.
 
О сём самом и вы радуйтесь и сорадуйтесь мне.

Спадзяюся ў Езусе Усеспадару хутка паслаць вам Тыматэя, каб і мне было лягчэй на душы, як аб вас даведаюся.
 
Надеюсь же в Господе Иисусе вскоре послать к вам Тимофея, дабы и я, узнав о ваших обстоятельствах, утешился духом.

Ня маю бо нікога так аднадушнага, што гэтак шчыра дбаўбы аб вас;
 
Ибо я не имею никого равно усердного, кто бы столь искренно заботился о вас,

бо ўсе шукаюць толькі свайго, а не Езусавага Хрыстусавага.
 
потому что все ищут своего, а не того, что угодно Иисусу Христу.

Вернасьць яго вам ведамая: ён-жа, як сын бацьку, служыў мне ў Эванэліі.
 
А его верность вам известна, потому что он, как сын отцу, служил мне в благовествовании.

Спадзяюся восьжа вам яго выслаць, як толькі даведаюся, што будзе зы мною.
 
Итак, я надеюсь послать его тотчас же, как скоро узнаю, что будет со мною.

Ды й надзеюся ў Богу і сам незабаўна прыбыць.
 
Я уверен в Господе, что и сам скоро приду к вам.

Зрэшы, я ўважаў патрэбным паслаць да вас Эпафрадыта, брата й супрацоўніка ды субарацьбіта майго, а вашага высланца й услужніка ў маей патрэбе;
 
Впрочем, я почёл нужным послать к вам Епафродита, брата и сотрудника и сподвижника моего, а вашего посланника и служителя в нужде моей,

ён бо жадаў бачыць усіх вас і тужыў, што вы дачуліся аб ягонай хваробе.
 
потому что он сильно желал видеть всех вас и тяжко скорбел о том, что до вас дошёл слух о его болезни.

Іставетна ён быў цяжка, ледзь не насьмерць, занядужаў, але Бог над ім зьлітаваўся, ды й ня тоькі над ім, але й нада мною, каб ня меў я журбы над журбою.
 
Ибо он был болен при смерти; но Бог помиловал его, и не его только, но и меня, чтобы не прибавилась мне печаль к печали.

Таму я й паслаў яго вам, каб вы зноў убачыўшы яго, суцешыліся, дый каб і я быў менш сумны.
 
Посему я скорее послал его, чтобы вы, увидев его снова, возрадовались, и я был менее печален.

Прыміцеж яго з усякай радасьцяй у Богу ды майце гэткіх у чэсьці;
 
Примите же его в Господе со всякою радостью, и таких имейте в уважении,

ён-жа за справу Хрыстуса быў блізкі сьмерці, выстаўляючы жыцьцё на небясьпеку,
 
ибо он за дело Христово был близок к смерти, подвергая опасности жизнь, дабы восполнить недостаток ваших услуг мне.

каб дапоўніць нястачу вашае услугі мне.
 

Примечания:

 
 
Синодальный перевод
15 чадами — детьми.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.