Да Піліпцаў 2 глава

Ліст да Піліпцаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Синодальный перевод

І калі ёсць якое пацяшэнне ў Хрысце, калі ёсць якая патоля любові, калі ёсць якая супольнасць духа, калі ёсць спачуванне і міласэрнасць,

Итак, если есть какое утешение во Христе, если есть какая отрада любви, если есть какое общение духа, если есть какое милосердие и сострадательность,

напоўніце мяне радасцю, тое самае разумеючы, тую самую маючы любоў, будзьце аднадушныя і аднадумныя,

то дополните мою радость: имейте одни мысли, имейте ту же любовь, будьте единодушны и единомысленны;

нічога не робячы праз перакорлівасць ці праз пустую славу, але ў пакоры адны другіх за вышэйшых прымаючы,

ничего не делайте по любопрению или по тщеславию, но по смиренномудрию почитайте один другого высшим себя.

не аб сабе толькі клапоцячыся, але кожны і аб іншых.

Не о себе только каждый заботься, но каждый и о других.

Бо тое хай у вас думаецца, што і ў Хрысце Ісусе,

Ибо в вас должны быть те же чувствования, какие и во Христе Иисусе:

Які, маючы постаць Божую, не лічыў Сваім здабыткам роўнасць з Богам,

Он, будучи образом Божиим, не почитал хищением быть равным Богу;

але прынізіў Самога Сябе, прымаючы постаць паслугача і стаўшыся на падобнасць людзей, і па знешнасці прызнаваны за чалавека;

но уничижил Себя Самого, приняв образ раба, сделавшись подобным человекам и по виду став как человек;

упакорыў Самога Сябе, стаўшыся паслухмяным ажно да смерці, і нават смерці крыжовай.

смирил Себя, быв послушным даже до смерти, и смерти крестной.

Дзеля таго і Бог узвысіў Яго і даў Яму імя, якое вышэй за ўсякае імя,

Посему и Бог превознёс Его и дал Ему имя выше всякого имени,

каб прад імем Ісуса схілілася кожнае калена на небе, на зямлі і пад зямлёй,

дабы пред именем Иисуса преклонилось всякое колено небесных, земных и преисподних,

і каб кожны язык вызнаваў: «Ісус Хрыстос ёсць Госпад!», на славу Бога Айца.

и всякий язык исповедал, что Господь Иисус Христос в славу Бога Отца.

Дык вось, дарагія мае, як заўжды былі вы паслухмянымі, не толькі ў маёй прысутнасці, але тым больш цяпер, калі я адсутнічаю, са страхам і трымценнем здзяйсняйце сваё збаўленне.

Итак, возлюбленные мои, как вы всегда были послушны, не только в присутствии моём, но гораздо более ныне во время отсутствия моего, со страхом и трепетом совершайте своё спасение,

Бо з ласкавасці Сваёй Бог з’яўляецца ў вас прычынай і хацець, і дзейнічаць.

потому что Бог производит в вас и хотение и действие по Своему благоволению.

Усё рабіце без наракання і хістання,

Всё делайте без ропота и сомнения,

каб вам быць без заганы і чыстымі, дзецьмі Божымі без віны паміж народа сапсаванага і крывадушнага, пасярод якога свеціце, як светачы ў свеце,

чтобы вам быть неукоризненными и чистыми, чадами Божиими непорочными среди строптивого и развращённого рода, в котором вы сияете, как светила в мире,

трымаючыся слова жыцця ў пахвалу маю ў дзень Хрыстоў, што я не дарма прабег і не дарма папрацаваў.

содержа слово жизни, к похвале моей в день Христов, что я не тщетно подвизался и не тщетно трудился.

Але калі я і ахвяруюся на ахвяру і паслугу вашай веры, цешуся і дзялюся радасцю з вамі ўсімі.

Но если я и соделываюсь жертвою за жертву и служение веры вашей, то радуюсь и сорадуюсь всем вам.

З гэтага і вы цешцеся і цешцеся разам са мною.

О сём самом и вы радуйтесь и сорадуйтесь мне.

Маю надзею ў Госпадзе Ісусе, што ў хуткім часе прышлю да вас Цімафея, каб мог быць спакойны, даведаўшыся, што ў вас.

Надеюсь же в Господе Иисусе вскоре послать к вам Тимофея, дабы и я, узнав о ваших обстоятельствах, утешился духом.

Бо нікога не маю роўнага яму душою, хто б так шчыра рупіўся пра вас.

Ибо я не имею никого равно усердного, кто бы столь искренно заботился о вас,

Бо ўсе аб сваім клапоцяцца, а не аб тым, што Ісуса Хрыста.

потому что все ищут своего, а не того, что угодно Иисусу Христу.

Спрактыкаванасць яго ведаеце, бо, як сын бацьку, так ён мне служыў у дабравешчанні.

А его верность вам известна, потому что он, как сын отцу, служил мне в благовествовании.

Такога, вось, спадзяюся паслаць, як толькі даведаюся, што ў мяне.

Итак, я надеюсь послать его тотчас же, как скоро узнаю, что будет со мною.

Упэўнены я таксама ў Госпадзе, што і сам неўзабаве прыбуду да вас.

Я уверен в Господе, что и сам скоро приду к вам.

Палічыў я неабходным паслаць да вас Эпафрадыта, брата, і супрацоўніка, і супольніка змагання майго, вашага ж пасланца і дапаможцу ў маёй патрэбе,

Впрочем, я почёл нужным послать к вам Епафродита, брата и сотрудника и сподвижника моего, а вашего посланника и служителя в нужде моей,

бо ён тужыў па вас усіх і быў засмучаны, што вы чулі пра яго хваробу.

потому что он сильно желал видеть всех вас и тяжко скорбел о том, что до вас дошёл слух о его болезни.

Бо расхварэўся ён тут аж да смерці, але Бог пашкадаваў яго, і не толькі яго, але, па праўдзе, і мяне, каб я не меў смутку да смутку.

Ибо он был болен при смерти; но Бог помиловал его, и не его только, но и меня, чтобы не прибавилась мне печаль к печали.

Дык я паслаў яго хутчэй, каб, убачыўшы яго, ізноў вы цешыліся і каб я не сумаваў.

Посему я скорее послал его, чтобы вы, увидев его снова, возрадовались, и я был менее печален.

Прыміце ж яго з усёй радасцю ў Госпадзе і майце яго ў пашане,

Примите же его в Господе со всякою радостью, и таких имейте в уважении,

бо ён для справы Хрыстовай блізкі быў смерці, не дбаючы пра жыццё сваё, каб выканаць тое, чаго вам не хапала ў служэнні мне.

ибо он за дело Христово был близок к смерти, подвергая опасности жизнь, дабы восполнить недостаток ваших услуг мне.

Примечания:

Синодальный перевод

15 чадами — детьми.

« 1 глава 3 глава »